Zusters en broeders,
In het afgelopen jaar 2019 stond vooral de speciale bisschoppensynode centraal met als thema Amazone: nieuwe wegen van kerkzijn en een integrale ecologie. Alle bisschoppen van de Amazone tezamen met andere bisschoppen hebben eensgezind de ernst van de klimaatcrisis onder woorden gebracht. Deze crisis wordt door de mens veroorzaakt en moet door een radicale verandering in onze productie- en consumptiecultuur een halt worden toegeroepen. De mens schijnt echter de ernst van deze crisis niet te beseffen. Al dan niet opzettelijk zijn het afgelopen jaar enorme bosbranden geweest in Brazilië waarbij een gebied zo groot als heel Frankrijk in as is opgegaan. Op dit moment woeden er in Australië enorme bosbranden die de luchtkwaliteit in Sydney doen verslechteren. Het leven in New Delhi kwam enkele dagen praktisch tot stilstand door de enorme rookontwikkeling als gevolg van branden van afval na de oogst. Het Caribisch gebied heeft weer doodsangsten uitgestaan als gevolg van orkaandreiging en de Bahamas hebben de vernietigende kracht van de categorie vijf orkaan Dorian pijnlijk ervaren.
Paradijselijk visioen
De Bijbel begint en eindigt met een paradijselijk visioen waarin de mens een grote rol speelt. De mens verspeelde echter de harmonie in het paradijs door gelijk aan God te willen zijn, en daarmee verstoorde de mens eveneens de harmonie met de schepping. Doorns en distels groeiden op en de mens zou in het zweet van zijn aangezicht het brood moeten verdienen. Er kwam vijandschap tussen de slang en de vrouw, en de harmonie tussen de mensen onderling werd verstoord door de bekende broedermoord van Kaïn op Abel. De mens krijgt echter van God de gelegenheid de schepping mede vorm te geven. Peter Sjak Shie zegt in zijn boek Amen:
“Het tweede, oudere scheppingsverhaal vertelt dat de mens door God uit los stof werd geboetseerd. Het drukt de diepe verwantschap uit die wij hebben met de aarde: de mens krijgt Gods adem en geest in de neus geblazen waardoor hij als mens leven gaat. In al zijn primitiviteit treft het verhaal de kern van de zaak van de mens: gebonden aan de aarde en levend in het mysterie dat wij benoemen met het woordje God. In de spanning tussen deze twee polen is de mens mens, dat wil zeggen: Gods plaatsvervanger op aarde. Als zodanig zal hij zich laten leiden door Gods adem die in hem leeft, bij zijn beheer van alles wat hij aantreft. Gedragen door Gods levensadem zal hij de aarde bewerken en behoeden (Gen 2,15). Maar niet alleen de mens leeft van Gods levenwekkende geest. De hele schepping is ervan doortrokken. Alle energie en levenskracht is uiting van die geest (Ps. 104,29-30).”
De mens heeft inderdaad mede ordening in de schepping gebracht: het land bewerken, dorpen bouwen, de bossen beheren en exploiteren, de rivieren, meren en zeeën bevissen, dit alles wordt gedaan in de context van stewardship. Een beheer namens God. De mens is echter steeds meer zijn eigen weg gegaan en heeft wederom de harmonie met God, de medemens en schepping verstoord. Velen menen dat de mens een zichzelf vernietigende koers heeft gezet.
De Bijbel en de synodevaders blijven echter optimistisch dat de mensheid deze zichzelf vernietigende koers kan omkeren door te werken aan een integrale ecologie waarbij wij er diep van doordrongen zijn dat alles met alles verbonden is. Van de kleinste micro-organismen tot de mens, kroon van de schepping, is er een onverbrekelijke band van onderlinge verbondenheid. In de visoenen van Jesaja over de eindtijd wordt de harmonische relatie tussen de mens en de schepping hersteld (Jes. 11,6-8). Maar ook in het laatste boek Openbaring wordt er gesproken van een nieuwe hemel en een nieuwe aarde waar de tranen gewist zullen worden en de dood er niet meer zal zijn. Waar het oude voorbij zal zijn (Openb. 21,4).
Suriname een paradijs
Suriname werd niet zo lang geleden nog bezongen als een paradijs. Een rijk land, waar niemand van de honger sterft, met een rijke biodiverse natuur en bevolkingsgroepen die in harmonie leven. De huidige situatie in ons land doet velen echter telkens weer verzuchten: “Hoe komt het dat wij met zo een rijk land en een kleine bevolking er toch niet in slagen een paradijs te creëren?” Misschien is Suriname wel geroepen om voor de wereld een voorbeeld te zijn van een land waar mensen in vrede en harmonie kunnen leven met zichzelf, God, de medemens en de schepping. Wij kunnen de rijkdommen die wij hebben gebruiken om het leven van ons allen tot een goed leven te maken, wetend dat wij verantwoordelijkheid over ons doen en laten verschuldigd zijn aan onze Schepper uit wiens hand wij het leven en de rijkdommen hebben ontvangen. De president heeft mij gezegd en hij heeft het onlangs herhaald dat Suriname een voorbeeld voor de wereld zal zijn, en als grootste exportproduct zullen wij vrede exporteren. Vrede is volgens de Bijbel vrucht van gerechtigheid. Ik zie vooralsnog niet dat de zaden van gerechtigheid worden gezaaid opdat wij onze schuren kunnen vullen met vrede.
De toekomst
Aan het begin van het burgerlijke kalenderjaar laat de Kerk ons het feest vieren van Maria de Moeder Gods. In het evangelie lezen wij dat Maria alles wat zij over het kind Jezus hoorde “in haar hart bewaarde en overwoog.” In het jaar 2020 zal in onze Kerk het Woord van God centraal staan. Maria heeft niet meteen alles begrepen wat haar over haar zoon werd gezegd. Haar geloof rijpte langzaam zoals ons aller geloof. Het Woord van God in ons hart bewaren en overwegen zal ons ertoe brengen niet alleen hoorders maar ook uitvoerders van het woord te zijn. In de Bijbel is het hart van de mens de plaats waar kennis en inzicht tot stand komen. Het is een wezenskern van de mens vanwaaruit alle bewustzijn en wijsheid ontspringen, van daaruit worden echte diepmenselijke en beslissende besluiten genomen en vanuit het hart geeft de mens aan God de ruimte in zijn leven.
Ik spreek de wens uit dat wij in 2020 meer zullen leven vanuit Gods Woord in het beheer van de schepping en op onze zoektocht naar exportwaardige vrede.
Paramaribo, 1 januari 2020
+Karel Choennie, bisschop van Paramaribo
Categorieën:BISDOM, persbericht
OMHOOG 
Geef een reactie