Notre Dame de Pontmain

By Melvin Mackintosh on 9 oktober 2019 • ( 0 )

Martien Noordermeer OMI –

Oblaten
Heel vroeger, in mijn studietijd, heb ik de naam Pontmain vaak gehoord. Dat is een plaats in Frankrijk en daar woonden veel oblaten. Ik hoorde dat daar oblaten zijn overleden. De naam intrigeerde mij zo, dat ik eens ben gaan googelen en ontdekte dat daar Maria is verschenen en dat een van de 4 zieners een jongetje was van 10 jaar die later oblaat is geworden: Joseph Barbedette. Daar wilde ik graag het mijne van weten en zo gingen wij – Cor, Nel en ik – dus vanuit Bayeux naar Pontmain. Bayeux is een plaats in Normandië die een belangrijke rol speelde op 6 juni 1944, in de geschiedenis beter bekend als D-Day. Pontmain ligt op een afstand van 300 km van Bayeux en we kwamen aan in een rustig, landelijk dorpje met voor het dorp een geweldige kerk, een basiliek, op 150 meter afstand van de parochiekerk. Op dit moment heeft het dorpje slechts 885 inwoners. In Pontmain wonen er nog enige oblaten en ze hebben de verantwoordelijkheid over zowel de parochiekerk als de basiliek Notre Dame de l’Espérance. Maar de meeste zijn bejaard en niet meer actief in het apostolaat. Ik begreep dat er ongeveer 16 oblaten daar wonen in een soort bejaardentehuis voor hulpbehoevende oblaten.

Biddende parochiegemeenschap
We plaatsten ons in gedachten terug naar het jaar 1871: Frankrijk is in oorlog met Duitsland. Het dorp is betrokken bij de oorlog, omdat vele jongeren opgeroepen zijn om te strijden. De parochiegemeenschap van Pontmain bidt vurig dat er een einde mag komen aan de verschrikkelijke situatie en dat hun kinderen, familieleden, vrienden, kennissen gezond en wel mogen terugkeren uit de oorlog. De kracht van het verhaal ligt in het feit dat een gemeenschap bidt en vraagt aan Maria om een oplossing in deze verschrikkelijke oorlog. En die oplossing komt! Het is als een beloning voor de biddende gemeenschap: als men samen bidt zullen uw gebeden verhoord worden. Het is een merkwaardig verhaal, het verhaal over Pontmain. Zonder dat er wonderen gebeuren, zonder iets heel bijzonders, alleen een biddende parochiegemeenschap van mensen die samen bidt voor een goede afloop van de oorlog. Dat is alles! Het is opvallend dat zowel in de Eerste Wereldoorlog (1914-1918) als in de Tweede Wereldoorlog (1940-1945) Pontmain niet heeft geleden onder de aanvallen of bombardementen van de Duitsers! Andere dorpjes en plaatsjes in de omgeving wel! Misschien is er ook een parallel te trekken met Fatima, waar Maria de drie kinderen – Lucia, Francesco en Yacintha – en de mensen aanspoort te bidden: dan zal er een einde komen aan de oorlog. 13 oktober 1917 na het grote zonnewonder zijn de mensen gaan bidden en in februari 1918 werd de vrede getekend.

Une grande belle dame
Onderstaand verhaal over het verloop van de verschijning in Pontmain heb ik uit het Frans vertaald uit het tijdschrift Pole et Tropiques waarin een ooggetuigenverslag gegeven wordt door Joseph Barbedette die tijdens de verschijning 10 jaar oud was. Later is hij ingetreden in de congregatie van de paters oblaten van Maria. Zijn superieuren vroegen hem om een verslag te schrijven over wat er die avond allemaal is gebeurd. Het is de avond van de 17e januari 1871 en het is al donker als vader, Eugène 12 jaar oud en Jozef 10 jaar oud aan het werk zijn in de stal om de dieren te voeren. Eugène gaat eventjes naar buiten om te zien hoe laat het is op de kerkklok. Het schijnt halfzes te zijn. Hij kijkt ook even naar de sterrenhemel en bemerkt dat een heel stuk vrij is van sterren. Plots ziet hij boven het dak van het huis van Guidecoq, de overbuurman, een verschijning van een prachtige vrouw oftewel une grande belle dame die teder naar hem glimlacht. Ze is omringd door een drietal sterren. Hij roept zijn broer Jozef en zijn vader die onmiddellijk naar buiten komen. Vader ziet echter niets behalve de drie sterren, maar Joseph ziet meteen wat Eugène bedoelt. De buurman komt ook kijken maar ziet niets. De dame is gekleed in een lang blauw gewaad dat bezaaid is met sterren. Ze draagt ook een zwarte sluier en daarop een kroon van goud met rode bies. Ook draagt ze blauw schoeisel en heeft ze de handen iets zijwaarts gespreid, zoals op de wonderdadige medaille.

‘Bid toch, Mijn kinderen’
Victoire de moeder van de twee jongens komt naar buiten maar ziet ook niets. Ze gelooft haar kinderen echter en denkt dat het de Heilige Maagd is. Ze knielen allen op de grond en bidden vijf Onze Vaders en vijf Weesgegroeten. De verschijning blijft tot negen uur stilzwijgend naar de jongens glimlachen. Op dat moment zijn ook andere dorpelingen waaronder pastoor Michel Guérin op de verschijningsplaats aangekomen. De negenjarige Jeanne-Marie Lebosse en haar elf jaar oude nichtje Françoise Richer zien de verschijning ook, maar de andere volwassen parochianen kunnen niets ontwaren. Op het moment dat de pastoor arriveert, verschijnt er een rood kruisje links boven op de jurk ter hoogte van haar hart en er werd een mandala, een ovale krans om de Vrouwe heen zichtbaar. Er zijn vier kaarsjes aan de binnenzijde bevestigd. Pastoor Guérin begint met de parochianen de rozenkrans te bidden. Men kan aan het gezicht van de Vrouwe zien hoeveel ze dat waardeert. Onder Haar voeten ontrolt zich een verlichte banderol (rol met opschrift HC). Op dat ogenblik wordt de verschijning groter en het aantal sterren lijkt toe te nemen. Bij het zingen van het magnificat verschijnen er letters op de banderol en roepen de kinderen de woorden letter voor letter die worden gevormd in de lucht: ‘Mais priez, mes enfants’ (Bid toch, mijn kinderen). Daarop vraagt de pastoor de aanwezigen om de litanie van de Heilige Maagd te bidden en te vragen om haar wil bekend te maken. Nu verschijnen op dezelfde wijze de letters met de woorden: God zal u spoedig verhoren. De aanwezigen blijven bidden en zingen, waaronder het inviolata en daarna het salve Regina. De kinderen ontwaren de tekst Mon fils se laisse toucher hoog in de lucht oftewel: Mijn Zoon laat zich door jullie aanraken. Men bidt nog een zesde gebed Moeder van de hoop, een plaatselijk gebed dat gezongen wordt met overtuiging: Moeder van hoop, deze naam zo liefelijk, bescherm ons Frankrijk. Bid, bid voor ons. Hierop wordt de glimlach van de Heilige Maagd nog stralender. Ze heft haar armen op en wijst even op het kleine rode kruisje dat ze op haar hart draagt.

Jaarlijks 200.000 pelgrims
Men bidt het zevende gebed Mijn zoete Jezus en op dat moment als men met het parce domine begint waarop aan de berouwvolle harten vergiffenis wordt geschonken, komt er een intens droeve uitdrukking op het gelaat van Maria. De 4 kinderen zien een groot rood kruis en Jezus naast de Maagd. Ze zien Onze Lieve Vrouw het crucifix in haar hand nemen en het aanbieden aan hen. Boven op het kruisbeeld is een kleine witte balk, waarop met letters van bloed Jezus Christus staat geschreven. De droefheid strekt zich ook uit over de aanwezigen, een ster schijnt zich los te maken van het firmament en begint de vier kaarsjes aan te steken, die zich rondom de Heilige Maagd bevinden. Ze kijkt naar het kruisbeeld en de pastoor zet het Avé Maris Stella (Wees gegroet, Sterre der zee) in met de menigte. Daarop verdwijnt het bloedige kruisbeeld en neemt Maria weer de houding aan zoals in het begin. De Vrouwe spreidt haar armen en de glimlach komt terug. Op hetzelfde moment verschijnen twee kleine, witte kruisjes op haar schouders. De pastoor nodigt de mensen uit om het avondgebed te bidden. Langzaam trekt een witte sluier op en verdwijnt ook de verschijning van de Heilige Maagd.
Zo heeft een van de zieners, Jozef Barbedette de gebeurtenissen op die 17e januari omschreven, op verzoek van zijn superieuren toen hij was ingetreden in de congregatie van de paters oblaten van Maria. Dit is het ooggetuigenverslag van Jozef Barbedette letterlijk vertaald uit het Frans. Het is merkwaardig dat er nooit wonderen zijn gebeurd, althans voor zover ik kon nagaan of erover heb horen spreken, maar toch is Pontmain een bijzondere bedevaartplaats geworden. Elk jaar komen er 200.000 pelgrims naar Pontmain om er te bidden voor de vrede in de wereld waarin wij leven.

OMHOOG Jaargang 35, 6 oktober 2019