Claudia Tjon Kiem Sang –
Van 19 t/m 22 september vindt op Trinidad & Tobago het eerste AEC Mission Congress plaats. Een delegatie van 5 personen o.l.v. de PMS Diocesan Director, pater Guillaume Woei A Jin, vertegenwoordigt ons bisdom bij dit congres. We nemen u met ons mee en zullen d.m.v. deze weblog onze impressies en ervaringen met u delen.
Zondag 22 september (laatste bijdrage aan deze blog)
Vandaag was de “Grand Finale” van het eerste Caribische missiecongres; een jaar van voorbereiding om dit tot een spetterende afsluiting te maken van enkele hele speciale dagen in onze Caribische Kerk.
En toen… kwam de regen.
Op zaterdag vielen er al wat buien en waren hier en daar wat zorgelijke gezichten te bemerken. De afsluiting was namelijk gepland in Savannah, een openlucht stadion in Port-of-Spain. In de late middag werd besloten – met veel pijn in het hart – om toch van locatie te veranderen. De weersvoorspellingen zagen er niet goed uit. Alle versieringen en voorzieningen moesten worden afgebroken en weer opgezet worden in het Center of Excellence. Tot laat was men nog bezig om alles in gereedheid te brengen.
We kwamen zondagmorgen aan in het Center of Excellence en kregen te horen dat helaas ook het hele programma was aangepast. De Trinidadiaanse overheid had “code red” doen uitgaan in verband met de weersomstandigheden. Men verwachtte hevige regen met overstromingen. De organisatie kon niet anders dan het programma flink in te korten zodat de bezoekers op tijd naar huis konden. Heel jammer, zodoende misten we twee interessante presentaties die gepland waren. Ook de culturele presentaties die door de delegaties waren voorbereid konden niet doorgaan.
En toch… deze laatste dag van het congres was één grote uiting van eenheid en saamhorigheid in de Caribische Kerk. De sfeer zat er toch goed in, niet in het minst door het formidabele koor. Er zijn voor het thema “Baptized and sent” door verschillende Caribische componisten prachtige composities gemaakt van hoogstaand niveau. Tijdens de verschillende vieringen zijn ook liederen gebruikt, geschreven door componisten uit verschillende landen van het Caribisch gebied. Music ministry: ik heb goed de kracht kunnen ervaren van mooie kerkelijke muziek die uit het hart komt en tot het hart spreekt. Muziek is onmisbaar in de missie van de Kerk.
Gisteren, zaterdag 21 september, heb ik geen verslag gedaan, het was een lange dag. We hadden twee presentaties: van pater John Persaud uit Guyana en bisschop Clyde Harvey van het bisdom St.-Georges, Grenada. In de avond was er een diner waarbij de PMW directors van alle bisdommen een plaquette kregen vanwege hun deelname aan dit eerste missiecongres. Ook medewerkers en sponsors werden bedacht. Het was een aangename verrassing dat vertrekkende directors – waaronder ik – ook een aandenken kregen ten teken van waardering voor het werk dat ze hebben verricht. Wat een mooie attentie!
En nu is het tijd om weer over te gaan tot de orde van de dag. Of niet? De oproepen die gedurende het hele congres door zoveel sprekers werden gedaan: “we hebben een nieuw elan nodig. We kunnen niet doorgaan op de manier zoals we nu doen. Er dient wat te veranderen.”
We moeten ons ernstig bezinnen over ons doopsel en wat het, individueel en als kerk, betekent in deze tijd. Hoe kunnen we het zout der aarde, het zuurdesem in de wereld zijn? Zeker niet door op zondagmorgen in de kerk te zitten en de rest van ons leven te besteden aan de dingen van wereld. Wat zullen we in ons eigen bisdom moeten doen om het bewustzijn aan te wakkeren en de kerk in beweging te brengen?
Ik sluit met deze bijdrage ook de blog over het eerste Caribische missiecongres af. We keren terug naar huis met een missie. Dit congres was een krachtige impuls, maar het echte missiewerk vindt in “real life” plaats. Ik hoop dat u het met ons heeft kunnen beleven. En hopelijk zijn er ook wat prikkels gegeven om over uw eigen doopsel en missie te gaan nadenken.
Het congres is beëindigd, de missie begint nu!
Vrijdag 20 september
Vandaag een hele intensieve dag, het was de eerste dag van het missiecongres. We startten al vroeg om half 8 ‘s morgens met morgengebed gevolgd door een Heilige Mis. De nuntius Z.H.E. Mgr. Fortunatus Nwachukwu ging voor in deze mis met een vurige homilie uitgaande van het getal “126”. Dit getal staat voor de bijbeltekst Genesis 1,26 : “En God zei: Nu gaan Wij de mens maken, als beeld van Ons”. De nuntius hield een vurig betoog over het “ambassadeurschap” dat wij als gedoopten van God hebben ontvangen. Wij zijn vertegenwoordigers van Hem in deze wereld, wij dragen Zijn boodschap uit en zijn er niet om ons leven te leiden zoals wij dat willen.
Het congres stond open voor iedereen en in de aanloop is er veel promotie gemaakt. Gelovigen in alle bisdommen van de AEC werden opgeroepen op mee te doen. Er waren naar schatting ongeveer 600 deelnemers, allemaal gekomen om te luisteren naar de presentaties en te participeren in workshops.
De eerste presentatie werd verzorgd door National Director PMW, pater Kross. Het onderwerp: Joy (vreugde), Jezus ontmoeten en de boodschap van verlossing ontvangen, gebaseerd op de encycliek van paus Franciscus “Evangelii Gaudium”. De deelnemers gingen hierna groepsgewijs in op enkele vragen.
Na de lunch werd de tweede presentatie gegeven door aartsbisschop Jason Gordon. Een interessant betoog: Called to live the mission (geroepen om de missie te leven) waar hij inging op de vijf dimensies van het geroepen zijn. We kwamen weer bijeen om aan de hand van een vraag te discussiëren over het onderwerp.
Het lijkt me de moeite waard om in een apart artikel in te gaan op deze presentaties en de preek van Mgr. Fortunatus. Allemaal raken ze de kern van thema “Baptized and sent” en confronteren ons met waarheden waar we als christen niet aan ontkomen.
De dag werd beëindigd met een verslag van de groepsdiscussies.
Ik heb veel te verwerken gehad vandaag, het was ook een hele lange dag, half 5 opstaan ‘s morgens en rond half 8 ‘s avonds weer terug in het retreat center. Een wat kortere blog dus vandaag, de vermoeidheid slaat toe, het is snikheet in de kamer en mijn kamergenote wil naar bed.
Maar toch ook een hele vruchtbare en onderhoudende tijd gehad met heel wat mensen die de missie van de Kerk en hun eigen missie bijzonder serieus nemen. Het was ook gewoon leuk om enkele bekenden te ontmoeten waaronder Greg Radjiman, een Srananman die missiewerk doet in het Caribisch gebied, eerst op Barbados en St.Lucia en nu in Trinidad.
Nu vroeg naar bed om morgen fris te zijn voor nog een dag vol aandacht voor de missie. Tot morgen en blijf ook de Facebook page van de PMS Antilles volgen!
donderdag 19 september
Today was the big day!!! De grootse kick-off van het missiecongres met een indrukwekkende student rally in het Center of Excellence. Meer dan 8.000 studenten van katholieke primary en secondary schools namen deel aan deze rally. In Trinidad worden jaarlijks rally’s gehouden in de maand oktober (missiemaand), onder toezicht van de Missionary Childhood (PMW). Dit gebeurt op kleinere schaal waarbij scholen in clusters worden opgedeeld. Dit jaar is er vanwege de buitengewone missiemaand en het missiecongres, groots uitgepakt. De delegaties van de deelnemende landen werden al vroeg opgehaald in het retreat center om vervoerd te worden naar de locatie.
Twee gigantische hallen waren compleet bezet met stoelen. Er stond een prachtig aangekleed podium waar vooral een constructie, een grote duif boven een soort fontein, als centerpiece de aandacht trok. In een hoek van de zaal speelde een groep studenten op een steelband en bracht meteen de goede sfeer erin. De sfeer werd alleen maar beter bij het arriveren van de schoolkinderen, allemaal heel netjes in hun mooie uniformen. De jonge energie die er van ze uitging was voelbaar.
Precies om 9 uur begon het programma met een defilé van de vlaggen van alle deelnemende landen. Jenella was vlaggendraagster voor Suriname. Daarna konden we genieten van het talent van de jongeren die hun beste kant lieten zien met dansoptredens, spoken word, muziek en zang en verschillende creatieve uitbeeldingen van het thema “Baptized and sent”.
Alle aanwezige bisschoppen werden voorgesteld en daarna volgden enkele korte toespraken. Een praise and worship-artiest bracht met zijn optreden de hele zaal op de been. En toen was het tijd om de scheidingswand tussen de twee zalen weer te plaatsen. In de ene zaal de kinderen van de primary schools en in de andere de secondary schools. Voor beide groepen werd vervolgd met een programma aangepast aan de leeftijd. Ze kregen een presentatie van een bisschop en weer wat entertainment in de vorm van voordrachten van verschillende scholen.
Na de lunch werd de dag afgesloten met een Heilige Mis met aartsbisschop Jason Gordon als celebrant.
Het was inspirerend om te zien hoe men met toewijding, grote creativiteit en liefde voor kinderen zo’n prachtig resultaat kon neerzetten. Alles is door vrijwilligers en natuurlijk met medewerking van de leerkrachten opgezet. Het is zonder meer de moeite waard om tijd en energie te steken in de vorming van onze schoolkinderen en in de ontwikkeling van hun talenten die ze met zoveel enthousiasme kunnen inzetten. En dat om in deze jonge harten de liefde voor Jezus aan te wakkeren. De jeugd heeft de toekomst, dus ook de toekomst van de Kerk. Wat mij betreft mag dit werk als een prioriteit worden gesteld in ons bisdom.
Wilt u de sfeer van de dag echt goed proeven, bekijk dan ook de Facebook-pagina van Pontifical Mission Societies-Antilles.
Dank aan allen die deze manifestatie mogelijk gemaakt hebben, daarbij niet te vergeten de vele sponsoren. Naar ik heb vernomen hebben alle 8.000+ kinderen een lunch aangeboden gekregen van enkele gulle gevers. Een mooi staaltje van stewardship, wow!
Morgen hebben we de eerste echte congresdag met presentaties en workshops. We zijn er klaar voor.
woensdag 18 september
Na een beetje ontspanning gisteren was het vandaag weer tijd om te concentreren. Vanmorgen hadden de directors het 2e deel van hun meeting.
Pater Kross gaf uitleg over procedures en de werkwijze bij de aanvraag van projecten bij de PMW. Ook in ons bisdom maken we gebruik van de vrijgevigheid van katholieken wereldwijd. Hoe vrijgevig zijn wij als het op de collectes aankomt? Niemand is te arm om te geven. Een punt om aan te werken is het bewustmaken van onze gelovigen dat ze deel uitmaken van een wereldkerk en dat we ons deel ook moeten doen. Niet alleen ontvangen maar ook geven.
In de vier dagen dat ik hier op Trinidad ben en ontmoetingen heb gehad met vertegenwoordigers van andere bisdommen, de hectiek van de organisatie van het congres van dichtbij meemaak, het bezig zijn met alle voorbereidingen in ons team, en met anderen van gedachten wissel over missie en missionair zijn, word ik als vanzelf meegenomen in een maalstroom van gedachten en overwegingen over het onderwerp. Vandaag zei iemand tijdens de meeting dat elk van ons zich de vraag moet stellen: wie ben ik en wat betekent het om een vrouw of man te zijn in de Kerk in deze tijd? Ook priesters, met name priesters, zouden zich ook de vraag moeten stellen: wie is een priester en wat betekent het om priester te zijn?
Pater Kross gaf ons nog als huiswerk mee om na te denken en met aanbevelingen te komen voor het volgende:
- Welke heiligen in onze Kerk zouden wij, als PMW directors, kunnen inzetten als inspiratiebron voor onze activiteiten, vooral ook om jonge mensen te inspireren.
- Wat kunnen we doen om het thema van heiligheid op een aantrekkelijke wijze te presenteren op het niveau van zowel kinderen als (jong)volwassenen.
Ik zal er zeer zeker mijn gedachten over laten gaan. Hoe zit het trouwens met onze eigen persoonlijke heiligheid? Is dat iets wat we ook echt willen als katholieken, of laten we het liever over aan anderen? Wat is dan ons doel als gelovige als heiligheid geen plaats heeft in ons leven?
Het missie gevoel gaat steeds meer bruisen en borrelen.
Aan het eind van de middag konden we nog even een kijkje nemen bij de voorbereidingen in de Center of Excellence hallen waar morgen de kick-off plaatsvindt voor het Missiecongres. Er wordt een grote jeugdrally gehouden waar zeker 8.000 scholieren aan zullen deelnemen. Het zag er indrukwekkend uit in de gigantische hallen, waar een team van vrijwilligers hard aan het werk was om alles klaar te krijgen. Van mij krijgen ze nu al een applaus.
Ondertussen arriveren in het retreat center waar we verblijven ook steeds meer delegaties van andere bisdommen.
Het wordt spannend! We zullen onze ogen, oren en alle andere zintuigen op scherp houden, want ongetwijfeld valt er heel wat inspiratie op te doen om mee te nemen naar ons bisdom. Tot morgen!
dinsdag 17 september
Dag 3 was de dag van de jeugdrally op Tobago. Een rally is een event waarbij de katholieke schooljeugd massaal opkomt en er van alles gebeurt om geloof en missie te vieren. Er zijn presentaties, muziek- en dansoptredens, voordrachten, gebed en natuurlijk een eucharistieviering om het geheel af te sluiten. Deze jeugdrally was bijzonder vanwege het missiecongres en er waren een aantal priesters en bisschoppen aanwezig, inclusief de voorzitter van de AEC, mgr. Malzaire, en de aartsbisschop van Port-of-Spain, mgr. Jason Gordon.
Gisteravond zijn alle Diocesan Directors per vliegtuig vertrokken naar Tobago om de rally mee te maken. Ik was er zelf jammergenoeg niet bij en kan daarom ook geen persoonlijke indrukken met u delen. Hieronder wel enkele foto’s die de sfeer weergeven.
Ik heb de deelnemers van onze groep gevraagd hoe ze persoonlijk tegen het missiecongres aankijken en wat missie voor hen persoonlijk betekent.
Dit is wat Jenella zegt: “ik zie het als een uitdaging waarbij ik vooral veel meer mag leren over missionair zijn en missiewerk doen, en ik kan begrijpen wat het precies betekent. Wat vraagt en wat wil God van mij. Dit congres kan mij ook helpen om iets te betekenen voor mijn parochie en het bisdom. Ik kan mezelf maar ook anderen helpen vormen. Ik zie missie als iets positiefs doen in de naam van onze almachtige God, voor mezelf en voor mijn medemens. Ik kan voor mezelf een doel stellen bijvoorbeeld: de straten op gaan om te evangeliseren en Gods woord te verkondigen, ziekenhuizen bezoeken, met mensen bidden.”
Pater Guillaume: “ik kijk heel positief tegen dit congres aan. Als deel van de AEC zijn er zaken die ons als Kerk binden maar ook bezig houden. Zo kunnen we als één Kerk in het Caribisch gebied beter inspelen om missionair te zijn in de 21e eeuw. Missie betekent voor mij : God’s Woord horen en er naar leven om zo anderen bekend te maken met het Woord dat schept en leven geeft. Maar meer nog om mensen dichterbij God te brengen en tot heiligheid. Belangrijk is dat de missie de Kerk heeft om dit doel te bereiken.”
Dankjewel Jenella en pater Guillaume!
Met uitzondering van pater Guillaume had de groep een vrije dag. Op de slotdag van het congres zullen we meedoen met de culturele presentaties. De vrije tijd is benut door onze presentatie door te nemen en met elkaar af te stemmen. Nog één dag te gaan en we kunnen het startsein geven voor ons 1e Caribische missiecongres. Vol verwachting kijken we er naar uit!
maandag 16 september
Vandaag was een dag voor de Diocesane Directors. Zij hebben jaarlijks een conferentie waarbij men samenkomt voor uitwisseling en rapportage. Dit jaar een aangepast programma vanwege het missiecongres.
Pater Kross, die National Director is en de Pauselijke Missiewerken vertegenwoordigt voor alle Caribische bisdommen, ging in op het doel, de structuur en werkwijze van deze organisatie binnen de Kerk.
Weer werd benadrukt hoe belangrijk het is om het missionaire aspect van onze Kerk niet uit het oog te verliezen. De paus wil met de PMW met name de “jonge” kerken steunen, met jonge kerken word bedoeld: bisdommen, vicariaten etc. die vergeleken met de Kerk in Europa en Noord-Amerika relatief jong zijn.
Het universele van onze Rooms-katholieke Kerk is uniek en eigen aan onze Kerk, en dient altijd in acht te worden genomen. We mogen ons niet alleen bezighouden met onze eigen locale problemen in ons bisdom maar dragen een verantwoordelijkheid voor de gehele Kerk. Dit geldt zeker ook voor de PMW: we bidden en werken, zamelen gelden in op nationaal niveau in ons eigen bisdom maar, ten behoeve van de Kerk over de gehele wereld.
Pater Kross ging in op 4 Pauselijke Missiewerken, er zijn namelijk 4 sociëteiten (verenigingen) waaruit de PMW bestaat die zich allemaal op een andere aspect van missie toeleggen. Wat is de fundamentele visie van de PMW?
- Elke gedoopte is een missionaris: we zijn door ons doopsel allemaal profeet en priester. Ook lekegelovigen moeten missionair zijn, niet alleen priesters en religieuzen! We doen dit door te bidden en door het brengen van niet alleen materiële en financiële offers maar ook geestelijke offers: het offeren van ziekte en andere ongemakken in het leven voor de missie,
- We dragen ons geloof uit door aantrekkingskracht: geen zieltjes winnen maar door onze wijze van leven getuigenis geven en zo anderen aantrekken tot het geloof.
- De Kerk is van nature missionair: als we geen missie hebben is er geen Kerk, de Kerk die bestaat uit het totale volk van God en niet alleen uit bisschoppen, priesters en religieuzen.
Het uiteindelijke doel van de missie is : evangelisatie en het vestigen van de Kerk.
In het 2e deel van de ochtend met de Directors werd informatie gegeven over de komende dagen van het congres. We starten op dinsdag met een jeugd rally op Tobago. Woensdag vervolgt de bijeenkomst voor de Directors en donderdag start officieel het Missiecongres dat tot zondag zal duren.
Pater Guillaume als Diocesan Director en ik zelf -de vorige director die het stokje overdraagt- waren aanwezig bij de sessie. De rest had een vrije dag. In de avond waren we aanwezig bij de gebedsgroep van sister Debbie in de parochie St.Charles Borromeo in Tunapuna. Mooie kerk en ook nog fully airconditioned!
zondag 15 september
Vandaag een reisdag, op weg naar het Trinidad voor het 1e Caribische Missiecongres. Het 2e deel van de groep, bestaande uit Gerda Misidjang, Jenella Berrenstein en ik, kwam goed aan en we werden gelijk gebracht naar ons logeerverblijf, het Catholic Bible Institute Center in Caroni, Port-of-Spain.
Het 1e deel van de groep – pater Guillaume en Ewagana Holland – was op donderdag al afgereisd en heeft op zaterdag jl. de wijding van 4 diakens tot priester in de kathedraal van Port-of-Spain mogen meemaken.
We kijken uit naar de samenvoeging van de groep om een mooie groepsfoto te maken.
Het Catholic Bible Institute Center is één van de vele diensten die de communiteit Eternal Light, onder de bezielende leiding van zuster Deborah de Rosia – sister Debbie – op Trinidad, maar ook daar buiten, verricht. Het Bible center is ook een retreat center, er is een trainingszaal waar bijbellessen worden verzorgd maar ook conferenties en retraites worden er gehouden. Er is een kapel en uiteraard accommodatie voor deelnemers aan retraites en conferenties.
Sister Debbie voelde zich reeds op jonge leeftijd geroepen om haar leven aan God te wijden, en dit heeft er toe geleid dat ze de charismatische lekencommuniteit Eternal Light stichtte. Een vrouw met een speciaal charisma en een krachtige missie want naast het Bible center worden er door de leden van de communiteit ook een school voor drop-outs, opvanghuizen voor meisjes, voor jongens, voor senioren, tienermoeders en vrouwen die slachtoffer zijn van geweld, gerund. De communiteit heeft op Trinidad verschillende leefcentra en ook één op Jamaica. Sister Debbie staat trouwens met haar team ook achter de hele organisatie van het missiecongres.
Vermeldenswaard is dat Gerda Misidjang, die in onze delegatie zit, zelf 10 jaar heeft geleefd en gewerkt in de communiteit te Tunapuna, waar we vandaag een bezoekje brachten en een “covenant meeting” mochten bijwonen.
Een goed begin voor onze eerste dag waarop er nog geen speciale activiteiten op het programma stonden. We hebben wel alvast een voorproefje gekregen voor de bezinning op het thema Baptized and sent. Sister Debbie is iemand die haar gedoopt-zijn heeft weten te vertalen naar een bijzondere missie waarin velen haar zijn gevolgd en die vele vruchten heeft afgeworpen. Om over na te denken.
Morgen is de 1e conferentie dag voor de Diocesan Directors van de verschillende AEC bisdommen. De jaarlijkse conferentie die zij gewoonlijk aan het begin van elk jaar hebben is nu verschoven naar september om aan te sluiten op het congres.
Categorieën:geloof en leven, verslag
OMHOOG 
Geef een reactie