Ik ben verheugd, want Jezus maakt mij blij

By Melvin Mackintosh on 28 juni 2018 • ( 0 )

Door Melvin Mackintosh –

Heilig Vormsel
In een hele plechtige eucharistieviering in de r.-k.-kerk van Cassipora, voorbij Blaka Watra in het district Para, is afgelopen zondag het Heilig Vormsel toegediend aan achttien jeugdigen en twee volwassenen, allen inwoners van het inheemse dorp. De Gerardus-Majellakerk was helemaal gevuld met familie, vrienden en andere dorpsbewoners. Ook de tent, die voor deze gelegenheid was opgezet, zat vol belangstellenden en andere gelovigen.
Terwijl de gelovigen in het kerkgebouw hadden plaatsgenomen, verzamelden de vormelingen zich met de leiding en het dorpshoofd van Cassipora, mevrouw Muriel Fernandes, in de recreatiezaal, een aantal honderd meters voor de kerk. Van hieruit zou de processie starten. De mooie kleding werd nog eens recht gezet, naamlabels werden als laatste opgespeld en toen de bisschop ook zover was, werd nog snel een groepsfoto gemaakt voor de ingang van de zaal.
De grote kerkbel galmde over het savannezand en door de bosrijke omgeving toen de processie vanuit de recreatiezaal over de hoofdweg lopend aankwam bij de kerk. De vormelingen zongen uit volle borst: ‘Ik ben verheugd, want Jezus maakt mij blij’.
Het was de eerste keer dat er zo’n grote viering was sinds de wijding van het nieuwe kerkgebouw van de Gerardus-Majellakerk op 5 maart 2017. De zang- en muziekbediening stond onder leiding van diaken Freddy Todie en de gastheer was pater Kenneth Vigelandzoon, die werd bijgestaan door de catechist in opleiding Jamairo Dick. De vormheer Mgr. Karel Choennie werd geassisteerd door broeder Guillaume Woei A Jin, die op 24 juni 2018 tot diaken wordt gewijd.

Mosterdzaad
De dienst was afwisselend in het Surinaams en het Nederlands, wat niet ongebruikelijk is in het achterland van Suriname. De lezingen waren van de elfde zondag door het jaar. Mgr. Karel Choennie hield zijn homilie in het Surinaams. ‘Als je mensen in Suriname tegenwoordig vraagt hoe het met ze gaat, hoor je steevast het antwoord “bisschop, mi weri”. Mensen verliezen moed, ze hebben geen strijdlust. Den weri. Daarom komt de Heilige Geest op ons neer om ons te helpen, om ons kracht te geven,’ zei de bisschop.
Hij gaf aan dat de lezingen van vandaag drie parabels presenteren, ‘best een grote portie om te happen’, maar het zijn verhalen waarin Jezus praat over het Koninkrijk Gods en voor mensen die moe zijn. ‘Sommige mensen verliezen de hoop dat het koninkrijk Gods komt,’ aldus de bisschop. ‘En dan zijn het deze parabels die ons vertellen dat wij de moed en hoop niet moeten verliezen. Wanneer de kapitein jullie oproept voor een barricade van de weg, gaat het om een actie om de mensen in Paramaribo wakker te schudden dat er iets niet goed gaat in jouw gebied, in het Koninkrijk Gods. Je bent daarmee bezig om een zaadje, een mosterdzaad, te planten om mensen bewust te maken. We zijn allemaal misschien een beetje angstig en daarom moeten we de Heilige Geest aanroepen om over ons te komen om ons wijsheid te geven.’

Amazoneregenwoud
De bisschop vertelde ook over zijn reis naar Rome en zijn ontmoeting met de paus. ‘De paus is verdrietig. De paus zegt dat mensen op een pad zijn van zelfdestructie.’ Het milieu wordt vernietigd en de paus vindt dat de kerk een belangrijke rol kan spelen in het behoud van het belangrijke Amazoneregenwoud. Mgr. Choennie zei dat het bos niet alleen belangrijk is voor inheemsen maar voor iedereen. Het Amazoneregenwoud zorgt voor 40% van de totale zuurstofproductie in de wereld. Het zorgt ook voor de zoetwaterbronnen.
De paus beseft dat en hij heeft alle bisschoppen van de Amazone geroepen om hun te zeggen dat zij zich moeten buigen over het behoud van de Amazone. En ga praten met de inheemsen, zou de opdracht zijn van de paus. De bisschop gaf aan dat de bisschoppen aan een document moeten werken voor de paus. Ook daar wordt de hulp ingeroepen van de Heilige Geest.

Mooi feest
Na de homilie volgde de voltrekking van het Heilig Vormsel. Een voor een werden de jongelingen naar voren geroepen voor de vormheer. De geloofsgemeenschap in en buiten de kerk wilde niets ervan missen. De ceremonie had een vlot verloop. Desondanks liep het al tegen het middaguur toen de bijzondere viering haar slot naderde. De zon stond hoog aan de hemel en weerkaatste op het spierwitte savannezand.
Na de dienst liep eenieder naar de recreatiezaal om het feest voort te zetten. Sommigen hadden postgevat in de schaduw van een boom. De houten banken daar doen vermoeden dat dit een vaste plek is voor verpozing. Er was een stevig gevulde peprewatra, kasiri, maar natuurlijk zoals het een mooi Surinaams feest betreft ook bami kip en cake, water en soft.

Pater Kenneth Vigelandzoon was zichtbaar tevreden over de mooie viering. ‘Ik ben sinds een jaar of drie benoemd voor deze parochie en heb met veel plezier, samen met de pastoraal werker in opleiding Jaimaro, de catecheselessen verzorgd. Het resultaat is hier.’ Pater Vigelandzoon, die ook pastoor is voor Powakka en Philipusdorp, voorheen Klein Powakka, vond het ook fijn dat op deze bijzondere dag kleine delegaties uit die dorpen zijn gekomen voor de ondersteuning, waaronder kapitein Gladys Kabelefodi van Philipusdorp.
Kapitein Muriel Fernandes van Cassipora zegt dat er een goede voorbereiding was om deze mooie viering te hebben. ‘Voor het laatst is hier een vormselviering gehouden in 2005,’ wist zij. ‘We gingen daarna samenwerken met Redidoti en Pierrekondre voor deze vieringen. Ik ben bijzonder blij dat wij dit nu weer in het dorp hebben kunnen doen, in ons nieuwe kerkgebouw.’

OMHOOG Jaargang 62, editie 25, 24 juni 2018