door Cheryl Jacott & Simone Joeroeja
Valkuilen
Liturgie betekent orde. Al gilt een persoon tijdens een kerkdienst, de viering wordt gewoon voortgezet. Weet je waarom? Satan mag nooit de kans krijgen om spelbreker te zijn. Dit zei diaken Waterberg duidelijk bij de afsluiting van de vierdaagse training liturgische vorming voor liturgen van de Sint-Alfonskerk op donderdag 30 maart jl. Niet alleen tijdens kerkdiensten kan de duivel proberen om de orde te verstoren, maar hij kan ook barrières opwerpen in het persoonlijk leven van gelovigen. Hij kan proberen hun gedachten te misleiden alsook hun geloof en prestaties te verzwakken. Ik zal twee valkuilen belichten waar liturgen rekening mee moeten houden. Deze kunnen hun prestaties en geestelijke groei negatief beïnvloeden.
Afgodsbeelden
Beelden lijken soms heel onschuldig maar zijn dit niet. Een vrouw had last van nare dromen waarin zij een forse man zag met een lange witte baard die haar wilde wurgen. Een groep strijders kwam thuis voor haar bidden en één van de bidders kreeg een boodschap van God. Er was een beeld boven het bed van deze zuster, die de boosdoener was. Het beeld trok haar eens tijdens het winkelen aan en zij besloot het te kopen. Zonder dat zij het wist was het bewerkt. Vanaf het moment dat zij het beeld had weggedaan zijn de nachtmerries gestopt.
Onder het mom van geluk, positieve energie, rust en kalmte haalt men bepaalde beelden in huis zonder goed te beseffen waarmee men begint. Brengt het beeld echt geluk? Is dit geen open deur die je zelf creëert voor de duivel? Je kan niet alleen last ondervinden van boze geesten in je huis, maar ook in de kerk en overal waar je gaat. Je loopt het risico om steken te laten vallen in de kerk, omdat je niet wordt geleid door Christus maar door zijn tegenhanger. Trainer Waterberg heeft de deelnemers gevraagd om alle voorwerpen en beelden die niet van Christus afkomstig zijn op te ruimen. Zo komt er ruimte vrij voor de werking van Christus in hun leven. Let wel, katholieken mogen geen enkel beeld aanbidden.
Verkeerde signalen
Stel je voor dat je een droom krijgt van jouw overleden oma. In die droom vertelt zij aan jou dat jij naar een ‘bonuman’ moet om een probleem op te lossen. Op de vraag als een stoombad bij de vrouwen wel christelijk is, gaf de trainer als antwoord dat het geen probleem is als vrouwen hun geslachtsorgaan na een bevalling met kruiden reinigen. Het is echter wel een probleem als wij een ‘wasi’ nemen en geloven dat een ‘winti’ ons gaat bevrijden of genezen. Dit is in strijd met de Bijbel. Hoor ik jou zeggen dat je privé niemand aangaat? Als dienaar van God geef je het verkeerde signaal als jij je bezighoudt met ‘bonu’. Je geeft christenen het idee dat het normaal is om twee goden te dienen. In Openbaringen 2,18-20 waarschuwt God de kerk voor de leer van Izebel. Izebel betekent valse leraar. Deze vrouw had een slechte invloed op gelovigen en leidde Israël in afgoderij en hoererij. Als deze geest in jou woont kan je andere christenen besmetten met het virus van afgoderij of hoererij. Je kunt ook tweedracht zaaien in de kerk. Als jij zelf bezeten bent door een demon omdat je een klant bent van de ‘bonuman’ kan je de controle over jezelf verliezen en gedragsstoornissen vertonen. De trainer heeft de liturgen geadviseerd om alleen Christus te dienen en ver weg te blijven van ‘bonumans’.
Kritisch
Wat liturgen niet moeten nalaten is zich kritisch opstellen. Tijdens de trainingssessies hebben wij twee liederen geanalyseerd. Deze zijn Maria bun mama en Mi de wang lomsu suma. Ik was na de analyse van de teksten heel verbaasd over de vreemde teksten die in deze liederen voorkomen. Het is daarom van belang dat liturgen kritisch de liederen screenen die tijdens kerkdiensten zullen worden gezongen. Liturgen moeten de pater en diaken van advies dienen en zich niet opstellen als jaknikkers.
Tradities en Bijbelse aspecten
Verder heeft de trainer onderscheid gemaakt tussen tradities en Bijbelse aspecten. Liturgen zijn volgens hem verkondigers en moeten niet in discussie gaan met mensen over r.-k. tradities. De viering van de verjaardag van Jezus in december is een kerkelijke traditie die gezien moet worden als een herdenking van zijn geboorte. Jezus is niet echt in december geboren. Andere tradities zijn: het bidden van het Antonius lof en Weesgegroet Maria. Het tegenovergestelde van tradities is het geschreven woord in de Bijbel. Jezus is volgens de Bijbel geboren als onze Redder. Hij is gekruisigd, gestorven, begraven en uit de dood verrezen. Het geschreven woord kan soms ook een traditie zijn. Het laatste avondmaal staat in de Bijbel en is ook een traditie in de r.-k. kerk. Dit avondmaal is de maaltijd die Jezus Christus met zijn leerlingen had gehouden op de dag vóór zijn dood. Jezus heeft gevraagd dit te blijven doen om hem te gedenken totdat hij wederkeert (1Korintiërs 11,23-26).
Boodschap en afsluiting
De trainer kwam met een raadsel. Waar is God meer aanwezig? Is het antwoord: de woord- en communiedienst, de gebedsbijeenkomst of de eucharistieviering? Het antwoord is dat God op alle drie plaatsen op dezelfde wijze aanwezig is. Mijn boodschap is dat wij onze creativiteit net zoals diaken Waterberg moeten inzetten om (on-)gelovigen te leren over God zijn wil en kracht. Diaken Waterberg heeft de training samen met het team bestaande uit zuster Zeudi, zuster Monica, broeder Wilco en broeder Eric afgesloten met een krachtig gebed voor elke deelnemer. Bij de afsluiting hebben zowel pater Ricardo als zuster Jolanda van de Alfonskerk de trainer bedankt voor de leerrijke training. De trainer heeft de reader – die tijdens de trainingssessies is behandeld – beschikbaar gesteld. Een verdiepingscursus zal in samenspraak met de trainer worden gepland.
Categorieën:geloof en leven
OMHOOG 
Geef een reactie