Synodale reis in de veertigdagentijd (5)

Als ik nadenk over de evangelielezing van vandaag van de vrouw die betrapt werd op overspel (Johannes 8,1-11), voel ik drie hoofdrolspelers en één tegenstander op het toneel van Jezus’ missie, zoals vermeld in het voorbereidend document van de synode (#s 17-21).

De hoofdrolspeler is Jezus. Hij “heeft aandacht voor degenen die van God gescheiden zijn (zondaars en armen) en voor degenen die door de gemeenschap in de steek zijn gelaten”, zoals de vrouw. De tweede acteur is het publiek. Zij zijn de mensen die Jezus volgen op de reis in de hoop op een teken en een woord van redding. De derde acteur is de figuur van de apostelen. Jezus roept hen vanaf het begin om gezaghebbend te bemiddelen in de relatie van de menigte met Jezus als de Openbaarder van Gods koninkrijk.

Op het podium: “Als Jezus afwezig is. . . dan wordt de Kerk een contract tussen de apostelen en de menigte. . . Zonder de apostelen. . . de relatie met de evangelische waarheid is verbroken, en de menigte . . . blijft blootgesteld aan een mythe of een ideologie over hem. Zonder de menigte wordt de relatie van de apostelen met Jezus verdorven tot een sektarische en naar zichzelf verwijzende vorm van religie. . .”

Er is een extra acteur, de antagonist, wiens doel het is om de drie acteurs te scheiden. Het doel is om de gemeenschappelijke synodale reis te belemmeren door de onverschilligheid die zich manifesteert in “religieuze strengheid, van morele bevelen . . . de verleiding van een wereldse politieke wijsheid” die voorrang heeft op een onderscheiding van geesten.

In het evangelie van vandaag zijn de schriftgeleerden en Farizeeën de tegenstanders die proberen de vrouw (menigte) te scheiden van Jezus’ missie van barmhartigheid. Evenzo verstoort onze innerlijke antagonist mogelijk de synodale reis vanwege onze onverschilligheid en kilheid voor de gemarginaliseerden (menigte). De vastentijd van berouw en bekering biedt een genezende remedie om onze innerlijke tegenstander te overwinnen.

Gedurende de veertigdagentijd 2022 biedt de Antilliaanse bisschoppenconferentie (AEC) elke week een reflectie in het licht van het synodaal proces dat gaande is in onze Kerk. Deze reflecties worden geschreven door pater Donald Chambers, secretaris-generaal van de AEC.

OMHOOG, Jaargang 66, editie 13, 3 april 2022.



Categorieën:geloof en leven

Tags: , , , ,

Geef een reactie

Vul je gegevens in of klik op een icoon om in te loggen.

WordPress.com logo

Je reageert onder je WordPress.com account. Log uit /  Bijwerken )

Facebook foto

Je reageert onder je Facebook account. Log uit /  Bijwerken )

Verbinden met %s

%d bloggers liken dit: