Jo-Ann Monsels –
Stapvoets kwam ze dichterbij. Uit respect en bewondering stond iedereen op. De bruidegom kon zijn ogen niet van haar afhouden. En terwijl zij in haar witte jurk richting het altaar ging, dacht ik aan de Here Jezus, onze ultieme Bruidegom, die al eeuwen uitkijkt naar Zijn bruid, de gemeente. Hij wordt het wachten niet beu. Hij zoekt geen vervanging in de tussentijd. Ik heb respect voor het geduld van de Here Jezus. Ik heb respect voor Zijn uithoudingsvermogen om steeds te kunnen vergeven en te kijken naar het groter plaatje, een eeuwigheid verenigd met Zijn bruid.
Iedere vlek of rimpel zal verdwijnen op de dag dat de gemeente richting de ultieme Bruidegom loopt. Door Zijn liefde zullen we in pracht en zaligheid gekleed zijn. En terwijl we lopen richting Hem die Licht is, zal onze kleding licht reflecteren in overvloed. Alles zal vanaf die ontmoeting in overvloed aanwezig zijn voor Zijn bruid. Een overvloed aan geloof, hoop en liefde. Vooral liefde… Een liefde zo groot om volledig één te willen worden met onze Schepper en Zaligmaker.
Er zijn meerdere delen in de Bijbel die ik krachtig vind. Toch is er een uiting van geduld die mijn verstand te boven gaat. Hoe kan de Here Jezus die water in wijn kan veranderen (Johannes 2,1-11) ervoor kiezen om geen wijn meer te drinken (Lucas 22,17), tot het moment dat Hij verenigd is met Zijn bruid. Ik bedoel, Hij maakte ooit op een aardse bruiloft de beste wijn en toch kiest Hij ervoor om geen wijn meer te drinken, totdat Gods nieuwe wereld gekomen is.
“1 Op de derde dag was er een bruiloft in Kana in Galilea. Jezus’ moeder was op het feest. 2 Ook Jezus en de leerlingen waren uitgenodigd. 3 Toen de wijn op was, zei Jezus’ moeder tegen Hem: “Ze hebben geen wijn!” 4 Jezus zei tegen haar: “Dat weet Ik toch. Dat hoeft u Mij niet te zeggen. Maar het is nog niet de juiste tijd voor Mij om daar iets aan te doen.” 5 Zijn moeder zei tegen de bedienden: “Als Hij iets tegen jullie zegt, doe dat dan, wat het ook is.” 6 Bij de deur stonden zes waterbakken. Dat water werd door de Joden gebruikt om daar volgens hun gewoonten de handen en voeten in te wassen. In zo’n bak kon ongeveer 2 of 3 metreten (80 of 100 liter) water . 7 Jezus zei tegen de bedienden: “Vul de bakken met water .”Ze vulden ze tot aan de rand. 8 Toen zei Hij: “Schep er nu wat uit. Laat de leider van het feest daarvan proeven.” 9 Toen de leider van het feest het water proefde, was het wijn geworden. Hij wist niet waar deze wijn vandaan kwam. Maar de bedienden die het uit de bak geschept hadden, wisten het wel. De leider van het feest liet de bruidegom bij zich komen. 10 Hij zei tegen hem: “Iedereen zet altijd eerst de beste wijn op tafel. En pas als de mensen veel gedronken hebben, de minder goede wijn. Maar jij hebt de beste wijn voor het laatst bewaard!” 11 Dit was het eerste wonder dat Jezus deed. Het gebeurde in Kana in Galilea. (Johannes 2,1-11)”
Toen Jezus’ moeder zei dat ze geen wijn meer hadden op die bruiloft, antwoordde Hij “Dat weet Ik toch”. Bedoelde Hij dat de drank op was of ook dat het symbool van vergeving van zonden nog onvoldoende aanwezig was in dat huwelijk? Wijn is het symbool van het Bloed van Christus dat alle obstakels wegneemt voor mensen om tot God te naderen. Hij creëerde die wijn op de bruiloft te Kana in overvloed. De Bijbel licht niet toe in hoeverre ook andere zaken schaars waren bij het huwelijk van Kana. Het enige wat we kunnen nalezen is dat het huwelijk(-sfeest) door kon gaan zolang er rijkelijk wijn, symbool van vergeving van zonden, bleef vloeien.
De Here Jezus is bereid om op Zijn bruid, de gemeente, te wachten om te proosten, en wijn samen te drinken bij die ultieme vereniging (Lucas 22,17). Er zal een overvloed aan wijn zijn, niet een overvloed aan wijn zoals de wereld die geeft. Deze wijn zal eeuwen gezeten hebben. Hij zal van de beste kwaliteit ooit zijn. Volgt er dronkenschap..? Tuurlijk, maar niet zoals de wereld die kent. We zullen dronken zijn van levensgeluk en dronken van de Heilige Geest. Er zal een feestelijke stemming zijn om deze mooie vereniging, zonder jaloerse ogen, zonder hoge schulden en zonder venijnige gasten. Alles zal in harmonie zijn, bruisend van heiligheid.
Middels deze overdenking hebben lezers toegang gekregen tot mijn gedachten bij het zien van die jonge bruid. Ik was ontroerd en dankbaar om een puur moment in de kerk te kunnen ervaren. De Here Jezus houdt van ons. Hij denkt aan ons. Bovenal wacht Hij op ons. Hij wacht op het moment dat we ons bekeren van onze zonden en Hem in ons hart aannemen als Redder en Heer . En Hij wacht om met ons te proosten op het levensgeluk samen. Een leven in eeuwigheid (S)-AMEN!
OMHOOG jaargang 65, editie 40, 3 oktober 2021
Categorieën:geloof en leven
OMHOOG 
Geef een reactie