Door Chequita Goedschalk –
COVID-19. Griep hebben. Ziekte. Chronisch ziek zijn. We voelen ons belabberd, moe, vervelend, soms geïrriteerd, hulpeloos. We zitten niet lekker in onze vel. Wat is mij overkomen? Hoe verder, gaat vaak door ons heen. Wat nu? We grijpen naar gebed, de bijbel. We maken contact met de pater. Sommigen zoeken zelfs hulp ergens anders, alleen omdat ze niet weten hoe verder.
Ik heb de spoedeisende hulp vaak van binnen gezien, zelfs daar avonden doorgebracht. Ik heb hulpeloos gestaan bij mijn dochter. Angstige momenten bij mijn zoon. Meer gebeden dan wat ik deed. Meer vragen gesteld: waarom, hoe? Wat moet ik doen? Slapeloze nachten gehad, huilende avonden, dagen, momenten. Tot nu toe kan het gebeuren: niet weten wat te doen. Wat ik wel weet is dat de Heer me nooit in de steek heeft gelaten bij deze angstige momenten met mijn kinderen. Hij heeft de vader van de kinderen en mij steeds kracht gegeven om ze goed op te vangen, te begeleiden en te troosten. De Heer heeft de ziektes verbroken en de kinderen genezen in de naam van Jezus.
De avonden dat ik op de spoedeisende hulp lag, heb ik veel gezien, gehoord en meegemaakt. Je ligt daar ziek, niemand van de familie mag bij je zijn. Je voelt je alleen, verlaten. Je kijkt om je heen en je ziet al het lijden om je heen. Je stelt jezelf vragen. Hoe kan men zo hard rijden om dit ongeluk nu te hebben. Hoe kan men elkaar zo pijnigen door elkaar te kappen of op elkaar te schieten. Wat bezielt deze jongedame/heer om zich zo laveloos te bedrinken? Op een gegeven moment lijkt jouw ziekte (dat wel erg is op dat moment) zo klein in vergelijking met iedereen. Je begint te bidden voor iedereen en de familie die daar is op dat moment. Je vraagt God om over te nemen. Je vraagt geduld, begrip, liefde, wijsheid voor het verplegend personeel dat zijn best doet om de patiënten te helpen. Ik geloof dat God mij op dat moment als een engel heeft geplaatst om over en voor hen te bidden, daar zij het zelf niet kunnen.
Nu hebben we COVID-19 die zoveel ophef in de wereld heeft veroorzaakt: leed, manipulatie, corruptie, verwijdering, maar ook bezinning, oplettendheid, geduld, toenadering naar elkeen. COVID die onze geliefden afpakt, waar er ongeloof bij komt kijken. COVID die raast en tiert om mensen te pakken, aan te raken, in de war te brengen. Als ik om me heen kijk, zie ik angstige mensen, maar ook mensen die het niet kan schelen, mensen die een afwachtende houding nemen, mensen met onverschilligheid, mensen die elkaar tegenwerken in genezing, mensen die een munt eruit willen slaan in de vorm van financieel gewin, van paniek zaaien, van manipulatie.
Waarom laat God dit toe, heb ik ook zo vaak gehoord. Is Hij moe geworden van de mens? Ik zeg nee, God is geen God van rommel. Hij laat dingen in ons leven gebeuren om standvastig te volharden. Moeilijk hè, in zo’n situatie. Je bent geneigd juist boos te worden op Hem, om je rug te keren naar Hem. Ik hoor van dichtbij van chauffeurs die de patiënten ophalen hoe zwaar het is voor zowel de patiënt, het verpleegkundig personeel alsook de chauffeurs. De chauffeurs rijden tegen de tijd om de patiënten zo snel mogelijk in het ziekenhuis te krijgen. Ja, we zijn in een zeer moeilijke tijd. Dan zijn er ook nog de andere ziekten; het is niet COVID-19 alleen.
We blijven bidden. Hier enkele teksten die in de bijbel voorkomen over ziekte.
Hij geneest wie gebroken zijn en verzorgt hun diepe wonden. Psalm 147:3
Beken elkaar uw zonden en bid voor elkaar, dan zult u genezen. Want het gebed van een rechtvaardige is krachtig en mist zijn uitwerking niet. Jakobus 5:16
Blijft u in goede gezondheid. Blijf liefde, aandacht en geduld geven aan uw medemens.
OMHOOG Jaargang 65, editie 29, 18 juli 2021
Categorieën:geloof en leven
OMHOOG 
Geef een reactie