Door pater Ricardo Carvalho CSsR –
Johannes 20, 19-23
Ze praten niet veel. Ze vallen niet op. Hun aanwezigheid is bescheiden en rustig, maar ze zijn het zout van de aarde. Zolang er mannen en vrouwen in de wereld zijn die aandacht hebben voor Gods Geest, zal het mogelijk zijn te blijven hopen. Ze zijn het beste geschenk voor een Kerk die wordt bedreigd door spirituele middelmatigheid.
Hun invloed komt niet voort uit wat ze doen of uit wat ze zeggen of schrijven, maar uit een diepere realiteit. We vinden ze gepensioneerd in kloosters of verborgen te midden van mensen. Ze onderscheiden zich niet door hun activiteit, maar toch stralen ze een innerlijke energie uit, waar ze ook zijn.
Ze leven niet voor hun uiterlijk. Hun leven wordt geboren uit wat het diepst in hun wezen zit. Ze leven in harmonie met zichzelf en letten erop dat hun bestaan samenvalt met de roeping van de Geest die in hen woont. Zonder zich er zelf van bewust te zijn, zijn ze de weerspiegeling van Gods mysterie over de aarde.
Ze hebben fouten en beperkingen. Ze zijn niet immuun voor zonde. Maar ze laten zich niet in beslag nemen door de problemen en conflicten van het leven. Ze keren keer op keer terug naar de bodem van hun wezen. Ze streven ernaar om in Gods aanwezigheid te leven. God is het centrum en de bron die hun verlangens, woorden en beslissingen verenigt.
Het is voldoende om jezelf met hen in contact te brengen om je bewust te worden van de verstrooiing en opwinding die in ons zijn. Naast hen is het gemakkelijk om het gebrek aan innerlijke eenheid, de leegte en oppervlakkigheid van ons leven in te zien. Ze maken onze intuïtieve dimensies die ons onbekend zijn.
Deze mannen en vrouwen die openstaan voor de Geest, zijn een bron van licht en leven. Hun invloed is verborgen en mysterieus. Ze bouwen met de mensen om hen heen een relatie op die uit God is geboren. Ze leven in gemeenschap met mensen die ze nog nooit hebben gezien. Ze houden teder en medelevend van de mensen die ze niet kennen. God zorgt ervoor dat ze in diepe eenheid met de hele schepping leven.
Te midden van een materialistische en oppervlakkige samenleving, die de waarden van de Geest zo gemakkelijk diskwalificeert en misbruikt, wil ik deze spirituele mannen en vrouwen in herinnering brengen. Ze herinneren ons aan het grootste verlangen van het menselijke hart en de laatste Bron waar alle dorst gelest wordt.
Gebed:
Vader,
moge Uw Heilige Geest mij volledig herscheppen,
om alle angst en onzekerheid uit te bannen
die mij ervan weerhouden
getuigenis af te leggen van Uw Koninkrijk.
Deze wekelijkse column is een overweging op de lezing van de zondag. Eerwaarde Ricardo Carvalho CSsR is de parochiepriester van Maria Koningin van de Wereld (Latour) en St.-Franciscus (Livorno).
OMHOOG Jaargang 65, editie 21, 23 mei 2021
Categorieën:column, Overwegingen
OMHOOG 
Geef een reactie