Door pater Ricardo Carvalho CSsR –
Johannes 15, 1-8
Het beeld is eenvoudig en heeft een grote expressieve kracht. Jezus is de ware wijnstok, vol leven; de discipelen zijn de takken die leven van het sap dat van Jezus tot hen komt; de Vader is de wijngaardenier die persoonlijk voor de wijngaard zorgt, zodat deze overvloedige vruchten voortbrengt. Het enige wat belangrijk is, is dat we Zijn project verwezenlijken door het maken van een wereld die menselijker en gelukkiger is voor iedereen.
De afbeelding laat zien waar het probleem zit. Er zijn uitgedroogde takken, omdat het sap van Jezus er niet doorheen stroomt; discipelen die geen vrucht dragen omdat de Geest van de Verrezene niet door hun aderen stroomt; christelijke gemeenschappen die wegkwijnen omdat ze geen verbinding hebben met Zijn persoon.
Daarom vinden we een zware, intense bevestiging in: “de rank kan geen vrucht dragen als hij niet aan de wijnstok blijft; …het leven van de discipelen is onvruchtbaar als hij niet blijft in Jezus”. Zijn woorden zijn categorisch: “zonder Mij kun je niets doen”. Vinden we hier niet de ware wortel van de crisis in ons christendom onthuld, de interne factor die zijn fundamenten doet barsten zoals niets anders dat zou kunnen?
De manier waarop veel christenen hun religie naleven zonder een vitale eenheid met Jezus Christus zal niet veel langer duren: ze zal uiteindelijk worden gereduceerd tot een folkloristisch anachronisme dat niemand het goede nieuws van het evangelie zal geven. De Kerk zal haar missie in de wereld van vandaag niet kunnen voltooien als degenen die zichzelf christen noemen niet bekeerd worden tot discipelen van Jezus, bekrachtigd door Zijn Geest en Zijn passie voor een menselijkere wereld.
Christen-zijn vereist vandaag de dag een vitale ervaring met Jezus Christus, een innerlijke kennis van Zijn persoon en een passie voor Zijn project die niet vereist waren om een praktiserend lid te zijn binnen de gemeenschap van het christendom. Als we niet leren om een directer en hartstochtelijker contact met Jezus uit te leven, kan de decadentie van ons christendom worden omgezet in een dodelijke ziekte.
Wij christenen gaan tegenwoordig rond met bezorgdheid over en worden afgeleid door allerlei soorten vragen. Het kan niet anders. Maar we mogen niet vergeten wat essentieel is. We zijn allemaal takken. Alleen Jezus is de ware wijnstok. Het is op deze momenten doorslaggevend om in Hem te blijven, onze volledige aandacht op het evangelie te vestigen, een levend contact met Hem te koesteren in onze groepen, netwerken, gemeenschappen en parochies; scheid ons niet van Zijn project.
Gebed:
Geest van aanhankelijkheid aan de Heer,
verenig mij steeds dieper met Jezus,
zodat ik de vruchten kan voortbrengen
die de Vader van mij verwacht.
Deze wekelijkse column is een overweging op de lezing van de zondag. Eerwaarde Ricardo Carvalho CSsR is de parochiepriester van Maria Koningin van de Wereld (Latour) en St.-Franciscus (Livorno).
OMHOOG Jaargang 65, editie 18, 2 mei 2021
Categorieën:column, Overwegingen
OMHOOG 
Geef een reactie