Door Mgr. Karel Choennie

De heer François Hariwanare behoorde tot de eerste catechisten van het bisdom Paramaribo. Hij behoorde tot de eerste groep die opleiding tot catechist heeft gevolgd in de jaren 1976 tot 1981. In dat jaar kreeg hij ook de zending van Mgr. Aloysius Zichem. Ondanks het enorm gebrek aan priesters kon de kerk blijven groeien dankzij catechisten als de heer Hariwanare. Hij kon in zijn eigen taal en met voorbeelden uit het dagelijks leven Gods woord verkondigen. In een klein dorp ben je alleen geloofwaardig als zelf ook doet wat je predikt. Bij hem waren Woord en Leven een geheel.

Geboren  te Mana in Frans Guyana vestigde hij zich in Galibi. We mogen gerust aannemen dat voor de kolonisatoren de landsgrenzen trokken de Guyana’s één gebied was voor de inheemsen. De rivier oversteken of van woonplaats veranderen was voor hun de gewoonste zaak van de wereld. Zijn naam François herinnert ons eraan dat hij ooit aan de Franse kant van de Marowijne het eerste levenslicht heeft gezien. Dat hij een vrolijke Frans was, mag blijken uit zijn vele sociale activiteiten in de sport en de beoefening van de inheemse muziek. Zelf bespeelde hij de samboera in de culturele groep Mutusji. Hij was een handige kunstenaar die zelf zijn instrumenten vervaardigde.

In 1964 huwde hij Roosje Kajoema, de vrouw van zijn leven, met wie in het huwelijk trad op 23 april 1969. De kinderen  Mavis, Adriaan en Sherida spreken vol lof over hun vader van wie zij veel geleerd hebben, vooral het geloof. Hij was immers de meester en catechist , dus geestelijk leider, van het dorp. Hij was een man van aanzien en gezag. Het gouden huwelijksfeest hebben we gevierd met de 15 echtparen die op diezelfde getrouwd waren. Aanwezig waren Mgr. Karel Choennie en Immanuel Lafont bisschop van Cayenne.

In 1963 begon hij op 17 jarige leeftijd zijn carrière binnen het Rooms Katholiek Bijzonder Onderwijs onder leiding van de toenmalige directeur pater Herman van Nimwegen. Begonnen als districtskwekeling heeft hij zich steeds verder ontwikkeld en is 41 jaren onafgebroken verbonden geweest aan de St. Antoniusschool te Galibi.

Heel bijzonder is dat Francoise staat afgebeeld als de Christus figuur op het levensgroot schilderrij van Leo Wong Loi Sing. Dit schilderij mag gerekend worden tot een van de klassieke meesterwerken in de geschiedenis van de Surinaamse schilderkunst. In 1969 verbleef Leo Wong Loi Sing te Galibi als hulponderwijzer en heeft naar zijn eigen zeggen het schilderij geschilderd: ‘Niet met zijn eigen hand maar met ‘de hand van God’. Het schilderij staat nu prominent in de ontvangstzaal van het bisschopshuis aan de Henck Arronstraat. Samen met nog 12 andere dorpelingen van wie wij niet alle namen kennen, is François  vereeuwigd op een unieke manier. Zijn nageslacht zal altijd naar het schilderij kunnen verwijzen en zeggen dat was onze stamvader. Het is niet toevallig dat hij werd gekozen als Christus figuur. De onzichtbare hand van God speelde daarbij zeker een rol omdat hij iets bijzonders uitstraalde.

Het Rooms Katholiek Bisdom is hem zeer erkentelijk voor wijze waarop hij als catechist, maar mmer nog als trouwe echtgenoot en vader, Christus heeft verkondigd aan zijn eigen volk.  Van uit het geloof en zijn inheemse kennis en traditie heeft hij de geloofsgemeenschap te Gailibi helpen opbouwen tot een hechte gemeenschap waar het christelijk geloof en de inheemse traditie innig met elkaar verweven zijn.

Categorieën:geloof en leven