Charles Chang –
Hoog bezoek Brazilië
Traditioneel begint de kruisweg bij de eerste statie. Allen maken ze een kniebuiging. Daarna leest diaken Carlos Eduardo Girao de Souza een stuk over de eerste afbeelding, gevolgd door de aangewezen leden die een stuk over het werk en leven van Petrus Donders citeren. Op zaterdag 7 maart jl. kreeg Batavia bezoek van een groep van 25 Brazilianen onder leiding van pater Patrício Dorcey van de Braziliaanse parochie van Onze Lieve Vrouwe van Nazareth in Paramaribo. De priester is ook degene geweest die het geïllustreerde boekje in het Portugees heeft samengesteld. Nimmer heeft een dergelijk grote groep Braziliaanse pelgrims de bedevaartplaats bezocht. Naast de parochianen uit Paramaribo bestond de groep ook uit hoog bezoek uit Brazilië, namelijk de superieur provincialen der redemptoristen van Rio, Sao Paulo en Bahia, respectievelijk pater Nelson Antonio Linhares, pater Marlos Aurélio da Silva en pater Roque da Silva. Verder nog pater Ricardo Cavalho, die reeds werkzaam is in Suriname, een stagiaire genaamd frater Thiago Pedro da Silva, en de drie leden van Obra de Maria (Werk van Maria). De Braziliaanse pelgrims en in het bijzonder het hoge bezoek verheffen de bedevaart tot een unieke. Gezamenlijk zijn de drie bezoekende priesters verantwoordelijk voor de missie van Braziliaanse redemptoristen in Suriname. Hun bezoek heeft ook als doel oriëntatie van het werk en de plaatsen in Suriname. Elk jaar wordt bij de Braziliaanse kerk een stageplek vrijgemaakt voor een stagiaire (frater) uit Brazilië. Vanaf de opening van de kerk in 2014 zijn tot nu toe een broeder en drie fraters geweest.
Liefde
Terug naar Batavia. Elke statie wordt afgesloten met een Pai Nosso (Onzevader) en een Ave Maria (weesgegroet). Daarna vervolgt de groep zoals gewoonlijk zingend zijn weg naar de volgende stop. Na de dertiende statie volgt zoals gebruikelijk de eucharistieviering. Voordat de mis begint, leest padre Roque nog een stuk voor over het leven van de zalige Petrus Donders. De redemptoristen in Brazilië zijn bekend met hun collega uit de negentiende eeuw. Na de lezing uit het heilig evangelie houdt padre Nelson de preek. Tot op deze dag was Batavia voor hem en zijn collega’s niets meer dan een plaats waarover ze hadden gehoord, nu hebben ze het zelf mogen ervaren. Hoe wordt een plaats als Batavia heilig, vroeg pater Nelson. “Door de liefde die hier aanwezig is. Dit is de essentie van het geloof: liefde hebben voor God, gevolgd door liefde voor de medemens. Jezus is gekomen en heeft de weg voor ons gemaakt die liefde heet – en dat heeft Petrus Donders begrepen. Bij hem was het niet anders: hij gaf liefde. Petrus kon even goed in Nederland zijn gebleven, waar hij een beter leven zou hebben, een grote parochie en goed eten. Maar hij koos voor Batavia, tot aan het einde van zijn leven om zijn liefde te geven aan de uit de samenleving verbannen stakkers met een vreselijke ziekte. Dit wat hij heeft gedaan moeten we tot ons nemen…”
Missies
Aan het einde van de mis wordt nog de gezamenlijke zegen gegeven aan de drie in Suriname werkende redemptoristen. Tegenwoordig is het pater Ricardo die zich van de ene kerk haast naar de andere, te weten: Maria Koningin van de Wereld (Latour), St.-Franciscus van Assisi (Livorno), Allerheiligste Verlosser (Domburg) en de gemeenten in Pontbuiten, Houttuin, Sunny Point en Hanna’s Lust. Pas in 2021 kan hij op de assistentie rekenen van nog twee collega’s uit Brazilië die nu bezig zijn het Nederlands te leren. Na enige tijd zonder priester heeft de in wezen gepensioneerde pater Patrício het op zich genomen om de Braziliaanse parochie in Paramaribo-Noord te leiden. De Amerikaanse redemptorist heeft in zijn beginjaren als priester jarenlang in de rurale gemeenschappen van Manaus gewerkt. Thiago uit Minas Gerais blijft voor een jaar stage lopen in Suriname. Behalve deze drie geestelijken zijn er nog de drie leden van Obra de Maria. Na de vakantie in december is van de oude groep alleen Fabilene das Neves teruggekeerd. De twee andere zijn nieuw. Maria Leiliana komt uit het binnenland van Pernambuco en Prisca Agon is een Afrikaanse uit Benin die al twaalf jaren woont in Recife, de hoofdstad van de staat Pernambuco. Aan het einde van de bedevaart wordt nog een laatste gezamenlijke zegen uitgebracht, nu met opgewekte zang vóór de collectieve Braziliaanse lunch.
OMHOOG Jaargang 64, editie 11, 22 maart 2020
Categorieën:geloof en leven, verslag
OMHOOG 
Geef een reactie