Rosanda Courtar –
Van piepjong met donshaar tot beginnend grijs
Op zondag 15 december 2019 organiseerde de Maria Koningin van de Wereldparochie een bezinningsdag in haar parochiezaal. We naderden het eind van het jaar en dat was voor ons een tijd om terug te blikken, stil te staan bij ons geloofsleven en vooruit te kijken naar het volgende jaar. De deelname was boven verwachting met 47 aanwezigen, die bestonden uit parochianen en leden van de diverse functionele groepen. Het was een mooi gemengd gezelschap. Een van de aanwezigen omschreef het: ‘van piepjong met donshaartjes tot beginnend grijzend’.
Zittend onder het afdak van de parochiezaal, vergastte het volwassenkoor ons op mooie kerstliederen, terwijl wij bezig waren de zaal in orde te brengen. Precies om half 11 mochten de deelnemers de ruimte betreden. Nadat de presentielijst getekend was, kregen wij een kaartje met een bijbeltekst erop, een hapje en een drankje. Hierna mochten we een plek aan 1 van de 6 tafels opzoeken. Broeder Donnever die het geheel coördineerde, deed om 11 uur het welkomstwoord, waarna we de dag in gebed opdroegen aan de Heer. Vervolgens mochten we even de handen schudden van de mensen met wie wij aan een tafel zaten om ook elkaar welkom te heten. Het plechtigste moment van de ochtend was het binnendragen van de monstrans met daarin het vleesgeworden Woord, Jezus Christus, door diaken Karsters. De monstrans werd geplaatst op een tafel in het midden, bekleed met een paars onderkleed en een wit bovenkleed. Alle aanwezigen stonden tijdens het binnenkomen en bogen in eerbied voor onze Heer.
Kaartjes met bijbelteksten
Het thema van de dag was ‘het Woord is vleesgeworden en heeft onder ons gewoond’. Maar de weg naar dit moment, daar wilden wij ook op bezinnen. Het eerste onderdeel was dan ook het samen bidden van de rozenkrans, waarbij we de blijde geheimen samen mochten overdenken. Er was steeds een andere groep/tafel die mocht voorbidden. Aan het eind van de rozenkrans voegden de diakens Karsters en Waterberg zich bij ons. Beide diakens hadden ondanks hun drukke schema met onder andere een doopdienst, tijd vrijgemaakt aanwezig te zijn.
De kaartjes met bijbelteksten die we ontvingen toen we binnenkwamen, hadden twee bedoelingen. Ten eerste hadden we gebeden dat het Woord van God levend zou worden; dat we met de tekst een heldere boodschap van God zouden ontvangen. Dit lukte zeer goed, gezien de reacties. Zuster Yvonne gaf als eerst aan: ‘deze tekst is voor mij bestemd. De Heer kent mijn situatie en Hij heeft weer tot mij gesproken’. Kort daarop hoorden wij van een andere zuster dat ook haar tekst haar bemoedigde en dat het duidelijk voor haar bestemd was.
Uitbundige lofprijzing en stille bezinning
Een tweede bedoeling van de teksten was om ervoor te zorgen dat bekenden niet bij elkaar bleven klitten. Er waren tien plekken aan elke tafel en er waren tien verschillende teksten. Elke tekst kwam 5 keer voor. Men moest opstaan en ervoor zorgen dat er maar 1 van elke tekst aan 1 tafel aanwezig was. Dus als twee mensen dezelfde tekst hadden, mochten ze niet bij elkaar in de groep. Dit leverde grote hilariteit op en er volgde een geroezemoes van stemmen en een complete verhuizing voor sommige aanwezigen. We dankten God dat ook hier Zijn wil geschiedde. Hij zorgde ervoor dat er in elke groep een fantastische mix was van mensen: iemand uit de ziekencommuniegroep zat naast iemand uit de gebedsgroep; een uit het volwassenkoor zat naast een ander uit de liturgiegroep, enzovoorts.
Na een uitbundige lofprijzing, waarbij de zaal trilde van het volume van de stemmen en een emotionele aanbidding, was er tijd voor een stille bezinning, waarbij sommigen op hun stoel bleven zitten, terwijl anderen knielden bij de monstrans. 10 minuten lang was het muisstil. Je zag sommige mensen vol devotie ineengedoken zitten, andere kregen een glimlach op hun gezicht, weer andere zuchtten vol overgave. Het was echt een stille ontmoeting met Jezus, onze Heer. Laten wij dagelijks even stilte maken in onszelf om de stem van God de Vader te horen, hetgeen in Zijn Zoon levend geworden is en door de Heilige Geest aan ons wordt vertolkt in de taal die wij verstaan en die maakt dat een bijbeltekst perfect aansluit op onze situatie.
In gebed Gods roeping vinden en volgen
De lezing werd genomen uit Lucas 1, 26-38, de aankondiging van de geboorte van Jezus. Diaken Waterberg had het voorbereiden van de lezing en de overweging op zich genomen. De bijbel werd doorgestuurd en steeds mocht een van de aanwezigen een regel luidop voorlezen, waarna de diaken hierop de overweging gaf. Ook hier werd weer benadrukt hoe bijzonder moeder Maria is. Dat God haar apart gecreëerd heeft voor Zijn doel, zonder vlek of rimpel, klaar om Zijn Zoon te dragen. Diaken Waterberg legde haarfijn uit dat wij, rooms-katholieken, geloven dat in de monstrans echt het lichaam van Christus zit en niet iets wat erop lijkt of iets wat het symboliseert. Wij geloven in het vleesgeworden Woord.
Hij stond eerst met ons stil bij de schepping van hemel en aarde, waarbij God de Vader, het Woord gebruikte om de schepping tot stand te brengen. Als dit Woord dan vleesgeworden is, dan betekent dat dat God alles heeft geschapen met Zijn Zoon. Deze Zoon krijgt een naam, die niet door de mens gegeven is, maar door God zelf. In vers 31 staat dan ook: ‘Je zal hem Jezus noemen’. Het mooie is dat Maria in overgave antwoordde: ‘Mij geschiede naar Uw woord’. Laten wij ook met volle overgave ons geven aan hetgeen God van ons vraagt. De diaken spoorde ons aan in gebed Gods roeping voor ons te vinden en die te volgen. Dit kun je slechts als je Jezus volgt. Met je rug naar Jezus toe, zal je afdwalen van je roeping. In de tekst heeft God ervoor gezorgd dat er iemand klaargemaakt was om voor Jezus de weg te bereiden.
Want voor God is niets onmogelijk
Naast het klaarmaken van Maria, werd namelijk een kind gevormd in haar nicht Elizabeth: Johannes de Doper. En dit gebeurde niet zomaar. God heeft er Zijn juiste tijd voor gekozen. Ook heeft Hij ervoor gezorgd dat vele ogen dit gebeuren zouden volgen: de zwangerschap van Elizabeth kwam als een wonder, daar eenieder wist dat ze onvruchtbaar was. Maar ook Maria, die maagd was, heeft God gebruikt als moeder voor Zijn Zoon. God komt binnen, zelfs waar deuren gesloten zijn en alles onmogelijk lijkt. De regel die veel luide lof aan God opriep, was dan ook vers 37: ‘Want voor God is niets onmogelijk.’ Laten wij ons daar steeds van bewust blijven en elkaar hieraan herinneren. Een parochiaan straalde en stak haar hand op: ‘Dit is ook de tekst op mijn kaartje en het klopt!’
Als laatste mochten de groepen op 1 flap per tafel schrijven of tekenen op welke manier zij de heerlijkheid van Jezus, het vleesgeworden Woord, hebben aanschouwd in 2019. Dit deelden wij met elkaar in de groep, waarna er 1 persoon bij de tafel bleef staan, terwijl de overige deelnemers de flappen van andere tafels mochten bezoeken. Dit onderdeel leverde blijde gezichten, tevreden terugblikken, dankbare lofprijzingen en bijzondere getuigenissen op. We besloten deze ronde met een luid ‘Gado bun!’ Na het stormgebed, waarin wij met onze noden mochten roepen tot de Heer en de zegen uitgesproken door diaken Karsters, was er nog ruimte na te blijven voor persoonlijk gebed. Ook hier toonde God zich aanwezig, machtig en in staat te bevrijden en te genezen.
OMHOOG Jaargang 64, editie 01, 12 januari 2020
Categorieën:verslag
OMHOOG 
Geef een reactie