Op vrije voeten

By Melvin Mackintosh on 5 december 2019 • ( 0 )

Jo-Ann Monsels –

Aandacht voor de voeten
Ik heb een diep respect voor de voeten van de Here Jezus die zoveel te verduren hebben gehad toen Hij nog onder de mensen woonde. Ten eerste liepen deze voeten kilometers ver om in afzondering God de Vader te aanbidden in de woestijn of op een hoge berg. Puur rationeel bekeken ging er veel fysieke inspanning gepaard voor deze voeten zodat de Here Jezus volledig vervuld van de Heilige Geest ziekten en kwalen kon genezen. Die voeten liepen van stad tot stad speciaal om gewone mensen zoals u en ik tegen te komen en te vertellen over onze liefdevolle Vader in de hemel. Die voeten kwamen zo eenvoudig en dienstbaar als mogelijk naar ons.
Ten tweede blijken de voeten van de Here Jezus een comfortabele plek van aanbidding. Koningen bogen vanaf Zijn geboorte bij de voeten om hulde te brengen. Prostituees kusten dezelfde voeten nederig en vol liefde. Tot bij de dood aan het kruis ging er extra pijnlijke aandacht naar de voeten. De voeten werden genageld, zodat het bloed ook bij Zijn voeten kon stromen voor ons. Al die aandacht voor de voeten van de Here Jezus fascineert mij, omdat de Here God vanaf Genesis (3,14-15) had beloofd dat er een gevecht zou zijn tussen de kop van satan en de hiel van de voet van de Here Jezus.
Alle macht in de gedachtenwereld van satan de slang zou verslagen aan de voeten van de Here Jezus komen. Toen zei de Heer God tegen de slang: “Omdat je dit hebt gedaan, ben je voortaan zwaar vervloekt. Je hele leven zul je op je buik kruipen en stof eten. En jij en de vrouw zullen elkaars vijanden zijn. En jouw kinderen en haar kind zullen elkaars vijanden zijn. Haar kind zal jouw kop verpletteren en jij zal de hiel van haar kind verpletteren”.

Tot op het allerlaatste moment
Die voeten van de Here Jezus kregen een litteken door nagelen aan het kruis vanwege de wreedheid van de mensen. Toch kregen deze voeten een teken van nagelen enkel en alleen doordat de Here God het toeliet vanwege Zijn de liefde voor mensen. En ondanks de liefde van God en de littekens aan handen, zij en voeten twijfel(d)en mensen aan de verrijzenis van de Here Jezus. Hoe kon Hij op vrije voeten zijn? Hoe kon de dood Hem niet in zijn greep hebben? Waarom had Zijn nieuwe verheerlijkte lichaam nog altijd littekens van foltering? Voor een allerlaatste keer kwamen die voeten dichterbij zodat de menselijke twijfel overbrugd kon worden. Kort voordat de Here Jezus naar de hemel zou opstijgen viel het weer op dat deze voeten op het allerlaatste moment een rol speelden.
Het staat zo geschreven: De elf leerlingen vertrokken naar Galilea. Ze gingen naar de berg die Jezus hun genoemd had. Toen ze Hem daar zagen, vielen ze voor Hem op hun knieën en aanbaden Hem. Maar sommigen twijfelden nog. Jezus kwam naar hen toe en zei: “Ik heb alle macht in de hemel en op de aarde gekregen. Ga nu op pad en maak alle volken tot leerlingen van Mij. Doop hen in de naam van de Vader en de Zoon en de Heilige Geest. En leer hen om alles te doen wat Ik ook aan jullie heb geleerd. En IK BEN alle dagen met jullie, totdat de tijd van de wereld om is”.

Ik heb een diep respect voor de voeten van de Here Jezus, omdat Hij op vrije voeten kwam door de verrijzenis. De Here Jezus kwam door de verrijzenis voor altijd buiten de macht van de dood. Aan Zijn voeten is de enige hoop dat mensen bekeren en bevrijd raken, en dat landen en volken kunnen ervaren wat het betekent om echt vrij te zijn. God zij met ons Suriname!

OMHOOG Jaargang 63, editie 43, 1 december 2019