Claudia Tjon Kiem Sang –
“Wanneer wij allen die Gods kinderen zijn en één familie in Christus vormen, in onderlinge liefde en in een lofprijzing van de allerheiligste Drie-eenheid met elkaar verbonden zijn, beantwoorden wij aan de diepste roeping van de Kerk” (CKK 959).
Rouwbegeleiders in opleiding
Jaarlijks vieren we in onze Kerk op 1 en 2 november respectievelijk Allerheiligen en Allerzielen. Op onze r.-k. begraafplaats was er afgelopen zaterdag 2 november traditioneel een Heilige Mis voor onze overledenen, waarin dit jaar pater Noordermeer voorging. Prachtige middag, zonnig en heet. Een bijzonder tintje werd dit jaar aan de viering gegeven door enkele dames van de groep rouwbegeleiders in opleiding. Bij het bisdom Paramaribo volgen 10 dames de opleiding met de bedoeling dat ze na afronding hun diensten kunnen aanbieden aan nabestaanden die het moeilijk hebben met de verwerking van het verlies van een geliefde.
Aan het begin van de viering werden door deze groep gedichten en gebeden voorgelezen en werd er plechtig een lichtje aangestoken om verschillende groepen van overledenen te gedenken: vaders, moeders, kinderen, broers en zussen, echtgenoten, priesters en religieuzen, en ook de vergeten zielen. Na de viering trok iedereen naar de begraafplaats met kaarsen, lichtjes en bloemen om de graven van overledenen te bezoeken. Een mooi gezicht in de avond met zovele lichtjes in het duister.
Gemeenschap van heiligen
Pater Noordermeer ging in zijn homilie in op het leven na de dood en het begrip van de gemeenschap van heiligen zoals dat in onze katholieke kerk beleden wordt. Iedereen die een dierbare verloren heeft wordt geconfronteerd met de harde, definitieve realiteit van de dood. Je wordt gescheiden van een geliefde, niet voor een bepaalde periode – een week, een maand, een jaar of zelfs jaren – maar voor altijd, voor eeuwig. Het is voor ons mensen ontzettend moeilijk om deze pijnlijke waarheid te verwerken, om het in de ogen te kijken en een manier te vinden om ons leven voort te zetten en weer zin te beleven.
De gemeenschap van de heiligen is een prachtige en troostrijke werkelijkheid van ons geloof die ons helpt de verbondenheid met degenen die we hier op aarde niet meer kunnen zien en ontmoeten, toch nog enigszins te beleven. De gemeenschap van de heiligen is eigenlijk de totale Kerk van Christus in de hemel en op aarde. De catechismus van de katholieke kerk spreekt van de 3 staten van de Kerk t.w. de strijdende Kerk, de lijdende Kerk en de zegevierende Kerk. De strijdende Kerk wordt gevormd door alle gelovigen hier op aarde die nog volop in de strijd zitten. Want in geval u het nog niet doorhad: het leven is een strijd. En met name voor ons als christenen die geroepen zijn om ons kruis op te nemen en Jezus te volgen, is het leven een voortdurende strijd met gebed en offers, om niet alleen onszelf maar ook zoveel mogelijk anderen mee te krijgen naar onze uiteindelijke bestemming bij God.
Verbonden blijven
Zolang we leven strijden we, na de dood kunnen we niet meer strijden. Allen die in het geloof gestorven zijn maar nog niet volledig vrijgesproken van hun zonden maken deel uit van de lijdende Kerk. Lijdend, omdat ze voor een tijd nog gescheiden zijn van God en gelouterd moeten worden. Wij, die nog hier op aarde zijn bewijzen deze zielen een grote dienst van barmhartigheid door voor hen te bidden opdat ze zo spoedig mogelijk uit hun lijden verlost worden en voor eeuwig bij God kunnen zijn. Uiteindelijk zullen we allen bij God zijn en deel uitmaken van de zegevierende Kerk waar nu reeds alle heiligen van God delen in Zijn eeuwige heerlijkheid.
Dit is ons geloof en wij kunnen ons troosten met de wetenschap dat we verbonden blijven met onze overledenen, ook na de dood. We maken met ons allen deel uit van de heilige Kerk van Christus en we blijven in gebed verbonden met onze dierbare overledenen. Ooit op een dag wanneer wij zelf de overstap zullen maken dan is het onze vurige hoop en verlangen dat zij op hun beurt voor ons zullen bidden vanuit de hemel en dat wij uiteindelijk voor altijd met elkaar verenigd zullen zijn.
Bidden wij deze maand november extra voor alle overleden gelovigen en laten wij ook vooral denken aan de zielen die vergeten worden en ons gebed hard nodig hebben.
OMHOOG Jaargang 63, editie 41, 17 november 2019
Categorieën:geloof en leven, verslag
OMHOOG 
Geef een reactie