Lucien Chin A Foeng –
Sfeervolle viering
Het is altijd weer een heerlijke ervaring die volle kathedraal te zien met je eigen mensen. Plus in de tent buiten vele tientallen gelovigen die binnen geen plek meer konden vinden. Zeker duizend mensen, als het er niet meer waren. En niet alleen ‘grote mensen’, ook kinderen en jonge volwassenen die hun Heer en Heiland lof en eer kwamen brengen door in de processie mee te lopen. Onze geloofsgemeenschap groeit is zo mijn indruk, ondanks de klappen van het negatieve imago dat we in het buitenland hebben opgelopen.
Het mooie en bekende Grani glori musu de, na bun Yesus alapé! werd uit volle borste gezongen door de volle kerk. Een sfeervolle eucharistieviering waarin Mgr.Choennie voorging, geassisteerd door priesters en diakens en vele misdienaars. Een viering die het verdiende rechtsstreeks te worden uitgezonden door Radio Immanuel.
Openlijke manifestatie
Dit was onze dag, Sacramentszondag, waarop wij na een plechtige viering in de kerk een rondgang maken door de stad met het Allerheiligste in handen van de bisschop onder een baldakijn. Al biddend en zingend met kaarsen in de hand God loven en prijzen voor de stromen van zegen die we elke dag mogen ontvangen en om te bidden voor land en volk, zoals pater Kross dat zei op de tv. Een openlijke manifestatie van ons katholiek zijn. Dit zijn wij: lomsu sma met onze Heer en Heiland!
Aan de thuisblijvers het advies om volgend jaar ook mee te doen met dit sfeervolle hoogtepunt van onze geloofsgemeenschap. Jammer dat de blaadjes zo weinig liederen bevatten, waardoor ze allemaal twee- en driemaal werden gezongen. Aan de andere kant was de soundtruck met voorzanger en -bidder pater Kross over de hele lengte van de processie goed te horen.
Divine intervention
De vorige dag had het om die tijd pijpestelen geregend en ik zat te kraken dat het weer zich goed zou houden op zondagavond en in het begin lukte het aardig totdat een half uur of zo na de start het begon te motregenen tot het zelfs een beetje serieuzer werd, maar kort duurde. De mensen gaven geen krimp en bleven stug doorlopen. Alleen een sibibusi had ze van de straat kunnen vegen, maar het kwam niet in de búúrt. Alsof de regen aanvoelde dat ze het niet kon maken om dit hoogtepunt in ons katholiek leven te saboteren. Ik ben ervan overtuigd dat het divine intervention was. Dat onze Heer en Heiland zich er persoonlijk mee heeft bemoeid, net als op de eerste H. Communiedagen en Goede Vrijdag om 3 uur. Een ander prachtig lied dat luidkeels werd gezongen zegt het zo: In d’Eucharistie geeft God zich helemaal, brood en wijn als gaven voor ons allemaal! Om ons te poweren het goede te blijven doen en de Blijde Boodschap rond te bazuinen aan wie oren heeft.
OMHOOG Jaargang 63, editie 24, 30 juni 2019
Categorieën:geloof en leven
OMHOOG 
Geef een reactie