Pastoraal Saamaka: Wi sa mek’ en (2)

De r.-k. catechistenorganisatie Pastoraal Saamaka werd opgericht in 2017 ter bevordering van het pastoraal werk in het Saramaccaans gebied en Matawaigebied. Zij is vanaf haar oprichting actief in de deze gebieden en heeft haast alle dorpen in het Boven-Surinamegebied waar het bisdom actief is, bezocht. Van 12 tot en met 14 april jl. bracht zij een eerste werkbezoek aan het Matawaigebied. In editie 23 van 23 juni vindt u deel 1 van het verslag. In deze editie het tweede en laatste deel. Aan dit verslag hebben meegewerkt Rene Pansa, Michel Pobosie, Johan Eersteling en pater Toon te Dorsthorst.

Catechistenopleiding
Het was ook nodig de aanwezigen duidelijk te maken wie een catechist is en wat zijn/haar werk inhoudt. Broeder Johan Eersteling ging kort hierop in: “Catechisten zijn mensen, die uit uw midden zijn uitverkoren en gestuurd zijn naar de vijfjarige catechistenopleiding. Na hun vorming worden zij officieel door de bisschop gezonden om samen met u op weg te zijn, u te bedienen en te leiden op de weg van Christus.” Hij benadrukt dat het pastoraal werk liefdeswerk is en dat de catechisten geen salaris ontvangen. Hij riep de totale gemeenschap op om de plaatselijke catechisten in woord maar vooral in daad bij te staan en gezamenlijk het pastoraal werk ter hand te nemen. “Dat wij hier vandaag zijn, komt echt door eigen inspanning van de catechisten zelf. Soms maken we privé schulden om dit werk te kunnen doen. Wij worden nu en dan ook door goede vrienden en relaties en door de regiopriesters ondersteund. Wi sa mek’ en bika a blesi fu Masra moro waarti. Te un go na uku noso na gron, no fergiti den catechist. Den kan gebruik wan anu bana, fisi noso meti her’ bun.”

Ecologische bekering
Eerwaarde pater Toon te Dorsthorst, regiopriester van Matawai, was gevraagd om als gastspreker Laudato Si’ te behandelen en zijn licht te doen schijnen op de ecologische bekering zoals ook in ons land door onze bisschop wordt gepromoot en waarvoor hij aandacht heeft gevraagd in zijn vastenbrief. Pater Toon begon met een duidelijke uitleg van de betekenis van de woorden Laudato Si’ (Prijs de Heer) en van de encycliek. Ook gaf hij een uiteenzetting van de persoon Franciscus van Assisi, wiens naam de huidige paus vanaf zijn verkiezing tot paus draagt: wie hij was, zijn roeping, zijn overgave aan de Heer, zijn benadering van de schepping en dat hij een voorbeeld is geworden voor alle gelovigen. Mensen zoals Franciscus worden in de rooms-katholieke kerk heiligen genoemd.
“Wi si na buskondre taki a de a gwenti taki te den go na Faaka pau, den e begi fosi Anana Kediamang- Kediampo (A Gado di meki heymel nanga grontapu) dan den e kari den bun sma fu den, di ben lasi libi fu tyary a begi fu den go na Gado.”
Pater Toon maakte gebruik van zijn jarenlange kennis en ervaring met het binnenland in zijn betoog met pakkende voorbeelden en gelijkenissen, met name in zijn uiteenzetting over de boodschap van de encycliek van de paus en de vastenbrief van onze bisschop om ze goed te laten doordringen bij zijn gehoor. Het geloof in de Schepper, het harmonieuze leven van de binnenlandbewoners met de natuur en de relatie tot elkaar is behoorlijk verstoord vanaf de komst van de multinationals in het gebied. Het gebied wordt vervuild en geld heeft de overhand genomen van onderlinge hulp. De grootschalige kaalkap en goudwinning ontwrichten de samenleving van het binnenland, het milieu, en veroorzaken ziekten. Bovenal vormt dit alles een gevaar voor mens en dier. Dit en nog veel meer is het resultaat van de drang om steeds rijker te willen worden, terwijl het woongebied er alleen maar armer van wordt.
“So meni klara makandra e tron wan mooi keti. Ef’ wan fu den klara broko dan a keti e lasi en waarde, a no mooi moro. O moro fu den klara broko, o moro a keti e kon swaki. So a de tu nanga a grontapu. Wi musu libi nanga ala den tra libi sani san Gado meki: den bon, den liba nanga a gron leki brada nanga sisa. Wi abi makandra fanowdu fu kan go moro fara en fu ori a grontapu t’napu. Ef’ wi e pori san Gado meki dan wi e vernietig wi srefi.”
De pater verwees naar de conferentie van bisschoppen van oktober dit jaar in Rome en sloot af met een oproep tot bekering en hereniging met de natuur zoals vanouds bekend bij de tribale volkeren in Suriname. Bekering is een gemeenschappelijk proces en kan niet worden bereikt door een enkeling. Stel uw geloof in God en niet in aardse schatten. De intense aandacht en het daverende applaus van de deelnemers erna was een duidelijk gebaar dat de boodschap begrepen werd!

Dankwoord granman Valentijn
Het grootopperhoofd granman Leslie Valentijn was duidelijk onder de indruk van de conferentie. Hij gaf aan dat deze conferentie van historisch belang is voor het Matawaigebied en dankte de Heer dat hij en de gemeenschap van Matawai dit hebben mogen beleven. Hij gaf aan dat dit uit liefde tot stand is gekomen en dat God, die de bron van liefde is, een bedoeling heeft met het bezoek en met het ontstaan van Pastoraal Saamaka. Hij dankte het bisdom voor deze positieve ontwikkeling en heeft ten teken van associatie met Pastoraal Saamaka twee kapiteins aangewezen die namens het traditioneel gezag de organisatie moeten ondersteunen ter bevordering van het pastoraal werk in het Matawaigebied. Hij merkte op dat wat in de kustvlakte gebeurt aan geloofsverdieping eens eindelijk aanvangt in het binnenland. Hij riep de gemeenschap op om op deze wijze verder te blijven gaan met God en met elkaar. Hij condoleerde het bisdom, pater Toon in het bijzonder en de totale gemeenschap met het heengaan van zuster Egno en riep de mannen van het gebied op om het geloof serieus te nemen en de kerk niet over te laten aan alleen de vrouwen. We kunnen onmogelijk van elkaar houden als wij niet geloven in God.

Sluiting conferentie en nawoord
De toespraken en presentaties werden aan elkaar geknoopt met zang en met herhaling van het themalied. De conferentie werd beëindigd met lofzang en aanbidding. Mensen hebben ook gebruikgemaakt van de mogelijkheid om te biecht te gaan. Het geheel werd op 14 april, Palmzondag, plechtig afgesloten met een eucharistieviering. Pater Toon ging voor in de dienst. De wijding van de palmen vond plaats te Pusugrunu bij het huis van de granman. Van daaruit werd in processie gelopen naar de kerk te Bethel. Tijdens deze dienst zijn vele mensen gedoopt. Er werd speciaal gebeden voor de granman op aanvraag van de dorpsgemeenschap, voor de twee aangestelde kapiteins en voor catechist Thelma Eva, die tijdens de algemene ledenvergadering van Pastoraal Saamaka is benoemd tot coördinator van de pastorale leiders namens Pastoraal Saamaka in Matawai. Pastoraal Saamaka vergadert twee keer per jaar met haar leden in het binnenland en houdt voorlopig een keer per jaar een conferentie en/of retraite voor de gemeenschap daar. Telkens komt een ander r.-k. dorp in aanmerking en er wordt gebruikgemaakt van de gelegenheid om met de kerkgemeenschap en het traditioneel gezag te vergaderen. Deze vergaderingen worden altijd afgesloten met een gezamenlijke kerkdienst. De priesters waarmee Pastoraal Saamaka nauw samenwerkt zijn pater Toon te Dorsthorst regiopriester van het Matawaigebied en pater Kenneth Vigelandzoon regiopriester van het Saramaccaans gebied.
Wij bedanken eenieder die ons op welke manier dan ook ondersteunt en eveneens de zusters Dienaressen van de Heer en de Maagd van Matará, meer bekend als de Blauwe Zusters, voor hun bijzondere bijdrage die de conferentie van Bethel mede mogelijk heeft gemaakt. Wi sa mek’ en.

OMHOOG Jaargang 63, editie 24, 30 juni 2019



Categorieën:geloof en leven

Tags: , , , , , ,

Geef een reactie

Vul je gegevens in of klik op een icoon om in te loggen.

WordPress.com logo

Je reageert onder je WordPress.com account. Log uit /  Bijwerken )

Twitter-afbeelding

Je reageert onder je Twitter account. Log uit /  Bijwerken )

Facebook foto

Je reageert onder je Facebook account. Log uit /  Bijwerken )

Verbinden met %s

%d bloggers liken dit: