Door pater Martin Noordermeer O.M.I.
Bijzondere gebeurtenis
Een belangrijke gebeurtenis in de geschiedenis van de Kerk van Christus, vond plaats tussen de Hemelvaart van Jezus en het gebeuren op Pinksteren in Jeruzalem, op de 50ste dag na Pasen.Deze gebeurtenis wordt beschreven in het eerste hoofdstuk van de Handelingen der Apostelen I,12-26. Dit verhaal werd altijd gelezen op de 7e Zondag van Pasen, de zondag na Hemelvaart, in alle drie jaren, cyclus A, B en C. Aangezien tegenwoordig Hemelvaart bijna altijd op de Zondag na Hemelvaart gevierd wordt, vervalt dat stukje elk jaar en wordt er geen aandacht besteed aan dit gebeuren. Wat gebeurde er? De jonge gemeenschap van volgelingen van Jezus onder leiding van Petrus, neemt het initiatief om een opvolger te zoeken voor Judas Iscarioth, die uit de groep was getreden door zelfdoding. Hij had zijn meester verraden voor een som geld, namelijk dertig zilverlingen, dat was in die tijd de prijs van een slaaf. Hij had wel wroeging, want hij gooide de zilverstukken in de tempel. “Ik heb onschuldig bloed verraden…”. Maar hij kon niet het geloof en berouw opbrengen om zijn Meester vergiffenis te vragen, en verhing zich. Het is opvallend dat Petrus na het heengaan van Jezus de leiding neemt van de groep. Hij wordt zich bewust van zijn zending, opdracht door Jezus aan hem toevertrouwd: “…Simon, voortaan zal je Petrus heten, Kefas, de steenrots, waarop ik Mijn Kerk zal bouwen…”
Drie voorwaarden
Na de Hemelvaart van de Heer Jezus gingen de elf apostelen en de ‘leerlingen’ terug naar de ‘bovenzaal’ dat wil zeggen daar waar ze vaker bij elkaar kwamen en ook het Laatste Avondmaal hadden gevierd. Ze waren met ongeveer 120 mensen bij elkaar. “…In die dagen na de Hemelvaart van de Heer waren de broeders en zusters bij elkaar met ongeveer 120 personen en Petrus nam het woord: ‘Broeders en zusters, het Schriftwoord moest in vervulling gaan dat de Heilige Geest door de mond van koning David in zijn psalmen heeft gesproken over Judas die de gids is geworden van hen die Jezus kwamen gevangen nemen in de hof van Olijven.’” (Hand. I,15 en volgende verzen.) Psalm 109,7-8 zegt hierover: “…Zijn rechtszaak loopt uit op een vonnis, zelfs zijn gebed wordt als zonde aangemerkt; dan zullen zijn dagen geteld zijn en……. dan neemt een ander zijn functie over…” Hand. I,21: “…Dus moet één van de mannen die tot ons gezelschap behoren gedurende de tijd dat de Heer Jezus onder ons verkeerde, vanaf het Doopsel van Johannes tot de dag waarop Hij van ons werd weggenomen, en met ons een getuige worden van Zijn Verrijzenis….”
Men stelde er twee voor die aan bovengestelde voorwaarden voldeden: Jozef, ook Barsabbas geheten en Mattias. Toen baden zij als volgt: “Gij, Heer, die aller harten kent, wijs degene aan die Gij van deze twee hebt uitverkoren om de plaats in te nemen in het dienstwerk en het apostelambt, waaraan Judas ontrouw is geworden…” Toen liet men hen loten en het lot viel op Mattias. Hij werd toegevoegd aan de groep van elf Apostelen. Er worden hier duidelijk drie voorwaarden gesteld om apostel te worden:
- De kandidaat moet Jezus gekend hebben vanaf het Doopsel van Jezus door Johannes de Doper in de Jordaan, tot aan Zijn dood op Golgotha in Jeruzalem;
- De kandidaat moet ook getuigen van de Heer en Hem in levende lijve hebben ontmoet na Zijn Verrijzenis op die Paasmorgen: ooggetuige van de Verrezen Heer;
- De kandidaat moet door Jezus zelf geroepen worden en daarom stelt Petrus voor om te loten tussen de twee kandidaten Barsabbas en Mattias, die aan de twee voorwaarden voldeden. De uitslag zal men aanvaarden als zijnde de keuze van de Heer zelf.
Het lot viel op Mattias. Men aanvaardde dus dat het de wil van Jezus was om Mattias aan te stellen als opvolger van Judas Iscarioth en toe te voegen een het college van 11 Apostelen. Zo was het getal weer op 12 Apostelen, zodat het gebeuren wat nu volgt, het gebeuren van Pinksteren in Hoofdstuk 2, plaatsvindt terwijl de groep weer bestaat uit 12 Apostelen, zoals Jezus dat had gewild. Meteen hierna verhaalt het boek Handelingen der Apostelen het gebeuren van Pinksteren in Jeruzalem. Jezus heeft niet voor niets 12 Apostelen genomen, gekozen, geroepen.
12 apostelen, 12 stammen, 12 zonen
In het Oude Testament werd het volk Gods gevormd door de 12 zonen van Jakob, die op een gegeven moment een andere naam krijgt. Jakob was de kleinzoon van Abraham en zoon van Isaak. Hij had een tweelingbroer Ezau. Jakob krijgt een andere naam, nl. Israël en onder deze naam is hij beter bekend bij ons. (Over deze naamsverandering kunt U lezen in Gn. 32,23-33) Zijn 12 zonen vormen de 12 stammen van Israël, het volk Gods dat bezit zal nemen van het Beloofde land dat Jahwe God onder ede had beloofd aan hun voorouders, Abraham, Isaak en Jakob, de zgn. Stamvaders van het Joodse Volk.
Om in de lijn te blijven met het Oude Testament heeft Jezus 12 Apostelen gekozen en daarom stelt Petrus voor om een opvolger te kiezen voor Judas Iskarioth, om op die groep van 12 apostelen het volk van God van het Nieuwe Testament te stichten. Daarom werd het getal van elf apostelen aangevuld met Mattias als twaalfde. Direct hierna wordt het pinkstergebeuren verhaald, de stichtingsdag van de Kerk. Het college van apostelen was weer volledig, twaalf leden. Op die groep apostelen kon Jezus Zijn kerk bouwen. Onder leiding van Petrus, de steenrots, kon het werk van Jezus voortgang vinden.
Hemelvaart valt op de 40e dag na Pasen: dat is een Donderdag. Van Hemelvaart tot Pinksteren is 10 dagen: Zo valt Pinksteren op de 50ste dag na Pasen. 7×7+1. Dit is geen rekenkundige formule, hoewel het klopt, maar allereerst een combinatie van heilige getallen. 7 is een heilig getal en 7×7 is dus nog heiliger en als men daar het heilig getal 1 (één) -dat staat voor Jahwe de ENIGE, de ENE- optelt bij 7×7 dan krijgen we 50, VIJFTIG, dan krijgen we het getal van de volmaaktheid, voleinding, voltooing. De Heilige Geest komt het werk van Jezus Christus VOLTOOIEN op de VIJFTIGSTE dag na Pasen: PINKSTEREN.
OMHOOG Jaargang 63, editie 21, 9 juni 2019
Categorieën:geloof en leven
OMHOOG 
Geef een reactie