Zuster Egno Monk –
Beste vrienden, kennissen en overige Omhoog lezers,
Dankbaar
Het is nu zo’n anderhalf jaar geleden dat ik, wegens ziekte , naar Nederland moest vertrekken. Nu het jaar 2018 bijna erop zit, is het voor mij tijd om even achteruit te kijken. Dankbaar omzien en hoopvol naar de toekomst kijken voor zover het mij gegeven wordt .
Hoogtepunt was wel de terugkeer naar Suriname om afscheid te nemen van de mensen die mij gedurende al die jaren op welke wijze ook nabij waren . Het was niet makkelijk maar een andere weg was er haast niet. Hier in Nederland heb ik zeker moeten wennen aan het jachtige leven, de regels en wetten, het eten, de wijze van communiceren, je beschermen tegen de kou, dus goed aankleden. Komt voor mij nog extra bij dat je een heel stuk van je zelfstandigheid hebt moeten inleveren. De tropische zon , de blijheid en de lach van de mensen, en zo kunnen we nog even doorgaan.
Graag wil ik bij het terugblikken u allen bedanken, die voor mij gebeden hebben in de parochies en via Radio Immanuël. Het was tastbaar. Zo ziek als ik was, ja je zou kunnen zeggen ten dode opgeschreven. De Heer is mij nabij geweest . De zovele lieve vrienden waren mij nabij, pepten mij op en hielden mij op de hoogte van hetgeen er in de Surinaamse kerk gebeurde. Het wekelijkse blad Omhoog hield mij goed op de hoogte. Alles bij elkaar reden om dankbaar te zijn.
Gestabiliseerd
Tijdens de zieke en ook de goede momenten heb ik veel in stilte gebeden, met Hem gesproken en af en toe een traantje gehuild. Vooral wanneer ik het niet zag zitten. Chronische leukemie doet meer met je dan wat je zelf kunt bevroeden. Je lichaam is vatbaar voor alles.
Sedert mijn bezoek aan Suriname in februari heb ik geen bloed meer bij gekregen. De ziekte heeft zich gestabiliseerd . Om de 3 maanden moet ik voor controle naar de oncoloog en er wordt gekeken naar de witte bloedlichamen die wel eens willen opspelen. Met de goede hulp die ik van de doctoren ontvangen heb wordt alles goed bijgehouden.
Vier weken hebben we ons kunnen voorbereiden op het komende kerstfeest. We mogen nu uitkijken naar Zijn komst. Hij heeft ons vrede gebracht en toch , ja toch hebben we het niet altijd opgepikt om in vrede met elkaar te leven. Ik wens u een vredevolle Kerstfeest toe! Voor het nieuwe jaar , ondanks de moeilijke periode, en het jaar van de waarheid, wil ik u allen heel veel gezonde en goede dagen toewensen.
Een hartelijk groet!
OMHOOG Jaargang 62, editie 48, 23 december 2018
Categorieën:geloof en leven
Geef een reactie