Door Wielfred Tjin A Tam, Stichting Devotie Petrus Donders –
Zoals eerder vermeld in ons verslag van de kick-off van het project op woensdag 24 oktober jl. zouden wij twee trainingsdagen houden voor leerkrachten van de RKBO GLO scholen die ook bij de start hebben geparticipeerd. Op zaterdag 10 november en zaterdag 1 december jl. hebben wij die succesvol afgerond met twee prachtige, zonnige dagen op Batavia. Het was een praktische training onder leiding van de trekkers van dit project: het Pastoraal Centrum (voorheen DGCC) vertegenwoordigd door mevrouw Gerda Misidjang en de heer Michel Wong Loi Sing en het RKBO vertegenwoordigd door de dames Patricia Irion en Regina Abia.
Een steek in mijn hart
Gedurende de vlotte en veilige busrit is flink gezongen – voornamelijk opwekkingsliederen – met gebeden en lofprijzingen en zo kwamen wij aan in Boskamp, de eerste stop. Rond 10.30 uur arriveerden wij op Batavia en hadden de eerste kennismaking met het werkterrein – langer dan een anderhalve eeuw terug – van Zalige Petrus Donders. Op dit verbanningsoord heeft pater Petrus Donders gedurende 27 jaar gewoond en gewerkt onder de melaatsen, toentertijd bannelingen, ver in de jungle, afgezonderd van families en vrienden. De aanwezige leerkrachten mochten vrijelijk de plaats verkennen en zo zich een voorstelling maken hoe het in de tijd van Petrus Donders zou kunnen zijn geweest.
Met het luiden van de bel werd het eerste dagdeel gestart, een sketch opgevoerd door Michel en Gerda en uitbeeldende een erg zieke, verminkte melaatse medemens in diens vieze, ellendige en hulpeloze situatie. Pater Donders komt die medemens het Woord verkondigen en spreekt de ernstige zieke veel moed en troost in. Een vieze en ellendige omgeving waarin de melaatse zich bevindt, die honger heeft en geen potje kan klaarmaken omdat die, vanwege het ontbreken van vingers of handen, geen vuur kan maken om het eten te bereiden. Zalige Petrus Donders komt dan binnen, bezemt eerst de omgeving schoon, brengt de zieke de Blijde Boodschap, bidt samen en hij bereidt het eten voor de zieke.
Voor sommige deelnemers was dit ‘live’ schouwspel, opgevoerd op locatie op Batavia – de plaats van pater Donders – een heel emotioneel moment. Enkelen zeiden na afloop: het optreden heeft me erg aangegrepen, ik heb een steek in mijn hart gevoeld.
Lesmateriaal
Met zes groepen van elk twee of drie leerkrachten werd door elke groep een les uit het lesboek ‘Petrus Donders, priester voor Suriname. Lessenserie voor leerlingen van het VOJ’ gegeven voor de overige collega’s. Elke groep heeft les gegeven zoals zij dit zouden doen aan hun leerlingen in de 4e, 5e of de 6e klas van hun (GLO) school. Lessen zoals Petrus Donders: priester Suriname, Eerste kennismaking met Batavia, 27 jaar Batavia: Apostel onder de melaatsen en Het geloof van Petrus Donders. Door de interacties zijn vele bruikbare zaken en adviezen naar voren gekomen die zullen worden verwerkt in het lesmateriaal zodat het begrijpelijk is op het niveau van de GLO leerlingen.
Bij de bron, laatste dagdeel
Na het nuttigen van het middagmaal en enige persoonlijke momenten van reflectie stonden de trainees, de trainers en begeleiders rondom de waterput die stamt uit van de tijd van Petrus Donders. Deze put, op een schelpenrits uitgegraven, heeft zoetwater en is ongeveer 50 meter verwijderd van de Coppename rivier met haar zoutwater. “Gesprek met een Samaritaanse vrouw” uit het Evangelie van Joh. 4,13-16, was het thema van de overdenking rondom deze bron: ‘Iedereen die dit water drinkt zal weer dorst krijgen,’ zei Jezus, ‘maar wie het water drinkt dat Ik hem geef, zal nooit meer dorst krijgen. Het water dat Ik geef, zal in hem een bron worden waaruit water opwelt dat eeuwig leven geeft.’ ‘Geef mij dat water, Heer,’ zei de vrouw, ‘dan zal ik geen dorst meer hebben en hoef ik ook niet meer hierheen te komen om water te putten.’
De groep heeft, elkaar de hand vasthoudend in een kring rondom de put, God gedankt voor deze mooie en vruchtbare trainingsdag. Ook is gebeden mede op voorspraak van Zalige Petrus Donders voor kracht en gezondheid voor alle betrokkenen bij dit project en voor een succesvolle uitvoering. Een ieder nam wat putwater mee. Tot slot dankte de voorzitter van de stichting, mede namens Mgr. Karel Choennie de leerkrachten en de vertegenwoordigers van het Pastoraal Centrum (DGCC) en het RKBO voor hun bijzondere medewerking en ondersteuning. Rond 18.15 uur waren wij veilig terug op de plaats van waaruit wij rond 07.15 uur waren vertrokken.
Enkele reacties/opmerkingen
-ik ben erg emotioneel nu ik op de heilige grond sta waarop Petrus Donders 27 jaar lang heeft gewoond en gewerkt
-toen ik het groot wit kruis op de oever zag moest ik terugdenken aan wat pater Petrus Donders allemaal heeft meegemaakt onder de heel zieke melaatsen en onder de omstandigheden van toen
-ik heb heel veel eerbied en heel veel respect voor pater Donders
-ik heb rugklachten maar ik moest meekomen naar Batavia, ik wilde het zelf ervaren
-het is een zeer geslaagde dag geworden, veel inspiratie
-ik zal met veel meer overtuiging godsdienstles geven nu ik zelf Batavia heb gezien en zelf heb ervaren
-ik heb rondgelopen en ben enkele medicinale planten en bomen tegengekomen waarvan ik zeker weet dat deze (bladeren, stam, takken, wortels enz.) ten tijde van pater Donders werden gebruikt z.a.: de mopéboom, de guaveboom, isri wiwiri of pikin nengre, lansi, mang anijsblad, alatatere en vele andere.
-zelf op de plaats zijn en ervaren is heel anders dan horen en lezen over Batavia
– pater Donders is een grootheid geweest onder de melaatsen, zelf niet melaats geweest
-Gods schepping is groot: sinds ik hier ben (op Batavia) is het nooit stil geweest. Constant hoor ik het gefluit van de vogels of geluiden van andere dieren
– ook als wij stil zijn, niets zeggen of als we moe zijn van zingen, fluiten de vogels door, ik vind het geweldig
– bij aankomst op Batavia heb ik geen droefheid en geen pijn ervaren maar een sfeer van serene vrede overviel mij.
OMHOOG Jaargang 62, editie 46, 09 december 2018
Categorieën:geloof en leven, petrus donders, verslag
OMHOOG 
Geef een reactie