Van 10 – 23 juli 2018 hebben Richardo Smith, Shone Mendis, Jerry Joseph en Jenella Berrenstein deelgenomen aan de zesde Youth Assembly van de Antilliaanse bisschoppenconferentie (AEC) met het thema ‘Youth transforming the Caribbean family’. Uit alle bisdommen in het Caribisch Gebied kwamen jongeren bijeen in Fort-de-France, Martinique. De Surinaamse jongeren stonden onder leiding van Gerda Misidjang, manager Dienst Geloof, Cultuur en Communicatie van bisdom Paramaribo.
Hieronder de ervaringen van Jenella Berrenstein, Shone Mendis en Jerry Joseph.
Extra geloof
Ik heb heel veel bijgeleerd. Ik heb mogen zien hoe leden van de gastfamilie bij wie ik bleef, met elkaar leven. Ik heb vrienden gemaakt en dat vond ik goed, omdat we van mekaar konden leren. Bepaalde dagen waren zwaar, maar leerrijk. Ik besef nu dat we elkaar moeten leren begrijpen, stimuleren, samenwerken en vooral elkaars’ mening accepteren. Ik heb geleerd hoe een gezin sterk bij mekaar kan blijven ondanks alle obstakels. Communicatie is heel erg belangrijk zowel in een groep als in een gezin. Wat er ook gebeurt, we moeten nooit opgeven en gewoon doorgaan. Extra geloof is wat ik denk dat God van mij vraagt. – Jenella Berrenstein
Dichterbij God groeien
De verschillende etnische achtergrond van de mensen was een bijzondere ervaring voor mij. Tijdens de sessies met de bisschoppen besefte ik hoe complex een gezinsleven kan zijn. Ik was blij voor de jongeren dat zij open en eerlijk zijn geweest en hun problemen naar voren hebben gebracht. Ik begreep steeds meer over het groeien van het gezin dichter bij God. Ik denk dat God mij vraagt om een betere persoon te zijn zodat ik mijn familie beter kan helpen om dichterbij God te groeien. – Shone Mendis
Martiniquais
Martinique is een prachtig eiland, haast perfect op zijn eigen wijze. Als het een vrouw was, had ik haar direct gehuwd. Langs haar gehele kust liggen er prachtige stranden met golvend schitterend water. Bergen zijn uitgestrekt over het gehele eiland. De meeste gebouwen en huizen hebben slechts een etage. De bevolking van Martinique, Martiniquais, hebben hun best gedaan om ons welkom te laten voelen en thuis. Ze zijn daarin goed geslaagd. Zij spreken Frans en Creole (Patwa). Dat zijn hun twee hoofdtalen.
Ons gastgezin was er vriendelijk en gastvrij. Ze gaf ons te eten en deed onze was. Ze moesten wat improviseren bij onze aankomst want er was iets misgegaan in de organisatie. Het is het gastgezin wel gelukt. Het eten welke wij in Martinique opgediend kregen was echter niet wat wij gewend zijn in Suriname. Smaak ontbrak. Die MacDonald’s was echt wel goed!
Als Surinaamse delegatie deden we een presentatie over het gezinsleven. Daarvoor hadden we ons voorbereid aan de hand van het boek door de paus geschreven. We hadden ook een cultureel optreden waarin wij dansten en een spel deden.In AECYA2018 heb ik veel geleerd over gezinsleven en hoe we het kunnen beinvloeden en veranderen. Gezinsleven is erg complex. Er zal ruzie zijn, misschien echtscheiding of een gezin zonder vader. Mensen waren openhartig en deelden hun persoonlijke verhalen over gebroken gezinnen zodat wij een realistischer beeld kregen.
We kunnen helpen om verandering te brengen en oplossingen zoeken. Gezinnen en families veranderen in de loop der tijd. De hele wereld is aan het veranderen en we kunnen die verandering niet stoppen. We kunnen het wel beinvloeden. Door betere menen te worden en elkaar te helpen. – Jerry Joseph
OMHOOG Jaargang 62, editie 34, 26 augustus 2018
Categorieën:geloof en leven, verslag
OMHOOG 
Geef een reactie