Uit het dagboek van een pastoor

Door pater Jan Verboogen SDS –

Luie pastoors
In het Duits bestaat de uitdrukking: Na Petrus en Paulus worden de pastoors lui. Voluit: Nach Peter und Paul werden die Pfarrer faul! Bedoeld wordt dat met de feestdag van Petrus en Paulus op 29 juni de grootste drukte van het kerkelijke jaar voorbij is. Meestal zitten communie en vormsel er dan op en komt de vakantie stilaan in zicht. Dezer dagen bedacht ik dat mijn eigen eerste communie nu precies zestig jaar geleden was. Ik was net zeven en met Pinksteren 1958 mocht ik voor het eerst te communie. De handen netjes onder de gesteven tafellakens van de communiebank, hostie op de tong. Geen kinderliederen, wel Latijn. Het prentje bewaar ik nog altijd zorgvuldig in mijn brevier. Enkele jaren later was het vormsel, gewoon op een doordeweekse dag; vooral een massaal gebeuren, want de bisschop kwam slechts een keer om de zoveel jaren.

Mei- en junigevoel
Het gevoel van mei en juni, de tijd van communie en vormsel, blijft alle jaren. Het kost allemaal de nodige voorbereiding, waarna je toch weer blij bent als de viering goed verloopt en je heel wat mensen hebt kunnen bereiken. Want daar doe je het toch voor. Gelukkig dat Jezus hier nog in het middelpunt mag staan en dat het vieringen van en met de gemeenschap zijn. We bidden en zingen samen van jewelste! Dat doet je wat! Onze kinderen hoeven niet op te treden om de mensen te vertederen. En bij ons vliegt het altaar gelukkig niet buiten, zogenaamd omdat de kinderen goed zichtbaar moeten zijn vanuit de kerk en de mensen naar hen kunnen zwaaien, als was het een definitief afscheid vooraleer op reis te vertrekken.

Zorgen
Blijft bij dat alles de grote vraag: hoe zal het verder gaan? Zul je de kinderen nog terugzien? Er worden kindernevendiensten aangeboden en wie wil, kan misdienaar worden. We laten blijken grote waarde te hechten aan regelmatig kerkbezoek. Durven zelfs voorwaarden te stellen. Dat allemaal vanuit een grote bekommernis. De eucharistie is toch het hoogste en kostbaarste wat we hebben!

De zaaier en de jezuïeten
Het evangelie van de elfde zondag had het over de man die zijn land bezaait – en onderwijl kiemt het zaad en schiet op, maar hij weet niet hoe. En dan waren er nog de jezuïeten – geleerde pieten, befaamd om hun nuchterheid – die onlangs op hun website lieten weten: ‘De tijd van de eerste communies (en vormsels) is niet voor niets in de weken rond Pinksteren: de Heilige Geest zal wel een handje helpen’. Zullen we het daar dan maar op houden?

OMHOOG Jaargang 62, editie 29, 22 juli 2018



Categorieën:geloof en leven

Tags: , , , , ,

Geef een reactie

Vul je gegevens in of klik op een icoon om in te loggen.

WordPress.com logo

Je reageert onder je WordPress.com account. Log uit /  Bijwerken )

Twitter-afbeelding

Je reageert onder je Twitter account. Log uit /  Bijwerken )

Facebook foto

Je reageert onder je Facebook account. Log uit /  Bijwerken )

Verbinden met %s

%d bloggers liken dit: