Door pater Martin Noordermeer OMI –

Onlangs was ik bij mijn huisarts om een gezondheidsverklaring af te halen dat ik geschikt was en in aanmerking kon komen voor een rijbewijs. Ik had al zo’n verklaring van iets meer dan een half jaar geleden maar die was verlopen. Ik moest dus weer een nieuwe halen. Het rijbewijs kan ik trouwens pas in augustus krijgen.
Toen ik eenmaal bij de huisarts zat, dacht ik ‘hij kan dan meteen even naar mijn duim kijken die soms bij bepaalde bewegingen pijnlijk aanvoelde’. De dokter nam mijn duim in zijn handen, voelde en bewoog een beetje en zei toen: ‘U heeft een Händle-duim.’
Ik begon me een beetje vereerd te voelen een pijnlijke duim te hebben als George Friedrich Händle, de grote musicus van het Alleluiakoor. Dat overkomt niet iedereen, dacht ik. Ik verplaatste meteen in wat andere mensen over mij zouden zeggen, als ze dit zouden weten: ‘Gunst, die Pater Noordermeer, wat moet die toch afzien met zijn Händle-duim als hij orgel speelt in de basiliek.’
Toch wilde ik nog een beetje duidelijkheid van de dokter en zei: ‘Maar dokter, George Friedich Händle speelde geen orgel of piano maar was een beroemde violist.’ ‘Pater,’ kreeg ik als antwoord, ‘u zoekt het waarschijnlijk in de verkeerde richting. Uw duim heeft niets te maken met de grote musicus, Händle. U heeft eenvoudig een “bromfiets-handel” duim. Ontgoocheld verliet ik de spreekkamer.

OMHOOG Jaargang 62, editie 21, 27 mei 2018

Categorieën:geloof en leven

Tags: gezondheidsverklaring, Händle, orgel, pater Martin Noordermeer