Geliefde gelovigen van het Caribisch gebied,
Sinds de verklaring van de bisschoppen van de Antilliaanse bisschoppenconferentie (AEC) in oktober 2025 over de toenemende militaire aanwezigheid in het zuidelijke Caribisch gebied, is het geopolitieke landschap van onze regio in een alarmerend tempo veranderd. Wat toen een zorgwekkende escalatie was, is nu uitgegroeid tot actieve militaire operaties, inbeslagname van tankers, uitbreiding van de marinevloot en beperkingen van het luchtruim die het dagelijks leven van onze mensen beïnvloeden. Als bisschoppen van de Caribische kudde, kunnen we niet zwijgen wanneer ontwikkelingen de menselijke waardigheid, de regionale stabiliteit en de langgekoesterde visie van het Caribisch gebied als een zone van vrede bedreigen.
We hebben onze diepe bezorgdheid geuit over het feit dat de Caribische Zee, de thuisbasis van vissers, zeevarenden, kustgezinnen en migranten, een toneel is geworden voor confrontaties waar wij geen schuld aan hebben. Recente dodelijke incidenten op zee, de blokkade van olietankers en de toegenomen surveillanceactiviteiten vergroten de risico’s voor onschuldige levens en verergeren het humanitaire leed, met name in Venezuela. Deze acties zetten ook de maritieme handel, het toerisme en het welzijn van duizenden mensen onder druk, wier levensonderhoud afhankelijk is van een veilige en open zee.
Hoewel we de legitieme verantwoordelijkheid van staten erkennen om transnationale criminaliteit aan te pakken en het internationaal recht te handhaven, herhalen we met meer urgentie dan ooit dat militarisering niet de weg naar duurzame veiligheid is. Toegenomen operaties in onze regio, of deze nu worden uitgevoerd door wereldmachten of regionale actoren, versterken het wantrouwen, ontwrichten de economieën en brengen de meest kwetsbaren in gevaar. Oorlog, of de dreiging van oorlog, is altijd een nederlaag voor de mensheid.
Wij staan solidair met het Venezolaanse volk in dit cruciale moment in de geschiedenis van hun land. Geleid door het getuigenis van hun eigen bisschoppen en door gesprekken met regionale kerkleiders, erkennen wij het overweldigende verlangen van het Venezolaanse volk naar democratische vernieuwing en naar leiderschap dat rechtvaardigheid, vrede en de integriteit van hun instellingen herstelt. Hun streven naar een natie die op deze fundamenten is herbouwd, verdient de aandacht, het respect en de solidariteit van de Caribische gemeenschap.
Ik roep daarom alle invloedrijke regeringen in het Caribisch gebied, waaronder de Verenigde Staten, Venezuela, de CARICOM-landen en onze partners in het westelijk halfrond, op om te kiezen voor dialoog in plaats van geweld, diplomatie in plaats van intimidatie en samenwerking in plaats van unilaterale actie.
In het bijzonder steun ik ten zeerste de oproep aan CARICOM om dringend bijeen te komen om de vele verdeeldheid zaaiende geopolitieke geschillen aan te pakken die de regionale eenheid onder druk zetten. Ik smeek de Caribische leiders om met één stem te spreken namens onze volkeren en af te zien van openlijke kritiek op elkaar, aangezien dit de verdeeldheid vergroot in een tijd waarin eenheid essentieel is. Pastoraal gezien, in deze tijd waarin wij christenen de komst van Christus, de Vredevorst, vieren, doe ik een beroep op de gelovigen om vurig te bidden voor vrede in onze wateren en voor allen die hierdoor getroffen worden: families die rouwen om dierbaren die op zee zijn omgekomen; migranten die vluchten voor ontberingen; werknemers in de luchtvaart, scheepvaart en het toerisme; en vooral de armen, die het meest zullen lijden onder instabiliteit en stijgende kosten.
Ik nodig alle bisdommen van de Antilliaanse bisschoppenconferentie uit om de Wereldvrede dag op 1 januari 2026 te vieren als een Caribische dag van gebed voor de vrede, waarbij we onze regio toevertrouwen aan de barmhartigheid, gerechtigheid en het leidende licht van Christus.
Als bisschoppen blijven wij ons inzetten voor de samenwerking met oecumenische partners, maatschappelijke organisaties en regionale leiders om de waardigheid van ieder mens te beschermen en ervoor te zorgen dat ons Caribisch gebied een plek van gastvrijheid, samenleven en hoop blijft. Mogen onze naties kiezen voor de weg van dialoog, rechtvaardigheid en broederschap, en moge God vrede schenken aan onze geliefde regio.
Met dankbaarheid,
Eerwaarde Charles Jason Gordon
President
Antilliaanse bisschoppenconferentie
Port of Spain, Trinidad en Tobago
Categorieën:BISDOM, geloof en leven, persbericht
OMHOOG 
Plaats een reactie