Liesbeth Cairo –
Anders dan andere maandagen
Het was maandag, de dag waarop de gebedsgroep van de St.-Alfonskerk altijd samenkomt. En toch was het die maandag anders. Je zag het meteen aan de mensen die aanwezig waren in de kerk; de jongste was 2 jaar. Hij was heus niet erbij, omdat er geen oppas was. Nee! Hij was speciaal uitgenodigd, omdat er die dag een dance workshop zou worden verzorgd. Voor deze workshop waren de kinderen, kleinkinderen, peetkinderen, neefjes, nichtjes, buurtkinderen, kortom, alle jongeren van onze broeders en zusters van de Katholieke Charismatische Vernieuwing Suriname uitgenodigd. En ze waren er!
Waar de Heer is, daar is er vreugde
Wanneer we denken aan het loven en prijzen van de Heer, denken de meesten van ons meteen aan bidden of zingen. Maar wist u dat dansen ook een vorm is van lofprijzing? Denkt u maar aan koning David (2 Samuel 6, 11-22). Toen de Ark van het verbond werd vervoerd naar Jeruzalem danste hij uitbundig en vol overgave voor de Heer. Er was groot feest in Jeruzalem; er werd gejuicht en gezongen voor God. De Ark symboliseerde namelijk de aanwezigheid van God en het volk was zeer verheugd dat de Heer opnieuw midden tussen Zijn volk kwam wonen. Waar de Heer is, daar is er vreugde.
Trouw door de eeuwen heen
Op maandag 8 augustus 2022 konden wij zelf ervaren wat het precies inhoudt om de Heer al dansend te verheffen. De dance workshop met als thema ‘Aanbid de Heer in geest en waarheid’ werd verzorgd door onze zuster in de Heer, Lydia Clarke-Misidjang. Na een korte inleiding gingen we start. De eerste tonen waren van het lied Promises van Maverick City Music. Zuster Lydia riep ons op om te luisteren naar de woorden: ‘Trouw door de eeuwen heen. God van Abraham. U bent de God van het verbond en van trouwe beloften. Keer op keer hebt U bewezen dat U precies zult doen wat U zegt.’ Het lied werd meerdere keren herhaald want, stelt zij: ‘dan kun je de boodschap veel beter begrijpen en uitdrukken in dans’.
Sierlijk bewoog ze
In het begin was het nog zoeken, de meesten van ons wiegden een beetje van links naar rechts. ‘Heel goed,’ zei zuster Lydia, ‘maar dat spreekt niet tot de verbeelding. Je moet grootsere bewegingen maken. Je moet zodanig dansen dat men een beeld kan vormen van wat je bedoelt zonder woorden.’ Toen deed ze de dans een keer voor en maakte daarbij gebruik van een van de attributen, die ze had meegenomen. Vanuit een positie van nederigheid, geknield met het gezicht naar het altaar, kwam ze in beweging toen de eerste tonen van het lied hoorbaar werden. Sierlijk bewoog ze, de vlag deskundig zwaaiend voor maximaal effect. Je kon echt tot in het diepst van je wezen voelen hoeveel liefde zij heeft voor de Heer en hoeveel vreugde zij beleeft aan Hem loven en eren met dans.
In geest en waarheid
Onder de deskundige leiding van zuster Lydia leerden we stapje voor stapje om met ons hele lichaam uit te drukken hoeveel we van de Heer houden. Elke boodschap van het lied werd op een andere manier vertaald in de dans. Bij de zin ‘van de opgaande zon …’ maakten we een handbeweging vanuit ons hart naar de lucht, om het verrijzen van de zon weer te geven. ‘Ik zal Uw Naam prijzen’: in uiterste aanbidding hielden we onze handen hoog opgeheven, vol verlangen wijd uitgestrekt naar de hemel. Naarmate de avond vorderde, groeiden onze uitbundigheid en overgave.
Gezegend met talenten
God heeft ons allen gezegend met talenten. De een kan fantastisch mooi zingen alsof de engelen zelf de Heer lof brengen. Weer een ander danst vol overgave tot lof en eer van God. Welke talenten de Heer je ook heeft gegeven, laten we met onze tong, onze houding, met alles in geest en waarheid de Heer aanbidden!
OMHOOG Jaargang 66, editie 33, 21 augustus 2022
Categorieën:geloof en leven, verslag
OMHOOG 
Geef een reactie