Door pater Ricardo Carvalho CSsR –
Marcus 6, 1-6
Hij had geen culturele macht zoals de Schriftgeleerden. Hij was geen intellectueel in studies. Evenmin bezat Hij de heilige macht van de tempelpriesters. Hij was geen lid van een adellijke familie en behoorde ook niet tot de stadselites van Sepphoris of Tiberias. Jezus was een bouwvakker uit een onbekend dorp in Neder-Galilea.
Hij had op geen enkele rabbijnse school gestudeerd. Hij was niet toegewijd aan het uitleggen van de wet. De leerstellige debatten gingen Hem niet aan. Hij was ook nooit geïnteresseerd in de tempelrituelen. De mensen zagen Hem als een leraar die leerde hoe het leven te begrijpen en op een andere manier te leven.
Volgens Marcus worden Zijn buren, wanneer Jezus samen met Zijn discipelen in Nazareth aankomt, verrast door twee dingen: de wijsheid van Zijn hart en de genezende kracht van Zijn handen. Dat trok de meeste mensen aan. Jezus is geen denker die een doctrine uitlegt, maar een wijs man die Zijn ervaring met God deelt en leert hoe te leven onder het teken van liefde. Hij is geen autoritaire leider die Zijn macht oplegt, maar een genezer die het leven geneest en lijden verlicht.
De mensen van Nazareth accepteren Hem echter niet. Ze ontkrachten Zijn aanwezigheid met allerlei vragen, vermoedens en wantrouwen. Ze laten Hem het niet leren aan ze en ze stellen zich ook niet open voor Zijn genezende kracht. Jezus slaagt er niet in hen dichter bij God te brengen of hen allemaal te genezen zoals Hij had gewild.
Jezus is van buitenaf niet te begrijpen. Je moet met Hem in contact komen. Laat Hem ons dingen leren die zo beslissend zijn, zoals levensvreugde, mededogen of de wil om een meer rechtvaardige wereld te creëren. Laat Hem ons helpen om in de liefdevolle en nabije aanwezigheid van God te leven. Wanneer iemand dicht bij Jezus komt, voelt hij zich niet aangetrokken door een doctrine, maar uitgenodigd om op een nieuwe manier te leven.
Aan de andere kant is het nodig om Zijn reddende kracht te ervaren door ons door Hem te laten helen: beetje bij beetje de innerlijke vrijheid terugkrijgen, bevrijd worden van angsten die ons verlammen, de middelmaat achter ons durven laten. Jezus blijft vandaag de dag Zijn handen opleggen. Alleen degenen die in Hem geloven kunnen worden genezen.
In gebed:
Het zijn niet de titels die getuigen van onze navolging van Jezus, maar de helderheid van ons leven. Een volgeling van Jezus zijn, is in aanwezigheid zijn die het verschil maakt, die de steriele normaliteit doorbreekt en creativiteit aanwakkert.
Geest van inzicht,
laat me niet zo verstrikt raken
in valse vragen over Jezus
dat ik de kans mis
om Hem beter te leren kennen.
Deze wekelijkse column is een overweging op de lezing van de zondag. Eerwaarde Ricardo de Carvalho CSsR is de parochiepriester van Maria Koningin van de Wereld (Latour) en St.-Franciscus (Livorno).
OMHOOG Jaargang 65, editie 27, 4 juli 2021
Categorieën:column, Overwegingen
OMHOOG 
Geef een reactie