39 jaar zaligverklaring Petrus Donders

By Melvin Mackintosh on 23 mei 2021 • ( 0 )

Door Angela Gorre –

Zondag 23 mei 1982 was een historische dag voor de Surinaamse kerkgemeenschap. Op deze dag is Petrus Donders door paus Johannes-Paulus II zaligverklaard. Met deze zaligverklaring heeft het hoofd van de katholieke kerk plechtig en officieel bevestigd wat hier in Suriname voor de tijdgenoten van deze deugdzame priester reeds vaststond en sindsdien in de katholieke gemeenschap wordt aangenomen, nl. deze pater Donders heeft in zijn leven op heldhaftige wijze het christelijke ideaal van geloof, hoop en liefde waargemaakt en uitgedragen.

Een doodgewone jongen uit Tilburg
We kennen ondertussen zijn levensverhaal. Na een harde jeugd als zoon van een arm gezin in Tilburg ging hij de voor hem moeizame weg naar zijn levensideaal: hij wilde zich als priester helemaal aan God en de medemens toewijden. Wanneer hij na veel moeilijkheden op 31-jarige leeftijd tot priester werd gewijd, kwam hij kort erna naar Suriname. Hij werkte een tijdlang in de stad en op de plantages onder de slaven. Later ging hij naar het binnenland om zich voor de binnenlandbewoners in te zetten. Op Batavia trok hij zich het lot van de melaatsen aan en ging onder hen leven en werken. Daar gaf hij zich met een ongekende edelmoedigheid aan deze zieke mensen, zonder pretenties, heel bescheiden in alle eenvoud, dag in dag uit, 27 jaar lang. Deze eenvoudige, bescheiden priester, die omwille van zijn medemens de verlatenheid van Batavia had opgezocht, wordt nu voor het voetlicht van de wereld gehaald als toonbeeld van de edelmoedige, zich opofferende naastenliefde.

Een voorbeeld in onze tijd
In deze tijd merken wij hoe velen uiting geven aan hun bezorgdheid en verontrusting over de huidige situatie in ons land. Wij merken hoe er onder het volk een stemming heerst van onzekerheid over de politieke en gezondheidstoestand. Men vreest dat de kwade invloeden steeds meer greep krijgen op de gang van zaken in ons land en dat door het kweken van haat tegen medeburgers verdeeldheid wordt gezaaid in de gemeenschap. We gaan voorbij aan de vele positieve factoren en de rijke mogelijkheden tot een goede ontwikkeling van de Surinaamse samenleving. Er zijn ook veel goede initiatieven zowel bij de overheid als bij de particuliere instanties om de rijkdom te benutten, om Suriname een nieuw gezicht te geven en alle nationale hulpbronnen aan de gehele natie ten goede te laten komen. Ook waar deze pogingen in hun concrete uitwerking kritiek en zelfs tegenstand oproepen, getuigen deze initiatieven van een bereidheid om op te bouwen en een nieuwe mentaliteit te vormen. Wij kunnen vertrouwen hebben in onszelf, in ons land en in onze toekomst. En daarom behoeven wij niet in een stemming van moedeloosheid gelaten af te wachten hoe de toekomst zich zal ontwikkelen. Die toekomst hebben wijzelf in handen. Van beslissende betekenis voor de ontwikkeling van Suriname is of wij uit echte liefde voor ons land elkaar zullen vinden in een gemeenschappelijk streven naar welvaart en welzijn.

Vaderlandsliefde
Vaderlandsliefde bestaat niet uit dromen en sentimenten over switi sranan. Het is liefde voor de medeburgers die we dagelijks tegenkomen, het is bekommernis met de vele landgenoten in de stad en in het binnenland voor wie het leven meer zorg en ellende dan vreugde brengt. Liefde voor ons land komt tot uiting in de toewijding en de plichtsgetrouwheid waarmee wij zaken van anderen behartigen en waarmee wij elkaar moeten tegemoetkomen in onderlinge dienstverlening. Alleen door macht van deze liefde zullen wij gedwongen worden om ons geheel in te zetten voor onze taak ten behoeve van de gemeenschap en onze medeburgers. Het is deze liefde voor Suriname die Petrus Donders volledig beheerst heeft. Hij heeft zich 45 jaar lang met hart en ziel kunnen toewijden aan de Surinaamse kerk, aan de zieke mens. Daarom staat hij midden in onze tijd als een lichtend voorbeeld van zelfopofferende liefde en edelmoedige trouw aan een levensopdracht.

Onze heilige pater Donders
Suriname deelt op 23 mei 2021 al 39 jaar in eer en glorie van deze roemvolle dag, omdat pater Donders onze heilige is, een van ons allen. Wij noemen hem hier al een heilige, omdat hij door zijn grote liefde een met ons is geworden en zijn leven verbonden heeft met het lot van het Surinaamse volk. Zijn liefde ging naar iedereen uit. Hij stond voor eenieder klaar. Hij kende geen onderscheid: hij verkoos ervoor om er te zijn voor de melaatsen. Het is die uitverkiezing die een opdracht inhoudt. We moeten ons zo’n heilige ook waardig tonen. Wij moeten hem laten voortleven in deze Surinaamse samenleving met haar idealen van liefde voor medemens en trouwe plichtsvervulling. Wij mogen beseffen dat de diepste grond van de eer die hem 39 jaar geleden te beurt viel, gelegen is in de belofte van Christus zelf: Wie onder U groot wil worden, moet dienaar van U zijn,… zoals de Mensenzoon niet gekomen is om gediend te worden, maar om te dienen( Mt.20,26).
Moge deze zaligverklaring tot zegen zijn van ons allen en van ons geliefd land Suriname.

Om de heiligverklaring van Petrus Donders
God, wij danken U, dat U hebt willen neerzien
op de geringheid van Uw dienaar Petrus Donders
en zo grote dingen aan hem hebt willen doen,
dat U hem’ de eer der altaren’ hebt waardig gekeurd.
Wij bidden met vertrouwen:
wil in Uw goedheid en genade
hem ook de eer der heiligverklaring geven,
tot voorbeeld en uitnodiging voor ons allen,
tot lof van Uw heerlijkheid.
Amen.

(Bron: Omhoog kerkblad 23 mei 1982)

OMHOOG Jaargang 65, editie 21, 23 mei 2021