Druppels liefde: Het project van Gods regering

Door pater Ricardo Carvalho CSsR –

Marcus 1, 14-20

Er zijn zeer belangrijke werken geschreven die bepalen wat de essentie van het christendom is. Om het centrum van het christelijke geloof te leren kennen, hoef je echter geen theologische theorie te volgen. Het gaat om Jezus te begrijpen; wat het doel, het middelpunt van Zijn leven was, de zaak waaraan Hij zich met lichaam en ziel wijdde.

Het lijdt geen twijfel dat het Marcusevangelie het correct heeft samengevat met deze woorden: De regering van God is nabij. Bekeer u en geloof het evangelie. Jezus’ doel was om aan de wereld te introduceren wat Hij Gods regering noemde: een samenleving die voor iedereen op een rechtvaardige en waardige manier is gestructureerd, precies zoals God het wenst.

Wanneer God in de wereld regeert, gaat de mensheid vooruit in gerechtigheid, solidariteit, mededogen, broederschap en vrede. Dit is waar Jezus zich met oprechte passie aan wijdde. Daarom werd Hij vervolgd, gemarteld en geëxecuteerd. Gods regering was absoluut voor Hem.

De conclusie is duidelijk: de energie, motor, doelstelling, reden en uiteindelijke betekenis van het christendom is Gods heerschappij, niets anders. Het criterium om de identiteit van christenen te meten, de waarheid van een spiritualiteit of de authenticiteit van wat de Kerk doet, is altijd Gods heerschappij. Een regering die hier begint en haar volheid bereikt in het eeuwige leven.

De enige manier om naar het leven te kijken zoals Jezus deed, de enige manier om de dingen te voelen zoals Hij deed, de enige manier om te handelen zoals Hij deed, is ons leven te oriënteren om een meer menselijke wereld op te bouwen. Veel christenen hebben echter niets gehoord over Gods regering. En niet meer dan een paar theologen hebben het gedurende ons hele leven beetje bij beetje moeten ontdekken.

Een van de ernstige ketterijen die in het christendom zijn geïntroduceerd, is om de Kerk absoluut te maken. Te denken dat de Kerk het centrale punt is, de realiteit waaraan al het andere ondergeschikt moet blijven; om van de Kerk de plaatsvervanger voor Gods regering te maken; om voor de Kerk te werken en zich zorgen te maken over haar problemen, het lijden dat er is in de wereld en de strijd voor een rechtvaardigere organisatie van het leven te vergeten.

Het is niet gemakkelijk om een christendom in stand te houden dat is gericht op Gods regering, maar als we in die richting werken, wordt het geloof getransformeerd, wordt het creatiever, en vooral meer evangelisch en menselijk.

Meditatie:
Tijd is leven en leven is gemaakt van tijd: het ordenen van het gebruik ervan is niets meer dan het leven zelf ordenen, het betekenis en richting geven. De manier waarop iedereen de tijd neemt, bepaalt de manier waarop hij zijn leven leidt.
Leeft u in de tijd als een geschenk of als een vijand om te worden verslagen? Is uw levensstijl onrustig, kijkt u altijd naar de klok, bevindt u zich in een permanente staat van angst, of wordt uw leven gekenmerkt door de dankbaarheid die erop rust?

Deze wekelijkse column is een overweging op de lezing van de zondag. Eerwaarde Ricardo Carvalho CSsR is de parochiepriester van Maria Koningin van de Wereld (Latour) en St.-Franciscus (Livorno).

OMHOOG Jaargang 65, editie 04, 24 januari 2021



Categorieën:column, geloof en leven

Tags: , , ,

Geef een reactie

Vul je gegevens in of klik op een icoon om in te loggen.

WordPress.com logo

Je reageert onder je WordPress.com account. Log uit /  Bijwerken )

Facebook foto

Je reageert onder je Facebook account. Log uit /  Bijwerken )

Verbinden met %s

%d bloggers liken dit: