Door pater Ricardo Carvalho CSsR –
Deze wekelijkse column is een overweging op de lezing van de zondag. Eerwaarde Ricardo Carvalho CSsR is de parochiepriester van Maria Koningin van de Wereld (Latour) en St.-Franciscus (Livorno).
Lucas 2, 22-40
Het verhaal van Lucas eindigt met: “Het kind groeide op tot volwassenheid; hij was vervuld van wijsheid; en Gods gunst was bij hem”.
Als we het vandaag hebben over opvoeding in het geloof, wat proberen we dan te zeggen? Concreet is het doel dat onze kinderen hun verbinding met Jezus Christus begrijpen en op een verantwoordelijke en coherente manier leven door te leren op een gezonde en positieve manier te leven vanuit het evangelie.
Maar vandaag kan het geloof niet zomaar op een oude manier worden geleefd. Onze kinderen moeten leren gelovig te zijn te midden van een samenleving die onchristelijk is. Dat vereist dat ze een persoonlijk geloof leven, niet door traditie maar als vrucht van een persoonlijke beslissing; een geloof dat wordt geleefd en ervaren, dat wil zeggen een geloof dat niet wordt gevoed door ideeën en doctrines, maar door een bevredigende ervaring; een geloof dat niet individualistisch is, maar op de een of andere manier wordt gedeeld in een gelovige gemeenschap; een geloof gericht op wat essentieel is, dat naast twijfels en vragen kan bestaan; een geloof dat niet beschaamd is, maar toegewijd en getuige is in een onverschillige samenleving.
Dit vereist een hele stijl van opvoeding in het geloof, waarbij het belangrijk is een ervaring over te brengen die meer is dan alleen ideeën en leerstellingen; het onderwijzen van christelijke waarden meer dan het onderwerpen aan bepaalde normen; meer persoonlijke verantwoordelijkheid ontwikkelen dan tradities opleggen; meer introduceren in de christelijke gemeenschap dan het ontwikkelen van religieus individualisme; een vertrouwenscontact met Jezus cultiveren, meer dan het abstract oplossen van geloofsproblemen.
Wat doorslaggevend is bij de opvoeding van het geloof is het voorbeeld: dat onze kinderen in hun eigen huis identificatiemodellen kunnen vinden; dat ze het niet moeilijk vinden om te weten hoe iemand zich zou moeten gedragen om hun geloof op een gezonde, vreugdevolle en verantwoordelijke manier te leven.
Mediteren over gebed
De apostolische aansporing Amoris Laetitia van paus Franciscus inspireert christelijke echtparen om bruggen te worden, hun energie, hun opleiding, toewijding, hun leven ten dienste te stellen van het creëren, koesteren en in stand houden van menselijke banden, sociale relaties, structuren, politiek en economisch beleid dat solidariteit tussen alle mensen mogelijk maakt en gericht is op een broederlijke en rechtvaardige wereld. De roeping om bruggen te verleggen en grenzen te overbruggen, is cruciaal voor de wereld van vandaag.
Geest van God, geef mij de kracht om mijn roeping te leven, zodat ik, net als Jezus, volledig geworteld ben in de Vader en in Zijn dienst.
OMHOOG Jaargang 64, editie 51, 27 december 2020
Categorieën:column
OMHOOG 
Geef een reactie