P. Tjon Kiem Sang

Vandaag – 19 september 2020 – krijgt het Bisdom Mandeville in Jamaica een nieuwe bisschop. De eerwaarde heer John Persaud, priester van het Bisdom Georgetown in Guyana, werd door paus Franciscus benoemd tot bisschop van Mandeville en vandaag is de grote dag dat hij wordt gewijd en geïnstalleerd tot bisschop van het derde bisdom van Jamaica. De plechtigheid vindt plaats in de kathedraal St. Paulus van het Kruis in Mandeville en de hoofdconsecrator is de aartsbisschop van Kingston, Jamaica, Kenneth Richards. De co-consecratoren zijn Charles Dufour, emeritus aartsbisschop van Kingston en apostolisch administrator van Mandeville, en Burchell McPherson, bisschop van Montego Bay. Door de vliegrestricties vanwege de covidmaatregelen, kunnen de meeste bisschoppen van de AEC niet aanwezig zijn. De plechtigheid zal daarom slechts bijgewoond worden door nog twee andere bisschoppen, Donald Reece en Edgerton Clarke, beiden emeritus aartsbisschoppen van Kingston.

Biografie

Bisschop John Derek Persaud werd geboren in Queenstown, Georgetown, toentertijd Brits Guyana, als derde kind van John en Sheila Persaud. Hij heeft vijf zusters en drie broers: Elizabeth in Dublin, Ierland; Joseph in Toronto, Canada; Denise in Carbondale, Colorado, USA; Sabrina in Kissimmee, Florida, USA; Paul in Toronto, Canada; Cheryl in St. George’s in Grenada; June Ann en Mark in New York, USA. Zijn ouders zijn beiden overleden.

Toen hij drie maanden oud was verhuisde het gezin van de stad Georgetown naar de provincie Essequibo. Daardoor heeft hij de eerste vijf jaren van zijn leven gewoond in wat genoemd wordt de Assepoester provincie. Zijn vader was ambtenaar en daardoor moest het gezin enkele keren verhuizen. Na vijfeneenhalf jaar aan de oever van de Essquibo verhuisde het gezin naar New Amsterdam om na viereneenhalf jaar terug te keren naar de oever van de Essequibo voor nog eens viereneenhalf jaar. Uiteindelijk keerde het gezin terug naar New Amsterdam, waar zij zich permanent vestigden.

De vader van John is van hindoestaanse afkomst; zijn voorouders waren naar Guyana gekomen als contractarbeiders om te werken op de suikerplantages na de afschaffing van de slavernij. Zijn moeder was van portugese afkomst, haar voorouders waren afkomstig van Madeira. Het gezin was katholiek en hij is vanaf geboorte dus gevormd en gevoed door de leer en waarden van de katholieke kerk. Zijn roeping tot het priesterschap kwam al op jonge leeftijd en hij probeerde heel zijn leven God te dienen in de Kerk.

Bisschop John heeft een aantal basisscholen bezocht aangezien het gezin van de ene naar de andere plaats moest verhuizen vanwege het werk van zijn vader. Zijn middelbare opleiding deed hij aan het Berbice Educational Institute in New Amsterdam. Na de middelbare school onderwees hij een jaar lang op de lagere school en werkte daarna drie jaren bij het GTM Insurance Company voordat hij toetrad tot het seminarie van St. John Vianney and the Ugandan Martyrs in het aartsbisdom Port of Spain, Trinidad & Tobago. Na afronding van het seminarie keerde hij in 1984 terug naar zijn bisdom en werd op 30 september 1984 gewijd tot diaken. Op 14 juli 1985 werd hij tot priester gewijd in de kathedraal van de Onbevlekte Ontvangenis te Georgetown, Guyana. Zijn vorming en training zette hij na de priesterwijding voort en hij moest daarom gedurende twee perioden uit zijn bisdom afwezig zijn voor postdoctorale studie op de gebieden van godsdienstonderwijs en kerkelijk recht.

Bisschop John heeft in diverse hoedanigheden gediend in zijn thuisbisdom Georgetown: assistent priester, pastoor, administrator van de kathedraal, gerechtsvicaris, vicaris-generaal, vicaris voor de clerus, directeur van godsdienstonderwijs en roepingen. In 2012 werd hij geroepen om de wijdere kerk van de Antillen te dienen als gerechtsvicaris van het Oost-Antilliaans Interdiocesaan Tribunaal, waarvan de zetel gevestigd is in het aartsbisdom Port of Spain, en als algemeen secretaris van de Antilliaanse Bisschoppenconferentie.

Vandaag wordt bisschop John geroepen om elders te dienen en in de functie van bisschop. Zoals een van zijn zussen meedeelde na de bekendmaking van zijn benoeming tot bisschop van Mandeville: “De wereld kent jou vanwege jouw briljantheid, jouw intelligentie, plichtsgetrouwheid, zorgzaam hart en veel meer, en ik sta daar allemaal achter. Maar als jouw zus ken ik ook de man achter de priester en ik weet dat jij opereert vanuit één principe, liefde. Liefde is altijd een constante in jouw leven geweest en de motivatie voor elke actie. Hoewel men dit ambt associeert met prestige weet ik dat het voor jou niet veel uitmaakt aangezien jouw wens altijd is geweest God te dienen, ongeacht de hoedanigheid of plaats.”

Het motto dat hij gekozen heeft voor zijn wapen, Iustitia in Caritate (Gerechtigheid in Liefde) is een uitdrukking van heel zijn leven en zijn bediening, en zal hopelijk zijn leven en bediening als bisschop voor het volk van Mandeville ook kenmerken.

Wapen van bisschop John Persaud

Het persoonlijk wapenschild van bisschop Persaud bevat een combinatie van symbolen die voor hem betekenisvol zijn voor het beschrijven van zijn leven en identiteit.

Het wapen van het Bisdom Mandeville bestaat uit een rood veld als achtergrond waarop een zwart kruis is geplaatst. Het kruis is omlijnd met zilver (wit) om het te onderscheiden van de rode achtergrond. In het midden van het kruis is er een hart met een kruis aan top: dit is het embleem van de Congregatie van de Passie van Jezus, beter bekend als de Passionisten. Zij hebben een belangrijke rol gespeeld in de vestiging van het bisdom.

Linksboven op het schild zijn blauwe en zilveren (witte) golvende banen die de golven van de oceaan voorstellen met een gouden (gele) anker, een symbool van hoop, die over het geheel is geplaatst.

Het wapen van bisschop Persaud heeft een blauwe achtergrond met daarop een gouden (gele) arend met een rode sint-jacobsschelp op zijn borst. De halo om het hoofd van de arend geeft aan dat deze het symbool is van St. Johannes, apostel en evangelist. De eigen naam John betekent: geschenk van God. Daarbovenop heeft de familienaam van de bisschop – Persaud – als betekenis: genadevol geschenk, afgeleid van het hindoewoord prasad. Aangezien zowel de eigennaam als de familienaam van de bisschop soortgelijke betekenissen hebben, vertegenwoordigt de arend als symbool van Sint Johannes beide. De rode sintjacobsschelp op op zijn borst is een heraldisch symbool van Sint Augustinus, tot wie de bisschop een bijzondere devotie heeft.

Aan de onderkant van het schild suggereren de zilveren (witte) banen de golven van de zee. Dit is ontleend aan het wapen van het geboorteland van de bisschop, Guyana, wiens naam betekent ‘land van vele wateren.’ Zij komen bovendien ook voor in het wapen van het Bisdom Mandeville, dus dragen zij een dubbele betekenis. Boven de arend staan er twee gouden (gele) ananassen, ontleend van het wapen van Jamaica, het nieuw-geadopteerde land van de bisschop. Deze staan aan weerszijden van een zilveren (witte) fleur-de-lis, het heraldisch symbool van onze Lieve Vrouw.

Het motto onder het schild is “Iustitia in Caritate” (Gerechtigheid in Liefde). Het schild is ook gedecoreerd met de uiterlijke ornamenten die aangeven dat de drager een bisschop is. Het gouden (gele) kruis staat verticaal achter het schild steekt erboven en eronder uit. Dit kruis wordt vaker abusievelijk gezien als een processiekruis, die gebruikt wordt in liturgische processies. Echter lieten aartsbisschoppen – en later ook bisschoppen – in vroegere tijden een kruis plaatsen op een staf en die werd precies vóór hen gedragen in processies of plechtige aangelegenheden. Dit kruis was een symbool van hun rang als bisschop. Hoewel een dergelijk bisschoppelijk kruis niet langer wordt gebruikt, is het in feite heraldisch wel behouden. In feite zijn er andere clerici die gebruik maken van de kerkelijke hoed met zijn vele kwasten, maar het ene ware heraldisch symbool van een bisschop – en de enige wezenlijke – is het bisschoppelijk kruis achter het schild.

Boven het schild staat de kerkelijke hoed – ‘galero’ genaamd – die in de heraldiek de vervanging is van de krijgshelm, mantel en helmteken. De hoed met zes hangende kwasten (groen, paars of zwart) aan weerszijden wordt universeel in de heraldiek beschouwd als het teken van prelaatschap. Het heeft derhalve betrekking op allen die in feite prelaten zijn. De galero is groen met groene koorden die hangend eraan bevestigd zijn en twaalf groene kwasten die in pyramidevorm aan weerszijden zijn geplaatst. Op een bepaald moment in de geschiedenis gingen bisschoppen en aartsbisschoppen gekleed in groen, voordat zij het Romeinse paars, die wij vandaag zien, overnamen. In de heraldiek werd de groene hoed en kwasten gereserveerd voor prelaten met de rang van bisschop, volgens de instructie ‘Ut Sive’ (1969) van het Vaticaanse Staatssecretariaat.

Categorieën:geloof en leven