Met deze citaten uit ‘Laudato Si’, hopen wij dat u de encycliek ter hand zal nemen en lezen. Het liefst in de parochie in een groep zodat u elkaar kunt bevragen en nagaan wat u zelf op micro niveau kan doen. We hebben allen een ecololgische bekering nodig.

32. Ook de hulpbronnen van de aarde worden geplunderd ten gevolge van opvattingen over economie en commerciële activiteiten die te zeer verband houden het korte termijn resultaat. Het verlies van wouden en bossen houdt tegelijkertijd het verlies in van soorten die in de toekomst uiterst belangrijke hulpbronnen zouden kunnen zijn, niet alleen voor de voeding, maar ook voor de genezing van ziekten en vele diensten. De verschillende soorten bevatten genen die belangrijke hulpbronnen kunnen zijn om in de toekomst te kunnen beantwoorden aan sommige menselijke behoeften of om sommige milieuproblemen op te lossen.

33. Het is echter niet genoeg hierbij alleen maar te denken aan de verschillende soorten als eventuele te exploiteren “hulpbronnen” en daarbij te vergeten dat zij een waarde op zich hebben. Ieder jaar verdwijnen er duizenden planten- en diersoorten die wij niet meer zullen kunnen kennen, die onze kinderen niet zullen kunnen zien, omdat ze voor altijd verloren zijn gegaan. De overgrote meerderheid sterft uit om redenen die te maken hebben met de een of andere menselijke activiteit. Door toedoen van ons zullen duizenden soorten God geen lof meer brengen met hun bestaan, noch zullen zij ons hun boodschap kunnen meedelen. Wij hebben daartoe het recht niet.

34. Waarschijnlijk stoort het ons wanneer we ons bewust worden van het uitsterven van een zoogdier of een vogel vanwege hun grotere zichtbaarheid. Maar voor een goed functioneren van de ecosystemen zijn ook paddenstoelen, algen, wormen, kleine insecten, reptielen en de ontelbare variëteit aan micro-organismen noodzakelijk.

Enkele weinig talrijke soorten, die gewoonlijk onopgemerkt blijven, spelen een fundamentele kritieke rol om het evenwicht van een concrete plaats te stabiliseren. De mens moet weliswaar ingrijpen, wanneer een geosysteem in een kritieke fase komt, maar tegenwoordig is het niveau van menselijk ingrijpen in een zo complexe werkelijkheid als de natuur zodanig dat de rampen die door de mens voortdurend worden veroorzaakt, een nieuw ingrijpen erdoor noodzakelijk maken, zodat de menselijke activiteit alomtegenwoordig wordt met alle risico’s van dien. Zo ontstaat een vicieuze cirkel waarbij het ingrijpen van de mens om een moeilijkheid op te lossen vaak de situatie uiteindelijk nog maar erger maakt. Veel vogels en insecten die uitsterven op grond van de door de technologie geschapen giftige pesticiden, zijn bijvoorbeeld nuttig voor de landbouw zelf en het verdwijnen ervan zal moeten worden gecompenseerd met weer een technologisch ingrijpen, dat waarschijnlijk nieuwe schadelijke effecten ten gevolge zal hebben. De inspanningen van geleerden en technici die de door de mens veroorzaakte problemen trachten op te lossen, zijn prijzenswaardig en soms bewonderenswaardig. Maar wanneer wij naar de wereld kijken, dan merken wij op dat dit niveau van menselijk ingrijpen, vaak ten dienste van het geld en het consumentisme, in werkelijkheid ervoor zorgt dat de aarde waarop wij leven, minder rijk en mooi wordt, steeds meer begrensd en grijs, terwijl tegelijkertijd de ontwikkeling van de technologie en het aanbod voor de consumptie onbegrensd blijft toenemen. Zo lijkt het dat wij ons wijsmaken een onherhaalbare en niet terug te krijgen schoonheid te kunnen vervangen door een andere, die door ons geschapen is.

Categorieën:geloof en leven