Door Anne-Roos Cooman –

Gods schepping
Het kostbare bloed van Jezus Christus. Woorden die ons rooms-katholieken heel bekend in de oren klinken. Misschien voor sommigen een soort automatisme bij het uitspreken van die bijzondere woorden, waardoor zij voorbijgaan aan hun diepere betekenis. Wij komen naar de kerk om de eucharistie te vieren, gedurende de jaarlijkse 40-dagen tijd om ons voor te bereiden op de Goede Week, de herdenking van het lijden, het sterven en de verrijzenis van onze Heer Jezus Christus om vervolgens het hoogfeest van Pasen te vieren. Maar, staan wij wel stil bij de diepere betekenis van het kostbare bloed van Jezus Christus? Dringt het wel tot ons door dat Hij voor de gehele mensheid de kruisdood heeft ondergaan, dat Zijn bloed heeft gevloeid? Door deze vragen is het nodig om op gezette tijden het een en ander weer even onder de aandacht van de mensen te brengen.
De mens en de vergiffenis van zijn zonden vóór de komst van Jezus Christus, onze Messias. God, onze Vader, schiep de mens naar Zijn beeld en gelijkenis. Hij betitelde de mens als de kroon van Zijn schepping. De mens kwam niets tekort, was gehoorzaam en leefde in een prachtige omgeving. Maar toen kwam de zondeval. De mens liet zich verleiden tot ongehoorzaamheid jegens God en werd door Hem verjaagd uit de vertrouwde, serene omgeving. De mens stond nu op zichzelf. De band met God was verstoord. De nakomelingen werden met de erfzonde geboren en maakten zich schuldig aan allerlei vergrijpen. Dit bleef niet ongestraft.

Gods belofte
De mens verviel in vele afgrijselijke situaties. Echter verloor God de kroon van Zijn schepping nimmer uit het oog. Hij wees diverse koningen aan die het volk moesten leiden, orde moesten brengen in de diverse gemeenschappen. Tevens waren er onder Zijn invloed vele profeten, die de mensen duidelijk maakten hoe ze volgens Gods geboden moesten leven en wat erop stond als ze dat niet deden. Wij denken aan Mozes die de tien geboden van God ontving en ze ook onder de aandacht van de mensen bracht.
De mensen hadden zich ook vele tradities eigen gemaakt. Zo ook het brengen van offers na begane zonden, om zodoende weer in het reine met God te komen. Hiervoor werden er dieren geslacht. Ze geloofden erin dat dit de wijze was om vergiffenis te verkrijgen. Maar de mens pleegde steeds weer diverse zondige handelingen, die natuurlijk een doorn waren in Gods ogen. De verschillende profeten gaven steeds aan dat de mens tot inkeer moest komen, tot God moest wederkeren. Gaandeweg werd ook Gods belofte over de komst van de Messias kenbaar gemaakt, de Messias, de Verlosser die voor eens en voor altijd zou afrekenen met het kwaad waaraan de mens steeds ten prooi viel.

Gods liefde
Toen brak het moment aan dat God uit liefde voor de mens Zijn enige Zoon Jezus Christus onder de mensen stuurde met een onbeschrijfelijk groot doel: zich op te offeren om zodoende de zonden door de mens begaan, op zich te nemen. Na Zijn wonderbaarlijke arbeid voor de mensheid, voltrok zich de kruisiging van onze Heer Jezus Christus. Zijn bloed werd voor ons vergoten op Golgota. Voor ons stierf Hij aan het kruis. Hij heeft de zonden van de gehele mensheid op zich genomen, ons vrijgekocht met Zijn bloed. Niet met het bloed van dieren zijn wij vrijgekocht, maar met het kostbare bloed van Gods enige Zoon die voor ons een gruwelijke kruisdood is gestorven.
Tijdens het laatste avondmaal vóór zijn kruisiging heeft Jezus Christus het met Zijn apostelen ook gehad over Zijn lichaam en bloed, dat vergoten zou worden voor vergiffenis van onze zonden. Tevens moesten ze deze maaltijd blijven houden om Hem steeds te gedenken. Dit horen wij ook tijdens de eucharistieviering waar wij samen aan tafel gaan.
Wij moeten ook onthouden dat Jezus Christus na Zijn dood en verrijzenis is teruggegaan naar Zijn Vader, waar Hij voor ons zal blijven pleiten om vergiffenis te ontvangen, wanneer wij oprecht berouw tonen voor begane zonden. Wat een liefde heeft God jegens ons getoond, door Zijn enige Zoon voor ons op te offeren, Zijn bloed voor ons te laten vloeien. Wie kan een grotere liefde tonen dan zijn leven te geven voor zijn medemens? Dit meest waardevolle teken van Gods liefde moet altijd in ons blijven voortleven en daarom moeten wij ervoor zorgen dat wij altijd met Hem verbonden blijven.

OMHOOG Jaargang 64, editie 26, 5 juli 2020

Categorieën:geloof en leven