Om deze vraag te beantwoorden, moeten we ons wenden tot paus Franciscus die de term in zijn exhortatie ‘De vreugde van het Evangelie’ introduceerde. Dankzij hun doop zijn alle leden van het volk van God missionaire discipelen geworden (Mt 28,19). Alle gedoopten, ongeacht hun positie in de kerk of hun niveau van onderricht in het geloof, zijn vertegenwoordigers van evangelisatie, en het zou onvoldoende zijn om een evangelisatieplan voor te stellen dat door professionals wordt uitgevoerd, terwijl de rest van de gelovigen gewoon passieve ontvangers zou zijn.
De nieuwe evangelisatie vereist een persoonlijke betrokkenheid van elk van de gedoopten. Elke christen wordt hier en nu uitgedaagd om actief bezig te zijn met evangelisatie; inderdaad, iedereen die werkelijk Gods reddende liefde heeft ervaren, heeft niet veel tijd of langdurige training nodig om die liefde te verkondigen. Elke christen is een zendeling in de mate dat hij of zij de liefde van God in Christus Jezus is tegengekomen: we zeggen niet langer dat we discipelen en zendelingen zijn, maar eerder dat we altijd missionaire discipelen zijn.
Als we niet overtuigd zijn, laten we dan kijken naar die eerste discipelen, die onmiddellijk nadat ze de blik van Jezus hadden ontmoet, naar buiten gingen om Hem met vreugde te verkondigen: We hebben de Messias gevonden! (Johannes 1,41). De Samaritaanse vrouw werd zendeling onmiddellijk nadat ze met Jezus had gesproken en veel Samaritanen gaan in Hem geloven ‘vanwege het getuigenis van de vrouw’ (Johannes 4,39). Zo ook heilige Paulus die na zijn ontmoeting met Jezus Christus ‘onmiddellijk Jezus verkondigde’ (Handelingen 9,20).
Dus waar wachten we op?
(vertaald van: https://bemissionarydisciples.org/mission/what-is-a-missionary-disciple/)
OMHOOG Jaargang 64, editie 26, 5 juli 2020
Categorieën:geloof en leven
OMHOOG 
Geef een reactie