Brunswijk heeft veel ophef gemaakt over het feit dat granman Asongo van de Trio in het uiterste zuiden van Suriname nog in een traditionele pinahut woont. Hij heeft daarbij niet geschroomd foto’s te publiceren en te beloven zelf een stenen woning voor de granman te bouwen als de overheid het niet doet. De NDP haastte zich om te zeggen dat de granman wel een stenen woning heeft.
De kolonisatie van de inheemse volken en de culturele invasie gaan anno 2020 in alle hevigheid door. Waarom heeft de granman een stenen woning nodig? Om een verkiezingsstunt of om hem afhankelijk te maken van de politiek en de stad? Ruim tienduizend jaar geleden woonden zijn voorouders al gelukkig in hutten. Het Amazonewoud verschaft de bouwmaterialen in overvloed en als de granman morgen besluit elders te wonen, dan laat hij geen ruïnes en voetsporen na, maar begint vrolijk weer waar zijn hart belieft. Waarom moeten we onze inheemsen domesticeren, ze zijn toch semi-nomadische volken, die al naar gelang de hoeveelheid vis en wild kort of lang op een plaats blijven? De koloniale mentaliteit wil hen liever in gedemarqueerde gebieden of reservaten opsluiten, zodat de rest van hun land geroofd kan worden. Daarvoor heb je een stenen woning nodig om de persoon aan een plek te binden en afhankelijk te maken. De kapitein bouwt en repareert zijn eigen huis. De politiek wil hem afhankelijk maken van bouwlieden uit de stad. De politiek wil hem zijn vrijheid afpakken en hem een bouwvergunning opleggen en hem dwingen tyuku te betalen, voordat zijn bouwtekening door Openbare Werken wordt goedgekeurd. De politiek wil op een sluwe manier hem zijn cultuur en waardigheid afpakken. Waarom vinden wij de huizen van de inheemsen primitief? Het zijn eco-vriendelijke huizen, waardoor de mens in harmonie kan leven met het oerwoud. Door het type huizen en meubels van de geciviliseerde wereld wordt het Amazonewoud verwoest. Bomen verdwijnen bij tien- en honderdduizenden per jaar, terwijl de kapitein nauwelijks een boom in heel zijn leven nodig heeft voor zijn huis.
In Brazilië zijn er daarom ongeveer 110 inheemse stammen die kiezen in vrijwillige isolatie te leven. Zij willen absoluut niets te maken hebben met de moderne wereld. Ze willen geen westerse kleding, onderwijs, medicijnen, taal, godsdienst of geld en zeker geen stenen huis. Zij willen niet gekoloniseerd worden. Het is de hoogste tijd dat we ons afvragen hoeveel respect we hebben voor onze inheemse en in stamverband levende volken. Wat kunnen wij van hun beschaving leren en hoe kunnen wij het mooiste uit elkaars cultuur met elkaar delen zonder op hen neer te zien?

OMHOOG Jaargang 64, editie 08, 1 maart 2020

Categorieën:geloof en leven

Tags: inheemse volken, redactioneel, Trio