Door Redactie Omhoog –
“Als op bepaalde momenten het vuur van de liefde in ons hart schijnt te doven, weet dat dit nimmer het geval is in Gods hart! Hij geeft ons aldoor de kans om opnieuw te beminnen, te beginnen.” -Paus Franciscus
Aanvang 9 maart om 12:00 uur
De voorbereidingen voor de gebedswake 24 uren voor de Heer zijn in volle gang. Dit jaar zal deze plaatsvinden op vrijdag 9 en zaterdag 10 maart in de Kathedrale Basiliek. Verschillende groepen en personen uit ons bisdom zullen gedurende 24 uren participeren middels smeekbeden, bijbelreflectie, het rozenkransgebed, de kruiswegoefening en het vrije gebed. De gebeden zullen afgewisseld worden met momenten van stille aanbidding en meditatie. Voorts zal er ook ruime gelegenheid tot biecht zijn.
Het thema van deze gebedswake is het vieren van het sacrament van boete en verzoening, geïnspireerd door de woorden uit Psalm 130, 3+4: “Als U zonden blijft gedenken, Heer, wie houdt er dan stand? Maar bij U is vergeving, daarom eert men U”.
De wake begint op vrijdag 9 maart met de uitstelling van het Allerheiligste, voorafgegaan door de eucharistieviering van 12.00 uur. Na de uitstelling volgt de participatie van de groepen en personen tot de volgende dag, zaterdag 10 maart. Het geheel wordt eveneens met een eucharistieviering afgesloten, welke aanvangt om 12.00 uur.
Initiatief
De 24-uur gebedswake is een initiatief van de Pauselijke Raad voor de Bevordering van de Nieuwe Evangelisatie, welke reeds in 2014 van start is gegaan. De paus roept de kerk wereldwijd op om dit initiatief over te nemen in alle bisdommen. Het gaat om 24 uren die wij besteden om “onze kompas opnieuw te richten op de Heer Jezus Christus.”
In zijn apostolisch schrijven ‘Misericordia et misera’ van 20 november 2016 bij gelegenheid van de sluiting van het heilig jaar van de barmhartigheid heeft de kerkvorst opgeroepen tot enkele aanvullingen op de kalender van het kerkelijk jaar. Een hiervan is de “24 uren voor de Heer”, welke gehouden dient te worden direct voorafgaand aan de vierde zondag in de veertigdagentijd.
Aanbidding
Ons contact met God bestaat vooral uit gebed, dit kan alle vormen aannemen. Zo hebben wij het dankgebed, de verootmoediging, de smeekbeden, de lofprijzing en de aanbidding. De aanbidding kan op verschillende manieren. Het kan stil, maar het kan ook luidop met gebed of zang.
Bij eucharistische aanbidding staan we niet alleen stil bij de aanwezigheid van Christus in de eucharistische gedaanten, maar ook bij het Woord dat God tot ons spreekt, het werk van de heilige Geest, de vrede die God ons geeft door zijn Zoon, het lijden van Christus en zijn verrijzenis.
Paus Benedictus XVI schrijft in zijn apostolische exhortatie Sacramentum caritatis over de intrinsieke relatie tussen viering en aanbidding. “De daad van aanbidding buiten de heilige Mis zet voort en maakt intenser wat tijdens de liturgische viering is gebeurd”. Het document kent drie delen, die als titel hebben “Eucharistie, een mysterie waarin men gelooft”; “Eucharistie, een mysterie dat men viert”; “Eucharistie, een mysterie waaruit men leeft”. Dus rond de Eucharistie beschrijft hij drie grote velden die samenhangen: geloven, vieren en leven. Het deel over het vieren gaat voornamelijk over de eucharistieviering; de laatste paragraaf gaat over “Aanbidding en eucharistische vroomheid” en “beveelt aan de herders van de Kerk en het Godsvolk van harte de eucharistische aanbidding aan, alleen of in gemeenschap”.
Bij de eucharistische aanbidding is het belangrijk dat de band met de eucharistieviering ook tot uitdrukking komt in de manier van uitstelling van het Allerheiligste. Door de aanbidding te beginnen aan het eind van de Mis is het zeer duidelijk dat de aanbidding de Mis als het ware voortzet. Gedurende de tijd dat het allerheiligste Sacrament is uitgesteld, mag er geen Mis gevierd worden in dezelfde ruimte van de kerk. Want juist de viering van het eucharistisch mysterie sluit op volmaaktere wijze die innerlijke verbondenheid in, waartoe de uitstelling de gelovigen wil brengen.
De aanbidding is de eerste houding van de mens die ten overstaan van de Schepper erkent dat hij zijn schepsel is. In de aanbidding wordt de grootheid van de Heer die ons gemaakt heeft, alsook de almacht van de Heiland die ons verlost van het kwaad, verheerlijkt. Het is het zich neerbuigen van de geest voor de “koning der glorie” (Ps. 24, 9-10) en de eerbiedige stilte voor het aanschijn van God “die altijd groter is dan wij.
De biecht
“De biecht als sacrament van de goddelijke barmhartigheid dient weer een meer centrale plaats te krijgen in het leven de gelovigen”, zegt Paus Franciscus. We richten ons tot God omdat we ons ervan bewust zijn dat Hij barmhartig is. God is de enige die ons van onze zonden kan reinigen. Als we spreken over de ‘almacht’ van God, dan denken we vaak aan de schepping, de doortocht door de Rode Zee of de wonderen die Jezus deed. Maar het gaat er bij almacht van God in de eerste plaats om dat Hij zonden kan vergeven; God is groter dan al onze zonden bij elkaar.
Deze gebedswake is volgens paus Franciscus een gunstige gelegenheid om het sacrament van de biecht intens te beleven. Door dit sacrament van de verzoening vindt men de weg weer om terug te keren tot de Heer, om een ogenblik van intens gebed te beleven en de zin van het eigen leven opnieuw te ontdekken.”
Wij roepen daarom alle gelovigen op mee te doen met dit mooie initiatief en deel te zijn van dit universele gebedsevenement.
OMHOOG Jaargang 62, editie 09, 04 maart 2018
Categorieën:geloof en leven
OMHOOG 
Geef een reactie