Monseigneur Karel Choennie ontving afgelopen donderdag een afvaardiging van de VIDS en de nabestaanden van de omgekomen actievoerders voor grondenrechten te Pikin Saron. De bijeenkomst was bedoeld ter voorbereiding van een herdenkingsdienst op 2 mei om 18.00 uur in de kathedrale basiliek. Vooraf aan de dienst zal er een stille loop gehouden worden die in de Palmentuin zal beginnen. Er zal telkens een halte worden ingebouwd bij het gerechtsgebouw aan de Grote Combéweg, het presidentieel paleis en de Nationale Assemblee. Dit zijn de instituten die betrokken zijn bij dit nationaal vraagstuk. Hierna trekt de stille tocht door naar de kathedraal waar bij de intrede de klokken zullen luiden en de maraka zal worden bespeeld.
Monseigneur Choennie heeft ingestemd om deze herdenkingsdienst te houden in de kathedrale basiliek als vervolg op zijn paaspreek waarbij hij oorlog en geweld heeft geclassificeerd als een van de zeven collectieve hoofd- of doodzonden. Deze hoofdzonden zijn door Mgr. Dom Helder Camara geformuleerd in de jaren zeventig van de vorige eeuw toen hij aartsbisschop was van Recife, Brazilië. Daarin stelt Dom Helder Camara dat de eerste vorm van geweld het onrecht is dat mensen wordt aangedaan. In dit geval het onthouden van de grondenrechten. De tweede vorm van geweld is wanneer de benadeelden in opstand komen. Dit was de opstand te Pikin Saron. De derde vorm van geweld is wanneer de staat in naam van het handhaven van de rechtsorde geweld gebruikt om de opstand te onderdrukken. Dit geweld behoort beheerst en proportioneel te zijn, maar in de praktijk is het vaak onbeheerst en buiten proporties, zoals blijkt uit het geval van Pikin Saron waarbij twee actievoerders gedood zijn en verschillende gevangengenomen.
Na de gewelddadige onderdrukking van de opstand volgt er een lange pijnlijke periode van gevangenneming, isolatie en verhoren van de actievoerders. Het meest pijnlijke is dat de levenspartners en kinderen van de actievoerders vervallen in bittere armoede omdat de kostwinner zit opgesloten. De kinderen worden het meest getroffen omdat zij op school vermeden en zelf gepest worden. De families die al niets hebben, moeten schulden maken om juridische bijstand in te roepen. De vervolging richt zich enkel en alleen op de strafbare feiten en die zijn er overduidelijk. Het is maar zeer de vraag of rechters zich laten leiden door de eerste vorm van geweld namelijk het onrecht door de staat aan de inheemsen door het miskennen van de grondenrechten.
De dienst zal zich vooral richten op het afsluiten van de rouwperiode. De puru blaka heeft al op traditionele wijze in de families en de dorpen plaatsgevonden. Het afsluiten van de rouwperiode vormt het begin van een nieuwe fase in de strijd om op vreedzame wijze de grondrechten af te dwingen van de staat. Het is nu duidelijk dat ook deze regering en het parlement dit proces traineren.
In de preek van Goede Vrijdag is monseigneur Choennie uitgebreid ingegaan op de oorzaken van het bandeloos geweld dat Haiti in totale anarchie heeft gestort. Hij gebruikte daarbij het spreekwoord: ‘Te yu mati barba de na faya, yu musu begin fu nati di fu yu’. Wij zijn in Suriname nog in staat de kleine brandjes in ons land te blussen door rechtvaardigheid en vrede te bewerken. We kiezen ervoor om deze brandjes te laten smeulen als gevolg van hebzucht en geldzucht. Het is de hoop dat deze dienst een aanzet kan zijn tot diepere bezinning over de spiraal van het geweld.
Op de foto’s van links naar rechts: Mgr. Choennie, Jennifer Dijksteel, Pricilla Gooding, Marianne Wolfjager, Muriel Fernandes (voorzitter VIDS tevens dorpshoofd Cassipora), Patrick Mandé (dorpshoofd Witisanti), Loreen Jubithana (VIDS), Selowin Alamyawari (dorpshoofd Galibi). (Uit Omhoog 16 – 28 april 2024)
Categorieën:geloof en leven
OMHOOG 
Plaats een reactie