Door pater Ricardo Geraldo de Carvalho CSsR –
Vandaag vieren we het feest van Pinksteren en het paasseizoen heeft zijn hoogtepunt bereikt in heerlijkheid. De Geest komt! Het komt altijd, want de Geest is de goddelijke dimensie die ons op dit moment schept en die ons van binnenuit ondersteunt, nu en altijd.
Adem van God
Het verslag van Johannes vertelt ons dat de verrezen Jezus de Geest inademt: “Zoals de Vader mij heeft gezonden, zo zend ik u. Toen hij hun dit vertelde, blies hij op hen en voegde eraan toe: Ontvang de Heilige Geest” (20, 21-22). De verwijzing naar de schepping en het boek Genesis is duidelijk en mooi: “Toen maakte de Heer God de mens met klei uit de grond en blies de levensadem in zijn neusgaten. Zo werd de mens een levend wezen” (Gen 2, 7).
In de schepping ademt God van binnenuit de Geest en leeft de mens gemaakt van klei. God ‘ademt’ de mens. De mens is de adem van God. Daarom is bewust ademen een van de middelen die ons het meest verbindt met onze essentie en met de ware Geest van God. Ondanks dat alles wordt God ook in bepaalde mystieke tradities gedefinieerd als de Adem van alle ademtochten; voor mij is dit een van de meest nauwkeurige en mooie definities en dat komt bovendien wonderwel overeen met de Schrift. De adem van Jezus voegt zich bij de adem van God in de schepping. Dezelfde en enige Geest schept en vernieuwt de mensheid en de hele kosmos.
Aanwezigheid
Verbinding maken met de Geest is dan de essentiële taak van het menselijke en spirituele pad. De Geest woont in ons en woont in alle mensen en in de hele schepping. Zonder de Geest zou er geen leven of bestaan zijn. De Geest is het leven van het leven. Wat er gebeurt, is dat we losgekoppeld van de Geest leven, losgekoppeld van onze essentie. Het is als een stopcontact: we klagen over het gebrek aan licht, maar de stroom is er, de stekker is er altijd, steek hem er gewoon in. Onze problemen, onze angsten en zorgen zijn in wezen een gebrek aan verbinding. Er is geen plaats of moment waar God niet is. God is de Aanwezigheid, vaak verborgen, maar altijd aanwezig. Waar is God?, vroeg een leerling aan zijn leraar. Waar is het niet?, antwoordde de leraar. Leven in verbinding met de Geest is wonen in onpeilbare en oneindige vrede.
Zonder vrede is niets mogelijk
De heilige Paulus drukt het prachtig uit in de brief aan de Filippenzen: “Dan zal de vrede van God, die alles wat we kunnen denken te boven gaat, zorgen voor uw hart en geest in Christus Jezus” (4, 7). Daarom verbindt onze tekst de gave van de Geest heel nauw met vrede. Tweemaal, zegt Johannes ons, biedt Jezus vrede: “Vrede zij met u”. Uit deze verbinding met de Geest ontstaat ware, stabiele en diepe vrede. Zonder deze verbinding en ontdekking is er geen vrede mogelijk.
Gemoedsrust lijkt, volgens praktisch alle religieuze en spirituele tradities van de mensheid, de essentiële dimensie te zijn van het mens-zijn en van het leven zelf. Vanuit rust is alles mogelijk. Zonder vrede is niets mogelijk. De liefde zelf is in zekere zin ondergeschikt aan vrede.
Hoe kunnen we radicaal en vrijelijk liefhebben als ons hart niet in vrede is? Radicale vrede wordt niet gevonden op het uiterlijke, mentale niveau van het bestaan. We weten het goed. Vrede is een staat van zijn, die verder gaat dan de schommelingen van onze gedachten en emoties, en wat er buiten gebeurt. Vrede wordt gevonden op een spirituele plek in het centrum van onze ziel.
Hart van vrede
Vrede is er altijd, wachtend op ons. Het is duidelijk dat de zorgen van het leven en de momenten van opwinding zullen voortduren, maar we zullen ze op een andere manier beleven. Verbonden met de Geest en met vrede – wat we zijn – zal alles een andere kleur krijgen, alles zal veranderen in leren, in vreugde, in de mogelijkheid om God te ontmoeten.
Het ontdekken van de vrede die we zijn en die ons bewoont, is ook de essentiële manier om vrede ‘buiten’ op te bouwen. Er is geen mogelijkheid van vrede tussen naties, tussen groepen, tussen religies zonder een hart in vrede.
Daarom mislukken overeenkomsten tussen landen, daarom gaan oorlogen en conflicten voort, daarom blijven we vechten met onze buren en met andersdenkenden: onze harten zijn niet in vrede.
Een hart in vrede kan alleen in liefde leven.
Eerwaarde Ricardo Geraldo de Carvalho CSsR is parochiepriester van de Sint-Alfonsus in Paramaribo.
OMHOOG, Jaargang 66, editie 22, 05 juni 2022
Categorieën:column
OMHOOG 
Geef een reactie