door Cheryl Jacott- Daal –
Heb je ooit dat overweldigende geluk gezien van een 5-jarig kind dat op zijn verjaardag eindelijk die langverwachte nieuwe fiets krijgt? Op 4 en 5 juli ging een diep gekoesterde wens in vervulling: een gezegende nachtwake in de St.-Antoniuskerk in Lelydorp. Eindelijk hoefden gelovigen de reis naar Paramaribo niet te maken; het spirituele hart klopte nu thuis. De kerk was zó vol, een levend bewijs van ongekende vreugde en enthousiasme. Niet alleen trouwe leden, maar ook verrassend veel jongeren en gelovigen uit de stad waren aanwezig. Opvallend was de toewijding van een zuster die de volgende ochtend vroeg les moest volgen. Ze bleef de hele nacht waken. Haar toewijding, en die van alle anderen, onderstreepte de unieke energie die door de kerk stroomde. De gelovigen hebben ook hun vreugde laten zien door eten dat zelf was klaargemaakt aan te bieden.
Gastvrije mensen
De gastvrije “Lelies” hebben een heerlijke soep en een unieke roze-witte snack van Javaanse oorsprong aangeboden aan de christelijke gemeenschap. Dit waren kleine gebaren die de diepe blijdschap en saamhorigheid perfect weerspiegelden. Met “Lelies” worden de gelovigen van Lelydorp bedoeld. De bezielende zang raakte de ziel en tilde de harten van alle aanwezigen op.
Lofprijzing en aanbidding
Eén lied bleef velen ongetwijfeld achtervolgen: “In a yuru fu ambegi, mi e las’ misrefi in yu, ke mi masra, masra moro nanga moro mi wang gersi yu.” Dit lied belichaamt onze transformatie in Gods gelijkenis, gekenmerkt door ons denken, spreken, handelen, liefde, vriendelijkheid en dienstbaarheid. Sommigen zongen met gesloten ogen en opgeheven handen, alsof ze met de engelen voor Gods troon zaten.
De “nachtegaal” zuster Doris Dijon, leidde de samenzang met bezieling. Haar optreden deed denken aan “de Muizenvanger van Hamelen”, harten en zielen verzamelend voor de Heer. Prachtige muzikale begeleiding versterkte de sfeer van de nachtwake. Zuster Doris werd begeleid door een organist, een gitarist en een cajón-drummer.
Zelfs de 90-jarige zuster Agnes Dover nam met tederheid de leiding bij het zingen van de Litanie van Maria. Het refrein “Hoor ons roepen, O, moeder van God” weerklonk door de kerk. Maria is immers de zetel van wijsheid en onze trooster in droefheid. Zuster Agnes Dover’s aanwezigheid en waakzaamheid de hele nacht waren een levend bewijs dat Gods oproep geen leeftijd kent. Hierna volgde een krachtige getuigenis.
De “Surinaamse Jona”: Een les over Gods plan
Ken je het verhaal van Jona, die probeerde te vluchten voor Gods roep en uiteindelijk in de buik van een vis belandde? Tijdens de nachtwake in Lelydorp was het getuigenis van zuster Denise Maloncy, de “Surinaamse Jona”, ontroerend. Net als Jona probeerde zij haar goddelijke opdracht te ontlopen, maar Gods plan bleek onvermijdelijk.
Met een mix van humor en kwetsbaarheid deelde “Jona” haar verhaal over het opzetten van een gebedsgroep in Lelydorp. Ze dacht de boel te kunnen vertragen door onmogelijke eisen te stellen: ze vroeg om tien mensen, maar kreeg er vijftien; ze vroeg om de zegen van Pater Kebry, die ook kwam; en toen ze verwees naar zuster Gerda Alvares-Misidjang, voorzitter van de Katholieke Charismatische Vernieuwing, werd ook dat obstakel overwonnen.
De eerlijkheid van zuster Denise en haar volharding waren hartverwarmend en toonden op indrukwekkende wijze hoe Gods plan zich ontvouwde, resulterend in de bloeiende gebedsgroep en de gezegende nachtwake. De jeugd was ook enthousiast om te vertellen wat God voor hen heeft gedaan.
De jeugd: Getuigenis en verlangen naar meer
Tijdens de wake gaf een jonge man een treffende getuigenis: zijn geloof heeft hem weerhouden van verkeerde vrienden en hem geholpen om uitstekende schoolresultaten te behalen. Zijn verhaal heeft bevestigd wat velen hebben gevoeld: ondanks een wereld vol afleidingen, is er een diep verlangen naar spiritualiteit en gemeenschap onder de jeugd. Dit is een krachtig signaal; de vraag is nu hoe de kerk dit enthousiasme kan vasthouden en voeden.
Wat echt opviel was de standvastige aanwezigheid van de jongeren. Eerlijk gezegd had ik verwacht dat ze midden in de nacht zouden afhaken, maar het tegendeel bleek waar. Ze bleven de hele wake, offerden hun slaap op, niet uit verplichting, maar uit pure, onvoorwaardelijke liefde voor de Heer. Hun toewijding was echt inspirerend en zaait een veelbelovend zaadje voor de toekomst van de kerk.
De kerk heeft nu de kans om actief in deze jongeren te investeren. Denk aan activiteiten zoals interactieve workshops over geloofsvragen, inspirerende muziekavonden met spirituele liederen, of projecten waarbij jongeren hun geloof in de praktijk kunnen brengen. Wie trekt zijn handschoenen aan? Deze jongeren kunnen zich in ieder geval aanmelden voor het Youth Festival van de Katholieke Charismatische Vernieuwing in september 2025 en het seminar Leven in de Geest in oktober. Actief deelnemen aan christelijke activiteiten, maar ook standvastig blijven in de storm, zijn fundamenteel voor persoonlijke en spirituele groei.
Vertrouwen in de storm
Geïnspireerd door een thema gehaald uit Habakuk 1 en 2 en het verhaal van Jezus die de storm stilt in Marcus 4, ontdekten we hoe gelovigen door de eeuwen heen geconfronteerd worden met twijfel. Habakuk vroeg zich af waarom God niet ingreep, net zoals wij soms Zijn afwezigheid ervaren te midden van onze strijd.
Toch laat God zien dat Hij trouw is. ‘De rechtvaardige zal door zijn geloof leven.’ Zelfs als de storm raast, nodigt Hij ons uit tot vertrouwen. Zoals Jezus de storm bedaarde met één woord en Petrus redde toen hij zonk, zo strekt God ook vandaag nog zijn hand uit. “En juist wanneer we denken dat we alleen zijn, blijken het niet onze ‘footprints in the sand’ te zijn, maar die van Hem die ons draagt. De stormen mogen komen—God is er, midden in de chaos en Hij biedt ons licht en hoop in het dal van diepe duisternis.
Gebed als wapen: Veerkracht in onzekere tijden
Wanhoop tast het geloof aan en leidt tot hoopverlies, een realiteit voor christenen zowel binnen als buiten de kerk. Het vuur van het geloof kan uitdoven wanneer gebeden lang onverhoord blijven en twijfel toeslaat. Maar juist dan vinden we troost en kracht bij God. Mijn overtuiging is glashelder: bij het Heilig Hart van Jezus is er hoop voor deze hopeloze wereld.
De inzet van zuster Astra Mac Nack, die vol overtuiging bad voor jongeren en gezinnen en de Heilige Aartsengel Michaël aanriep, onderstreepte een essentiële waarheid: volharding in gebed is cruciaal. Een zuster inspireerde de “wakers”. Ze benadrukte dat er altijd hoop is, zelfs als een antwoord op gebed lang op zich laat wachten. Een diepgeworteld geloof, gevoed door constant en vurig gebed, is het krachtigste wapen in geestelijke strijd en biedt de nodige veerkracht om de uitdagingen van het leven te doorstaan. Bepaalde bijbelverhalen leren ons over hindernissen van bijbelfiguren, maar fungeren ook als bron van kracht en inspiratie om een hoopvol hart te hebben.
De diepte van geloof: Kracht, Harmonie en Dienstbaarheid
“Waar het hart vol van is, loopt de mond van over.” Dit spreekwoord kreeg een krachtige betekenis tijdens de nachtwake. De aanwezigen waren zichtbaar geraakt, hun harten vervuld van geloof en hoop. Dit kwam goed tot uiting toen het Heilig Hart van Jezus en het Onbevlekte Hart van Maria samenkwamen. Aanwezigen brachten al hun zorgen voor deze verenigde harten, wetende dat hier ware en blijvende hoop te vinden is. Hun monden liepen over van gebeden, en kaarsjes symboliseerden deze diepe verzoeken, smeekten Maria om voorspraak bij Jezus.
Na afloop bleef een deel van de gemeenschap achter om de kerk schoon te maken. Deze daad van liefde en dienstbaarheid bewees nog meer dat geloof niet alleen in gebed leeft, maar ook in concrete actie. Zoals het hart vol was, zo handelden ook de handen.
Categorieën:geloof en leven, getuigenissen
OMHOOG 
Plaats een reactie