Door Anthony Vonsee –
Lieve ma, lieve pa,
Wie had ooit kunnen denken dat die drie kleine woordjes die jullie elkaar gaven zo veel jaren geleden in de grote kathedraal in Paramaribo, zo een bescheiden startschot zou blijken voor zulke grote gebeurtenissen als verhuizingen binnen een land, verhuizingen tussen twee landen, geboortes van kinderen, kleinkinderen, achterkleinkinderen, vieringen en gedenken, geluk en verdriet, met een intensiteit en onvoorspelbaarheid die voor weinig anderen is weggelegd.
Op een vreemde manier voelt het, te midden van het gemis en verdriet, goed te weten dat jullie weer bij elkaar zijn, want ik heb nooit echt kunnen wennen aan jullie niet samen te zien, samen te spreken, samen te horen en tegen jullie samen te kunnen zeggen dat ik van jullie hou.
Zo vaak nog wil ik even bellen, even langsgaan op momenten die ik zelf niet goed kan voorspellen, maar waarvan ik altijd wist dat op welk uur, welke dag of welk moment dan ook, ik met liefde ontvangen zou worden. Om even mijn zorgen te verminderen, mij spiritueel weer bij te tanken, en mij even weer kind te voelen.
Ma en pa, jullie leven in mij voort, ik ben het product, het resultaat van een vermenigvuldiging, niet van een optelsom. Ik herken jullie beiden in wie ik ben. Ik kan niet bestaan zonder te beseffen dat zonder jullie, ik er nooit zou zijn geweest. Jullie hebben mij bedacht, grootgebracht, beschermd en gekoesterd zoals jullie dat ook deden voor Henk, Rob, Jim en Karin.
Het geeft mij vertrouwen te weten er ook vandaag vogels door de kathedraal vliegen via de grote open ramen, waar de passaatwind de zang van de kerkgangers naar buiten waait en waar een gepijnigde Jezus met liefde van het kruis op ons neerkijkt, zoals dat op jullie trouwdag, 15 augustus, zoveel jaren geleden ook gebeurd is.
Jullie hebben je levens met passie, grote moed en gratie geleefd en voltooid. Blijf ons, jullie kinderen, schoondochters, kleinkinderen en achterkleinkinderen, verwarmen met jullie zorg en liefde en bescherm ons zoals jullie altijd gedaan hebben.
En dank jullie voor die drie woordjes die jullie naar elkaar uitspraken.
Categorieën:geloof en leven
OMHOOG 
Plaats een reactie