Tekst en foto’s Gwendolyn Moestro –
De uitnodiging om een presentatie bij te wonen van Reginald Simson was bestemd voor jongeren, in het bijzonder de misdienaars. Pater Fransiskus Mistrianto CM stuurde de uitnodiging in de misdienaren appgroep. Afgelopen zondag 7 januari 2024 deelde Reginald zijn getuigenis in de parochie van OLV van Goede Raad in Welgedacht A.
Gedachtewisseling
We begonnen met een vrolijke sfeer, een begroeting met het kruisteken en daarop aansluitend het Weesgegroet gebed. Zang mocht niet ontbreken en al gauw klonk het lied ‘Gi grantangi na Masra’ in de kerk. Vervolgens werden de jongeren in drie groepen gedeeld en kregen zij drie vragen:
- Wat maakt mij gelukkig als jongere?
- Wat is gebed en hoe vaak doe ik het?
- Wat is geloof en wie is God voor mij?
De vragen waren bestemd voor gedachtewisseling onder de jongeren. Na ongeveer tien minuten kwamen ze terug in de parochie.
Niet gemakkelijk
Onze jonge pastoor in wording vervolgde met zijn getuigenis. Op zijn 9e werd hij misdienaar, maar later op zijn elfde kreeg hij tijdens de Heilige Mis een ingeving: “Jij wordt priester.” Hij dacht dat het een verbeelding was en sloeg er geen acht op. Toen hij 16 jaar was, nam hij een definitief besluit om priester te worden. Hij maakte zijn besluit bekend aan de familie. Maar het ging hem niet gemakkelijk af, want hij werd tegengewerkt door zijn familie die zijn besluit om priester te worden, niet kon accepteren. Reginald werd uit het huis gezet. Hij kreeg verdriet en hield twee gevoelens op na: in de kerk was hij vreugdevol en levendig, maar thuis was hij boos en teleurgesteld.
Stem
Na het afronden van de middelbare school dacht hij een ommekeer te brengen in zijn leven door na zijn studie te gaan werken. Hij was van plan zich op de Medische Faculteit in te schrijven, maar voordat dit gebeurde, hoorde hij diezelfde stem van binnenuit: “Dit maakt jou niet gelukkig. Priester worden maakt jou gelukkig.’’
Studie
Na goed overwegen en bidden nam Reginald een definitief besluit om theologie te studeren. Op zijn 20ste vertrok hij via Guyana door naar Argentinië, waar hij thans woont en studeert. In de eerste drie maanden in Argentinië was het wennen aan de taal en cultuur. Reginald vertelde dat hij huilde, omdat hij Suriname miste. Vooral het eten, zoals pindasoep en grietbanasoep. Hij moest ook het Spaans leren, want de lessen werden verzorgd in die taal. Behalve zijn studie heeft hij ook geleerd om eigen brood, pizza’s te bakken en wijn te maken. De was wordt op de ouderwetse manier gedaan, met de hand. En er wordt ook flink gevoetbald.
Niet opgeven
Reginald legde het verband uit tussen God en studie. In het seminarie is er dagelijks eucharistische aanbidding. In het eerste jaar van zijn priesteropleiding, toen hij nog geen Spaans begreep, zat hij vast met het vak filosofie. Maar Reginald gaf niet op. Hij bad tot God dat hij niets kon vatten. Dezelfde avond in zijn slaap droomde hij over zijn opa die de filosofische onderwerpen relativeerde. De volgende dag in de klas gebruikte Reginald dezelfde aanwijzingen. Toen de pater hem vroeg hoe hij dit alles wist, zei hij; “Mijn opa heeft mij gezegd in mijn droom.’’
Bidden en studeren
Ook in het seminarie als hij vastloopt met een vak of presentatie legt hij het voor aan de Heer. Hij had een presentatie over de vrije wil, maar hij kon niet visualiseren wat hij moest neerpennen. Hij bad tot de Heer en begon daarna te schrijven. Zijn stuk stuurde hij toen naar zijn overste en hij hoefde niets meer te corrigeren, want het was in zijn geheel correct. Reginald moedigde de jongeren aan: “Breng je studie naar Jezus. Studeer, zet je in en als je vastzit leg het voor aan de Heer tijdens de aanbidding. Bid voordat je begint met studeren, voordat je je examen maakt en dank de Heer als je klaar bent. Gebed helpt en het werkt!”
We sloten de presentatie met het Onze Vader gebed en het Weesgegroet. Na afloop kregen de jongeren oliebollen en wat siroop van zuster Astra en broeder Dennis.
Categorieën:geloof en leven, getuigenissen, verslag
OMHOOG 
Plaats een reactie