door Audrey N. Roep –
In de avond van zaterdag 2 april jl. werden verschillende wekkers of tegenwoordig zijn het de smartphones geregeld om vooral de volgende morgen niet laat te komen. Menigeen werd al voor de reminder afging wakker en stond voor alle zekerheid alvast op. Een enkeling versliep zich en kwam iets later aan. De afgesproken vertrektijd van half zeven op het plein van de Drie Koningenkerk werd ruimschoots gehaald. Een ochtendgebed werd uitgesproken en het gezelschap vertrok op tijd. Om half zeven waren we al op de Kwattaweg. De drukte van de zondagmarkt aan de Derde Rijweg viel mee en onze reis kon vervolgd worden.
Het Salvatorkoor was op pad. Compleet met mondkap, zangmapje en Jubilate zat iedereen in de bus. Vol goede moed en enthousiasme. Samen op weg met monseigneur Karel Choennie en de zusters Franciscanessen van Charitas, Flora en Christien naar onze zusterparochie St.-Thaddeus in Groningen in het district Saramacca. Natuurlijk was er onderweg ook tijd voor ons teamsong ‘Heer wat een voorrecht om in liefde te gaan’ dat uit volle borst werd gezongen.
(Artikel wordt vervolgd onder deze foto.)
De weg naar Groningen verliep voorspoedig. We konden vanwege het vroege uur genieten van de wijde omgeving, de mooie natuur, de schepping van onze lieve Heer, uitgestrekte landbouwarealen afgewisseld met huizen en opslagplaatsen en verschillende groentevelden. Koeien, karbouwen en een enkele ezel lieten zich zien. Hier wordt veel aan landbouw gedaan: groentesoorten waaronder antruwa, tayerblad, kousenband, koren en kool. Ook zagen wij citrusbomen, manjabomen en zelfs prachtige lotusbloemen.
Zo reden we voorbij de Vierde, de Vijfde, de Zesde Rijweg, politiepost Monkshoop en de brug op over de Saramaccarivier. Een brug die deed denken aan lang vervlogen tijden toen er nog een veerverbinding was. Uiteindelijk sloeg de bus af in de Sidodadieweg richting Groningen, onze bestemming. We kwamen via een mooie oprijlaan van koningspalmen bij de kerk aan, waarlijk een idyllische plek. Een mooie kerk met lichtgroen dak gelegen langs de Saramaccarivier. We stapten uit en voelden gelijk de koele bries. Een hartelijk welkom van enkele plaatselijke parochianen viel ons ten deel. Ook twee honden konden het niet laten om ons toe te blaffen. De St.-Thaddeuskerk is ook prachtig van binnen met de kruiswegstaties op de muur, de glas-in-lood ramen met bijbelse taferelen en door de grote ramen zicht op de rivier en veel zonlicht. Op 25 januari 2018 vond de eerstesteenlegging plaats door de bisschoppen K. Choennie, W. de Bekker en de parochianen. Al op 23 december 2018 vond de inwijding van deze kerk plaats. Een kerk waar Groningen, Saramacca trots op mag zijn.
Het Salvatorkoor was er nu anno 2022 met het doel de zondagdienst op te luisteren met zang en onze broeders en zusters in Groningen te inspireren verder te gaan op onze reis met elkaar. ‘Schouder aan schouder in Uw (Gods) wijngaard te staan’ zoals in ons teamsong staat. Bisschop Karel Choennie heeft in de dienst ons bemoedigd om vergevingsgezind en barmhartig te zijn en te dromen. Wij mogen dromen van deze mooie plek op de oever van de Saramaccarivier, dat het weer een plaats van barmhartigheid mag zijn zoals er ook al een huis van barmhartigheid Miserecordia staat, waarin het logeergebouw en de parochiezaal zijn ondergebracht. Vele retraites zijn hier gehouden.
Dat er weer een tehuis mag komen voor wezen, halfwezen en mogelijk (mishandelde) vrouwen. Het was eens een droom van de geliefde herder, wijlen pater Moesai, van de parochie in Groningen. Groot dromen en uitvoeren kan als wij samen op weg gaan. Na een devotievolle dienst konden wij nog genieten van een lekker hapje en drankje ons aangeboden door de parochie van Groningen. Dank u wel, mevrouw Ilse Goedhoop en uw team. We kwamen met plezier en liefde naar Groningen. Dank voor uw gastvrijheid. Het was een eer de Heer te loven en te prijzen middels zang samen met u allen in het huis van God. Voldaan en vervuld van de Heilige Geest keerden wij naar Paramaribo terug.
OMHOOG Jaargang 66, editie 15, 17 april 2022
Categorieën:geloofsverdieping, verslag
OMHOOG 
Geef een reactie